معرفی و دانلود کتاب تاریخ اوایل انقلاب و مشروطیت ایران: سه خطابه از سید حسن تقی زاده

معرفی کتاب تاریخ اوایل انقلاب و مشروطیت ایران: سه خطابه از سید حسن تقی زاده

کتاب تاریخ اوایل انقلاب و مشروطیت ایران مجموعه‌ی سه خطابه از سید حسن تقی زاده است که در سه قسمت به تاریخ 29 دی ماه و 6 و 13 بهمن ماه 1337 در باشگاه مهرگان ایراد شده است. این سلسله سخنرانی‌ها به درخواست محمد درخشش و برای معلمان برگزار شدند که که قسمت عمده‌ی آن‌ نطق‌ها در روزنامه‌ی اطلاعات انتشار یافتند.

درباره‌ی کتاب تاریخ اوایل انقلاب و مشروطیت ایران

شخصیت سید حسن تقی‌زاده به‌عنوان یکی از رجال سیاسی ایران قطعاً از بحث‌برانگیزترین‌هاست. وی متولد تبریز بود، سال‌ها به‌جد مشغول تحصیل علوم مختلف بود و در دوران خود فردی باسواد محسوب می‌شد. وی یکی از رهبران انقلاب مشروطه و چندی نیز رئیس مجلس سنای ایران بود. اما همان‌طور که بسیاری از شخصیت‌های تاریخی هوادارن و مخالفانی دارند، سید حسن تقی‌زاده نیز موافقان و مخالفانی از قشرهای مختلف داشت. درباره‌ی زندگی و فعالیت‌های این رهبر مشروطه، منابع زیادی وجود دارد و مورخان بسیاری به آن پرداخته‌اند، اما همچنان جنبه‌های ناشناخته‌ای از آن باقی‌ست که با خواندن کتاب تاریخ اوایل انقلاب و مشروطیت ایران به برخی از آن‌ها پی خواهید برد و به‌طور دقیق متوجه سوگیری‌های سیاسی وی خواهید شد.

کتاب پیش رو مجموعه‌ای از سه خطابه‌ی سید حسن تقی‌زاده است که وی در تاریخ‌های 29 دی ماه، 6 و 13 بهمن ماه سال 1337 خورشیدی در باشگاه مهرگان ایراد کرد. این سه خطابه به توصیه‌ی آقای محمد درخشش انجام شدند. علت درخواست آقای درخشش نیز اهمیت بالای نهضت مشروطه در تاریخ کشورمان، ایران بود. او برای روشن شدن نقاط تاریک و مبهم این نهضت از سید حسن تقی‌زاده خواست که مشاهدات خود و خاطرات مستندش را طی یک یا دو سخنرانی برای معلمان بیان کند.

در کتاب تاریخ اوایل انقلاب و مشروطیت ایران خواهید خواند که مطابق انتظار، بیانات تقی‌زاده در جلسه‌ی اول و حتی دوم به پایان نرسید و آقای درخشش و دیگر حضار از وی خواهش کردند که جلسه‌ی دیگری را نیز صرف این بحث مهم سیاسی کند. به این ترتیب بود که سخنرانی‌های سید حسن تقی‌زاده در سه جلسه انجام شدند و پس از آن بخش عمده‌ای از متن سخنرانی‌ها در روزنامه‌ی اطلاعات وقت نیز منتشر شد.

اهمیت نهضت مشروطه به‌عنوان یکی از استراتژیک‌ترین اتفاقات تاریخ سیاسی معاصر ایران بر هیچ‌کس پوشیده نیست. اینکه در آن برهه دقیقاً چه اتفاقاتی رخ داد، کشورمان در چه اوضاع و شرایط سیاسی به سر می‌برد، علل اصلی شکل‌گیری این نهضت چه بود، چه رجالی نقش اساسی و مهم در آن بین داشتند، روسیه‌ی تزاری و امپراتوری بریتانیا چه نقش را در این نهضت ایفا کردند، نقش مردم ایران و روحیانیون تا چه اندازه در این انقلاب پررنگ بود و سؤالاتی از این دست، قطعا برای هر فردی که به تاریخ معاصر ایران علاقه‌مند باشد، جالب و خواندنی خواهد بود. سید حسن تقی‌زاده پیش از شروع خطابه‌ی اول خود، پیش‌زمینه‌ای را از تاریخ حکومت وقت و شکل حکومت برای حاضران بیان می‌کند و عنوان فجر یا ظهورات قبل از طلوع را بر آن می‌گذارد. به ادعای وی، اطلاع از زمینه‌ی قبلی یا مقدمه‌ی واقعه، درست به‌اندازه‌ی جزئیات خودِ امر، از اهمیت بالایی برخوردار است.

کتاب تاریخ اوایل انقلاب و مشروطیت ایران شاید به‌عنوان منبعی خلاصه نتواند پرده از تمامی ابهامات خوانندگان بردارد. در همین راستا نیز در بخش دیباچه‌ی کتاب پیش رو از خودِ تقی‌زاده نقل شده است که او فقط به ذکر برخی مشاهدات عینی خود که در نوشته‌های قدیمی‌تر بیان نشده، بسنده کرده و خوانندگان نباید انتظار تاریخ جامع و کاملی را از او داشته باشند.

نشر ارس کتاب تاریخ اوایل انقلاب و مشروطیت ایران را منتشر کرده و در اختیار مخاطبان قرار داده است.

کتاب تاریخ اوایل انقلاب و مشروطیت برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به تاریخ معاصر ایران علاقه‌مند هستید یا در این زمینه تحقیق و پژوهش می‌کنید، کتاب پیش رو منبع بسیار مناسب و قابل استنادی برای شما خواهد بود.

در بخشی از کتاب تاریخ اوایل انقلاب و مشروطیت ایران: سه خطابه از سید حسن تقی زاده می‌خوانیم

البته تاریخ مشروطیت ایران باید با مقدمات آن شروع شود. اگر مقدمه‌ی بلافصل آن با نهضت انقلاب ربع اول قرن چهاردهم آغاز می‌شود، مقدمات ابتدایی انتباه ملی تدریجی و نفوذ تمدن اروپایی در ایران را که زمینه را برای تحول مدنی عصری مهیا نمود در واقع از اوایل قرن سیزدهم به این طرف باید جست.

در دوره‌ی سلطنت زندیه و اوایل قاجاریه ایران تماسی با اروپا پیدا نکرد و چنان‌که گفته شد مراودات متفرقه‌ی هیأت‌های سفارتی دُوَل اروپا و سیاحان فرنگی و مبشران مذهبی مسیحی یا دست‌اندازی‌های شرکت‌های تجارتی پرتگالی‌ها و هولاندی‌ها و فرانسوی‌ها و انگلیس‌ها در خلیج فارس و غیره در قرن‌های یازدهم و دوازدهم نتیجه‌ی ارتباط مدنی نداشت و فقط نفوذ متزاید و متصاعد اروپاییان از دهه دوم قرن سیزدهم آغاز شده و به‌تدریج و به‌طور بطئی تأثیر در رشته‌های مختلف شؤون مملکتی حاصل کرده است. این تاثیرات را می‌توان بر دو نوع دانست یکی تاثیرات منفی و به‌وسیله‌ی عوامل منفی و دیگر تأثیرات و عوامل مثبت و البته بعضی از انفعالات قوی و تکان دهنده بود و بعضی دیگر منشأ حرکت‌هایی با پله‌های کوچک و قدم‌های کم نمایان بود.

عوامل منفی با الحاق گرجستان به روسیه در سنه 1212 و ‌پیشرفت تدریجی روس در ماوراء حدود شمال ایران شروع شد. و بعد جنگ‌های روس و ایران در نیمه اول قرن سیزدهم و مغلوبیت ایران و از دست دادن بسیاری از ولایات خود به‌وسیله‌ی عهدنامه‌های گلستان (1227) و ترکمن چای (1242) تکان عظیمی به ایران داده است. دولت ایران به‌طور واضح متوجه ضعف خود در مقابل قوای اروپاییان و محرومیت خود از وسایل قدرت و تمدن و ترقی گردید. چنان‌که گفته شد بعدها در نتیجه جنگ با انگلیس در سنه 1272 و صلح سنه 1273 این انتباه و احساس زبونی بیش‌تر شد. تجاوزات نظامی روس بعدها با تصرف آشوراده و تسخیر بخارا و خیوه و مرو و خوقند و ولایات ترکستان تا حدود خراسان و عهدنامه رسمی تفویض آن ولایات اخیر به روس در سنه 1298 و تجاوزات بسیار کمرشکن پی‌در‌پی روس به حقوق ایران و سلب حاکمیت آن با فشارهای فوق‌العاده پایمال‌کن و امتیازات بی‌شمار معدوم کننده رمق ایران را نزدیک به فنا رسانیده بود. این سلسله تضییقات که روز به روز افزایش گرفت و خود داستان بسیار مفصلی دارد البته موجب تأثیر شدید روحی در ملت ایران می‌شد و مملکت خود را به رای‌العین رو به فنا و انقراض می‌دیدند. همسایه‌ی دیگر ایران یعنی انگلیس نیز همین نوع تضییقات را تا حدی نسبت به ایران داشت. چون شرح تفصیلی تمام این زجرها و فشارها بسیار طولانی می‌شود و فصول آن‌ها را می‌توان در کتاب بسیار مفید ویلهم لیتن آلمانی که جامع همه مداخلات امتیازات خارجی در ایران است مطالعه کرد. به چند مثال هول‌انگیز اکتفا می‌کنم.