معرفی و دانلود کتاب جبهه‌های افتخار

معرفی کتاب جبهه‌های افتخار

وقایع جنگ جهانی اول از زبان ژان روئو در کتاب جبهه‌های افتخار روایت می‌شود. این رمان اتوبیوگرافیک که برنده جایزه گنکور شده است، ماجراهای دردناک میان دو مرگ را همراه با تلخکامی‌ها و تیره‌روزی‌های آن تاریخ به تصویر می‌کشد و شما را با گوشه‌ای از حقایق زندگی مردم عادی این دوران آشنا می‌سازد.

درباره کتاب جبهه‌های افتخار:

این کتاب در سال 1990 انتشار یافت و در کمتر از چهار ماه بیش از نیم میلیون نسخه از آن به فروش رسید و به زبان‌های بسیاری ترجمه شد. رخدادهای این رمان که در حقیقت داستان زندگی نویسنده کتاب، ژان روئو (Jean Rouaud) است در منطقه لوآر آتلانتیک در قصبه راندوم می‌گذرد. داستان با حوادث جنگ جهانی اول آغاز و به دهه شصت میلادی منتهی می‌گردد. فردای روزِ نوئلِ سال 1963، پدر ژان از دنیا می‌رود. مرگ پدر روح او را بسیار آزار می‌دهد.

کتاب جبهه‌های افتخار (Fields of Glory) دو مرگ را روایت می‌کند و به بیان اتفاقاتی می‌پردازد که در آغاز سال 1964، بعد از مرگ پدر نویسنده رخ می‌دهد. مرگ آلفونس بورگو پدربزرگ مادری ژان - خیاط قدیمی روستای ریانسه با نام واقعی ریایه - و ماری یکی از عمه‌های پدرش معلم سابق روستا.

ژان روئو صفحات بسیاری را به تحلیل و بررسی این دو شخصیت اختصاص می‌دهد. مرگ‌ها یک به یک از راه می‌رسند. ژوزف و امیل، دو عموی پدرش که در جنگ جهانی اول کشته می‌شوند و پدربزرگ و مادربزرگ پدری‌اش آلین و پی‌یر که با فاصله یک سال از همدیگر از دنیا می‌روند.

جبهه‌های افتخار روایتگر مرگ و زندگی است و ژان روئو در اثر خود روزگار مردم معمولی روستایی را بازگو می‌کند که جنگ و مرگ عزیزانشان همانند بختک بر روی زندگی‌شان افتاده و همچون صاعقه‌ای است که بر سر خانه‌شان فرود می‌آید. او از این طریق به حیات و مرگ حضرت مسیح نیز اشاره‌ای دارد.

این رمان از مسیحیت، قدیسان و دوران باستان نیز سخن می‌گوید و مفاهیم مختلفی چون خانواده، زمان، حافظه فردی، خانوادگی، جمعی، جغرافیای ناحیه لوآر سلفی و جنگ جهانی اول از درون‌مایه‌های اصلی آن به شمار می‌روند و شاید از این نظر رمان در جست‌وجوی زمان از دسته رفته اثر مارسل پروست را به خاطر آورد.

رمان جبهه‌های افتخار از نظم زمانی برخوردار نیست و سرشار از طنز، شوخ‌طبعی، محبت و حس شاعرانه است و شاید حتی برایتان نوستالژیک باشد. قلم روئو، لبریز از ظرافت و پر از لطافت و نرمی است و دایره واژگانی قدرتمندی دارد. او از زیاده‌گویی و اغراق پرهیز می‌کند و با دیدگاهی واضح و شفاف به اثر خود غنایی درونی می‌بخشد.

راوی بی‌نام و نشان و در ظاهر سالمند این رمان، داستان را در قالب دفتری از خاطرات جذاب در مورد زندگی و عادات عجیب پدربزرگ و مادربزرگ خود به نمایش می‌گذارد. کسانی که گویی در ایستگاه جنگ جهانی اول یخ زده‌اند. راوی از راه یک روزنه وارد رمان می‌شود و حضور نامحسوسی دارد. نویسنده در عمق روایت نفوذ می‌کند و لحن خاص خود را از روایت می‌گیرد، چیزی را بر آن تحمیل و مانند یک شاهد، وقایع را از بیرون بیان نمی‌کند.

افتخارات کتاب جبهه‌های افتخار:

- برنده جایزه کنگور سال 1990
- نامزد جایزه داستان مستقل خارجی برای لیست کوتاه سال 1992

نکوداشت‌های کتاب جبهه‌های افتخار:

- یکی از جذاب‌ترین رمان‌های فرانسوی در سال‌های اخیر. (The Washington Post)
- کتابی دوست‌داشتنی و دلنشین. (Kirkus Reviews)
- این اثر لیاقت موفقیت خود را دارد. (The New York Times Book Review)

کتاب جبهه‌های افتخار به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

اگر به ادبیات کلاسیک و رمان‌های تاریخی و اتوبیوگرافی علاقه‌مند هستید، این کتاب منتظر شماست.

با ژان روئو بیشتر آشنا شویم:

این نویسنده و روزنامه‌نگار فرانسوی در 13 دسامبر سال 1952 در لوآر آتلانتیک متولد شد و در نوجوانی و جوانی با سرودن شعر به ادبیات روی آورد. او بعد از اتمام دوران دبیرستان، وارد دانشگاه نانت و با مدرک کارشناسی ارشد ادبیات مدرن فارغ‌التحصیل می‌شود.

در سال 1978 به عنوان روزنامه‌نگار در روزنامه محلی نانت شروع به فعالیت می‌کند و کمی بعد در خبرگزاری فرانس پرس، استخدام می‌گردد. سال 1981 به پاریس می‌رود و بعد از گذشت دو سال با مدیر انتشارات مینویی ژروم لندون آشنا می‌شود و این ناشر نخستین رمان روئو را در 38 سالگی وی و چهار رمان بعد از آن را به چاپ می‌رساند.

پس از موفقیت رمان جبهه‌های افتخار اولین کتاب روئو، او به صورت حرفه‌ای به نویسندگی می‌پردازد و در ادامه چهار رمان دیگر براساس سرنوشت واقعی خودش و خانواده‌اش با نام‌های مردان سرشناس، دنیا تا حدودی، پیشکش‌هایی برای شما و بر صحنه آن‌سان که بر آسمان را می‌نگارد.

روئو به دلیل علاقه‌اش، به ترانه‌سرایی و موسیقی هم می‌پردازد و در نمایشنامه‌نویسی و سناریونویسی هم دستی دارد. از آثار نظری او می‌توان از مجموعه کتاب‌های زندگی شاعرانه نام برد که دربردارنده تأملات نویسنده و دیدگاه‌هایش در مورد هنر، ادبیات و نویسندگی است.

در بخشی از کتاب جبهه‌های افتخار می‌خوانیم:

پنجاهمین سالگرد زندگیِ مشترک‌شان را همه درست محاسبه کرده بودند: حساب کردن راحت بود، قرار شده بود همه‌ی خانواده دور هم جمع شوند و ضیافت مجللی برپا شود و در میان مهمانی، هر کس به صلاح‌دید خود برنامه یا نمایشی کوتاه اجرا کند که به پیشنهاد بابا و لوسی، خاله‌ی کوچکم، قرار شد آن‌ها از روی نسخه‌ی بسیار قدیمیِ زرد و قهوه‌ای‌شده‌ی کلاسیک‌های لاروس، صحنه‌ای از حسادت آقای حواس‌پرت را اجرا کنند.

قرار بود مجلسِ رقصی با پذیراییِ بوفه برپا شود و به میمنت این ضیافت پدربزرگ دوباره ویولنش را بردارد و به اتفاق دوستان قدیمی‌اش، در کنسرواتوار نانت که با رتبه‌ی ممتاز از آن فارغ‌التحصیل شده بود، اجرای گروهی چهارنفره با فلوت و سازهای زهی ترتیب دهد، خواه نوازنده‌ی فلوت آخرین نفس‌ها را برآورده، خواه به ظن قریب‌به‌یقین، شمّ ژانسنیستیِ خانواده بهانه‌های پوچ و پُرشمار دیگری را بر آن ترجیح داده، تعطیلات به پایان رسید بی‌آن‌که حتا در مورد تاریخ مراسم توافقی حاصل شود.

تعطیلات این خانواده با آن یکی جور درنمی‌آمد و بعدش هم به‌چشم‌زدنی خیلی دیر شده بود: پاییز، باران‌ها، خانواده‌ی پراکنده‌شده و سال بعد با یک اونس طلای بیشتر رها می‌شدیم توی سال‌هایی که محاسبه‌شان امکان‌پذیر نبود. این‌طور شد که برای سالگردهای بعدی قرار گذاشتیم. درست نمی‌دانستیم چندمین سالگرد: سالگرد شصت‌سالگی یا هفتاد‌سالگی و سرِ آن بحث‌ها درگرفت (سالگرد یک‌سالگی یا بیست‌سالگی) که لغزید به سالگرد سی و هفت‌سالگی ازدواج، و بعد هم به ازدواج فیگارو. لوسی از فرصت استفاده کرد و با صدای سوپرانوش جمله‌ی معروفی از شروبن را به‌لاتین خواند: «شما زن‌ها که معنای عشق را می‌فهمید.» و همه برایش کف زدند.