معرفی و دانلود کتاب خشم در هارلم

معرفی کتاب خشم در هارلم

کتاب خشم در هارلم اثری از نخستین نویسنده بزرگ آمریکایی آفریقایی تبار، چستر هایمز در ژانر جنایی است و ماجرای جوان سیاه پوستی را به تصیر می‌کشد که به دلیل شرایط بد زندگی‌اش ناخواسته پایش به یک ماجرای جنایی و مرموز باز می‌شود و دردسرهای زیادی را برایش درست می‌کند. این کتاب برنده جایزه بزرگ رمان پلیسی فرانسه شد.

درباره کتاب خشم در هارلم:

داستان این کتاب درباره جوان درمانده و ساده لوحی به نام جکسون است که در یک موسسه کفن و دفن کار می‌کند. برادر دوقلویش، گولدی، مرد معتادی است که خود را راهبه جا می‌زند و بیرون فروشگاهی بزرگ صدقه جمع می‌کند. جکسون به خاطر عشقش به دختر مکاری به نام امابل تمام پس انداز و پول‌هایش را در اختیار مردی متقلب قرار می‌دهد. چراکه به جکسون وعده داده شده او می‌تواند با استفاده یک ترفند خاص اسکناس‌های 10 دلاری را به 100 دلاری تبدیل کند و از این راه ثروت کلانی به دست آورد، اما درست سر بزنگاه پول‌های جکسون از چنگش در آورده می‌شود و او به عنوان متهم اصلی جعل اسکناس به پلیس معرفی می‌شود. جکسون که تحت تعقیب پلیس قرار می‌گیرد، درمانده و سرگردان‌تر از همیشه به دنبال باز پس گرفتن حق و عشقش است.

تبهکارانی که در این داستان نقش دارند تازه از میسیسیپی آمده‌اند و به دو شیوه محترمانه کلاهبرداری می‌کنند: حقه جعل دلار (که پول را به‌سرعت و «به‌صورت علمی» جعل می‌کنند) و نقشه معدن طلای گم‌شده (که سنگ‌های بی‌ارزش را به‌جای سنگ معدن طلا به افراد نشان می‌دهند و آن‌ها را به سرمایه‌گذاری در شرکتی که وجود خارجی ندارد ترغیب می‌کنند). در زمانی که رمان خشم در هارلم (A Rage in Harlem) نوشته شد احتمالاً این کلاهبرداری‌ها برای بیشتر اهالی نیویورک‌سیتی شناخته‌شده بود، اما در سال 1956 در پی مهاجرت بسیاری از آمریکایی‌آفریقایی‌ها از جنوب آمریکا به هارلم، تعداد زیادی روستایی ساده‌لوح مذهبی ساکن آن جا شدند، در نتیجه وقایع داستان به‌کلی دور از ذهن نیست. خط داستان این اثر کشمکش‌هایی است که در اثر بر هم زدن عهد و پیمان‌ها میان کلاهبردارها و خیانتشان به هم ایجاد می‌شود.

هایمز هیچ‌وقت به نوشتن داستان‌های خواننده‌پسند فکر نکرده بود، هرگز زمان زیادی در هارلم نگذرانده بود و به دلایل روشن از اینکه تصویری همدلانه از پلیس‌ها ترسیم کند بیزار بود، اما قواعد داستان‌نویسی در این ژانر هایمز را واداشت تا همه دلبستگی‌های خودش را بی‌آنکه به آن‌ها خیانت کند، به مسیر دیگری هدایت کند؛ مسیری که در آن می‌توانست مخفیانه و غیرمستقیم پیش برود، خشم خود را زیر نقاب شوخی پنهان کند، توجه خود را از خویشتن به دیگر ساکنان این دنیای پرخروش و جزئیات آن معطوف کند، موضع دفاعی خود را تغییر بدهد و سرخوشانه به همه جبهه‌ها یورش ببرد و به مسائل اجتماعی با چنان بی‌اعتنایی آشکاری بپردازد که مقاومت خوانندگانش را در هم بشکند. ادبیات عامه‌پسند که عموماً ادبیاتی محدود قلمداد می‌شود، از هایمز نویسنده‌ای بزرگ‌تر ساخت.

اقتباس سینمایی از کتاب خشم در هارلم:

بر اساس این کتاب در سال 1991 فیلمی سینمایی به کارگردانی بیل دوک با بازی فارست ویتاکر در سینمای هالیوود ساخته شد.

نکوداشت‌های کتاب خشم در هارلم:

- چستر هایمز متعهد می‌شود همان کاری را برای هارلم انجام دهد که پیش از آن ریموند چندلر برای لس آنجلس انجام داده بود. (نیوزویک)
- هایمز یکی از مهم‌ترین و مشهور‌ترین نویسندگان قرن بیستم آمریکا به شمار می‌رود. (والتر موزلی - نویسنده)
- آثار هایمز از جمه دستاوردهای مهم ادبیات جنایی آمریکا پس از جنگ به شمار می‌رود. (نیویورک تایمز)

کتاب خشم در هارلم برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه این اثر به علاقه‌مندان به رمان‌های با داستان‌هایی مرموز و معمایی پیشنهاد می‌شود.

با چستر هایمز بیشتر آشنا شویم:

نویسنده آمریکایی - آفریقایی چستر هایمز (Chester Himes) در سال 1909 در میزوری ایلات متحده در خانوده‌ای متعلق به طبقه متوسط جامعه متولد شد. او هنگام تحصیل در دانشگاه اوهایو به دلیل شیطنت‌هایی که انجام می‌داد از دانشگاه اخراج شد و در سن 19 سالگی دست به سرقت مسلحانه زد و محکوم به زندان شد. سرانجام در سال 1945 بود که هایمز اولین رمان خود را زمانی که در کارگاه‌های کشتی‌سازی اطراف لس‌آنجلس کار می‌کرد، منتشر نمود. این رمان با نام «اگر فریاد زد رهایش کن» نشان می‌داد وعده‌های سواحل غربی درباره ملغی شدن برده‌داری و ایجاد فرصت‌های شغلی پرسود برای همه در نتیجه جنگ، چقدر با واقعیت‌های نژادپرستی تفاوت دارد. کتابی صریح و بی‌پروا که هایمز را در محافل ادبی عمدتاً متمایل به چپ آن دوران به شهرت رساند.

کتاب بعدی‌اش، جنگ صلیبی یک‌تنه (1947)، به حزب کمونیست به‌عنوان موجودیتی غیرقابل‌اعتماد و عوام‌فریب حمله کرد و از کتاب در نقدهای طیف ایدئولوژیک به‌شدت انتقاد شد. هایمز در سال 1953 به فرانسه مهاجرت کرد و پس از مدتی به خاطر مسائل مالی به نگارش در سبک ادبیات عامه پسند روی آورد و کتاب «خشم در هارلم» را منتشر نمود که طرفداران بسیاری را به خود جلب کرد. هایمز در سن 60 سالگی در اسپانیا از دنیا رفت.

در بخشی از کتاب خشم در هارلم می‌خوانیم:

جکسون از خواب که بیدار شد روی کاناپه زیر آن دو پتوی چرک دراز کشیده بود. مفصل‌هایش مثل مفاصل جسد خشک شده بود و سرش طوری درد می‌کرد که انگار با مته بادی جمجمه‌اش را سوراخ می‌کردند. نور ضعیف اتاق مثل فلفل چشمش را می‌سوزاند و دهانش خشکِ خشک شده بود.

گردنش را طوری محتاطانه چرخاند که انگار از شیشه ساخته شده بود. گولدی را دید که با ردای مشکی نامرتب اما بدون کلاه و کلاه‌گیسش پشت میز نشسته است. قابلمه‌ای دستمال‌پیچ‌شده‌ مقابلش روی میز بود. کنارش قرص نان سفید برش‌خورده‌ای لای کاغذ‌روغنی و یک بطری نیمه‌پُر ویسکی بود.

اتاق را دودی آبی‌رنگ گرفته و هوا بر اثر سوختن نفت چراغ سنگین شده بود. اتاق سرد بود.

گولدی نشسته بود و همان‌طور که در عالم هپروت سیر می‌کرد صلیب طلایی دور گردنش را‌ها می‌کرد و با دستمالی که از فرط کثیفی سیاه شده بود برقش می‌انداخت.

جکسون پتوها را کنار زد، تلوتلوخوران بلند شد، گردن چاق و چرب گولدی را بین دو دست سیاهش گرفت و شروع به فشار دادن کرد. قطره‌های عرق مثل جوش‌های آبله‌مرغان روی صورت سیاهش نشسته بود. چشم‌هایش را خون گرفته بود و به نظر می‌رسید پاک عقلش را از دست داده است.

چشم‌های گولدی از حدقه بیرون زد و صورتش کبود شد. صلیب را انداخت، پشت گردن جکسون را با هر دو دست گرفت، با همه توانش خودش را بالا کشید و با سر به کله او کوفت. شدت ضربه‌اش باعث شد صندلی‌اش چپه شود، به‌پشت روی زمین افتاد و جکسون روی او فرود آمد. هردو از شدت ضربه وارده سرشان گیج می‌رفت. بطری ویسکی افتاد روی زمین ولی نشکست و غلتید و رفت زیر کاناپه.

پتوها روی بخاری نفتی افتاده بودند و صدای جلزوولزشان درآمده و بوی پشم و نخ سوخته ازشان بلند شده بود.

برادرها روی زمین تقلا می‌کردند و مثل دو آدم‌خوار گرسنه که بر سر تکه‌ای گوشتِ دنده به جان هم افتاده‌اند خرخر می‌کردند. بالاخره گولدی پاهایش را روی شکم جکسون گذاشت و هلش داد و از خودش جدایش کرد.