معرفی و دانلود کتاب هوای حوالی حوا

معرفی کتاب هوای حوالی حوا

کتاب هوای حوالی حوا داستان‌هایی است درباره‌ی روزگار مردم ایرانِ معاصر. کامران داوری نیکو مختصات بومی و فرهنگی ایران را در قالب دوازده داستان کوتاه با موضوعات و تم‌های متنوع در اختیار خواننده قرار می‌دهد. او در این داستان‌های اجتماعی، به تقابل سنت و مدرنیته و معضلات اجتماعی از قبیل مشکلات اقتصادی، بحران‌های فضای مجازی، یأس و ناامیدی و جرم‌هایی نظیر اسیدپاشی و حیوان‌آزاری می‌پردازد.

درباره‌ی کتاب هوای حوالی حوا

کتاب هوای حوالی حوا مجموعه‌ای متشکل از دوازده داستان کوتاه به قلم کامران داوری نیکوست. عناوینِ داستان‌های این کتاب به ترتیب عبارتند از: «قرص جوشان»، «با انگشتان خیس»، «مشروطه»، «هوای حوالی حوا»، «یک داستان مودار»، «کول‌بر»، «به امید دیدار»، «پروای پروانه شدن»، «درنا»، «باران اسیدی»، «انفرادی دونفره» و «دژاوو». نویسنده در این مجموعه طیف وسیعی از موضوعات روزِ اجتماعی را در بازه‌های زمانی مختلف اساسِ روایت‌های خود قرار می‌دهد.

مضامینِ داستان‌های کتاب هوای حوالی حوا، مشکلات و مسائل روز جامعه است؛ مسائلی مثل کول‌بری، اسیدپاشی، یأس، گستردگی عمل‌های زیبایی، فضای مجازی، حیوان‌آزاری و دشواری‌های معیشتی. نویسنده با گریز زدن به مقاطع زمانی مختلف، رویدادهای مهم تاریخ ایران را، از قبیل انقلاب مشروطه، بمباران‌های شیمیایی و جنگ هشت‌ساله‌ی تحمیلی، به‌عنوان بستر روایت‌های داستانی خود انتخاب می‌کند.

زنان در داستان‌های کتاب هوای حوالی حوا گویی هرکدام شهرزادهای قصه‌گویی با نام‌های مختلف هستند. این قصه‌ها می‌توانند قصه‌های هرکسی باشند. قصه‌هایی که به‌مثابه‌ی بارقه‌های امید میان شبی سیاه بر جان خواننده می‌نشیند.

تنوع در زبان و شیوه‌ی روایت در هرکدام از دوازده داستان و ارجاعات بینامتنیِ آن، خواننده را مجذوبِ اثر نگه می‌دارد. پایان‌بندی‌ها نیز با شگفتی‌هایی که می‌آفرینند یکی از نقاط قوت این مجموعه شناخته می‌شوند. از دیگر تکنیک‌هایی که کامران داوری نیکو در کتاب هوای حوالی حوا به کار برده، تکنیکِ «داستان در داستان» است. قصه‌ها چنان در یکدیگر محو می‌شوند که خواننده بیش از آنکه درگیرِ تکنیک شود، خود را حل‌شده در جهان داستان می‌یابد.

استفاده از عناصر بومی در عینِ جهان‌شمول بودن، این کتاب را به اثری یکه در عرصه‌ی ادبیات داستانی تبدیل کرده است. چنانچه ظرائف بومی و مختصات اقلیمیِ معرفی‌شده درباره‌ی ایران، مرجعی برای جامعه‌شناسی و مردم‌شناسی فراهم می‌کند.

کتاب هوای حوالی حوا به کوشش انتشارات نیستان به چاپ رسانده است.

کتاب هوای حوالی حوا برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب را به دوست‌داران ادبیات داستانی، به‌ویژه طرفداران داستان کوتاه، پیشنهاد می‌کنیم.

در بخشی از کتاب هوای حوالی حوا می‌خوانیم

آدم بدمزاجی هستم. هر غذایی به مزاجم نمی‌سازه که اگه نسازه، اون انگشت می‌زنه به حلقم و من بالا می‌آرم. از دیدن آنچه بالا آورده‌م، دوباره بالا می‌آرم. با این‌همه به غذای زندان عادت کرده‌ام. زندان‌بانم هم مثل منه‌. غذای خوب، حالشو به هم می‌زنه. گاه‌گاهی که به مرخصی می‌رم، اون‌هم سایه‌به‌سایه‌م می‌آد. تویِ کافه، روبروم می‌شینه و تو تاکسی کنارم. بخاطر اون صندلی جلو نمی‌شینم. کافیه که از غذای یه رستوران خوشم بیاد؛ اون‌وقت باید همه‌ی غذاهای اون‌جا رو امتحان کنه. بعضی وقت‌ها مرخصی تموم می‌شه اما سفارش غذا تموم نمی‌شه. منوهای قطور رو دوست داره و عین کتاب مطالعه‌ش می‌کنه. انگشتشو با زبونش تر می‌کنه تا منو رو تا صفحه‌ی آخر ورق بزنه. غذای روح رو با غذای جسم یه‌جا می‌لمبونه؛ با همون انگشتای خیس.

گاهی زندان‌بان برام کتاب می‌آره. قرار گذاشتیم که کتاب‌ها رو از روی نویسنده‌ش انتخاب کنیم. بیشتر وقت‌ها به یه اثر از یه نویسنده اکتفا نمی‌کنیم. خوش‌اشتهایی‌یه دیگه! کاریش نمی‌شه کرد. عادت دارم که همه‌ی نوشته‌های شاعر یا نویسنده رو بخونم. اگه همه‌ی آثارشو نخونم که نمی‌تونم به سلولم دعوتش کنم. هر شب بعد از ساعت خاموشی، "شب‌نشینی باشکوه" دارم از صدقه‌ی سر "گوهرمراد". می‌رم زیر پتوی سربازی شمع روشن می‌کنم و کتاب می‌خونم. هر پنجشنبه "دندیل" رو شروع می‌کنم امّا هیچ‌وقت نتونستم تا آخر بخونم.

سکوت "چوب به‌دست‌های ورزیل" حواسمو پرت می‌کنه. بند رو روی سرشون می‌ذارن. اون‌قدر کوبیدن که دیوار نمور سلول طبله کرده. به شکل دایره‌ی کامل. نمی‌خوام ببینمش. هر چقدر چشممو از این دایره می‌دزدم، بیشتر جون می‌گیره. جون به لبم کرده.

فهرست مطالب کتاب

قرص جوشان
با انگشتان خیس
مشروطه
هوای حوالی حوّا
یک داستان مودار
کولبر
به امید دیدار
پروای پروانه شدن
دُرنا
باران اسیدی
انفرادی دونفره
دِژاوو