معرفی و دانلود کتاب گل سرخ و گیاه باد گرد

معرفی کتاب گل سرخ و گیاه باد گرد

داوود غفارزادگان در کتاب گل سرخ و گیاه باد گرد، ماجرای علف هرزی را به تصویر می‌کشد که دلش می‌خواهد همانند یک بوته‌ی گل سرخ، گل‌های قرمز و زیبا داشته باشد. این داستان ایستادگی و تلاش برای رسیدن به اهداف را به فرزندان شما آموزش می‌دهد.

درباره کتاب گل سرخ و گیاه باد گرد:

در یکی از روزهای بهاری که خورشید زلف طلایی‌اش را بر دامن کوه ریخت و آغوش گرمش را به روی باغ گشود. بوته‌ى گل سرخ، گرمی خورشید را بر روی تنش حس کرد. تکانی به شاخ و برگ‌هایش داد و چند تا از غنچه‌هایش شکفت. این اتفاق باعث شد تا عطر گل سرخ در باغ بپیچید، بوته‌ها و درخت‌ها را قلقلک دهد و همه را از خواب بیدار کند.

علف هرز هم که به تازگی در نزدیکی بوته‌ى گل سرخ روییده بود، با عطر گل سرخ از خواب پرید و چشم‌هایش را باز کرد. او خیلی از بوته گل سرخ خوشش آمد برای همین از او خواست تا راز گل درست کردن را به او یاد دهد، غافل از این که نمی‌دانست انجام بعضی کارها ساده نیست و باید برای رسیدن به آن‌ها زحمت کشید...

کتاب گل سرخ و گیاه باد گرد مناسب چه کسانی است؟

مطالعه این داستان به کودکان پیش دبستانی و دبستانی که به قصه‌های آموزنده و تخیلی علاقمند هستند، پیشنهاد می‌شود.

با داوود غفارزادگان بیشتر آشنا شویم:

او در سال 1338 در اردبیل دیده به جهان گشود و در سال 1359 نخستین اثرش را منتشر کرد. داوود غفارزادگان بیشتر از سه دهه داستان‌هایش را با موضوعات مختلف به نگارش درآورد و در نهایت موفق به کسب جایزه 20 سال ادبیات داستانی (بزرگسالان) برای کتاب «ما سه نفر هستیم» شد.

داوود غفارزادگان را می‌توان یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین نویسندگان حوزه ادبیات کودک و نوجوان دانست. چرا که توانست به عنوان یکی از بهترین داستان‌نویسان دو دهه اخیر نشان طلایی جشنواره بزرگ برگزیدگان ادبیات کودک و نوجوان (انجمن نویسندگان کودک و نوجوان) را دریافت کند.

رمان «فال خون» او ترجمه شده و در دانشگاه تگزاس آمریکا به چاپ رسیده است. از دیگر آثار داوود غفارزادگان نیز می‌توان به خرده مینا بر خاک، شب ایوب، تا از سخن دور نیفتیم، راز قتل آقامیر، دختران دلریز، هزارپا، ایستادن زیر دکل برق فشار قوی و سایه‌ها و شب دراز اشاره کرد.

در بخشی از کتاب گل سرخ و گیاه باد گرد می‌خوانیم

یک روز که بادی سرد می‌وزید، بوته‌ى گل سرخ از علف هرز پرسید: »همسایه... دیگر نمی‌خواهی راز گل درست کردن را بدانی؟»
علف هرز که خشک و بی‌جان شده بود، با صدای ضعیفی گفت: »انگار که نفس سرد پاییز به تن‌ات نخورده... بعد از این راز گل درست کردن را می‌خواهم چه‌کار؟»
نارون پیر، خنده‌ی تلخی کرد و گفت: »اتفاقاً این روزهاست که می‌توانی راز گل درست کردن را بفهمی...»