معرفی و دانلود کتاب همگرایی رسانه‌ای

معرفی کتاب همگرایی رسانه‌ای

سینزیا دال زوتو و آرتور لوگمایر در کتاب همگرایی رسانه‌ای کوشیده‌اند همه دغدغه‌های نظری این حوزه را پوشش دهند و به تمام جنبه‌های همگرایی رسانه‌ای به طور مشروح بپردازند.

کتاب حاضر پرتو تازه‌ای بر مبحث پیچیده همگرایی رسانه‌ها می‌اندازد و چالش‌های تجاری پیش روی صنعت رسانه را واکاوی می‌کند و با بررسی موضوع رسانه و پیوندهایش با مدیریت و تکنولوژی و انتظارات مصرف کنندگان محتوای رسانه، در شمار درسنامه‌های معتبر دانشگاهی قرار گرفته است.

تکامل رسانه‌ها امکان دسترسی وسیع و چندمنظوره به رسانه‌ها و اطلاعات را فراهم کرده‌ است، به‌ طوریکه رسانه‌ها در معرض تاثیرگذاری متقابل مخاطبان هستند. این مسئله موجب شده‌ است که اشکال جدیدی از تعاملات مخاطب با رسانه، که در آن ابزارهای رسانه‌ای مختلف به‌طور هم‌زمان برای اهداف مختلف استفاده می‌شوند، ظهور کند. این تعاملات جدید بر نگرش کاربران نسبت به رسانه‌ها و نحوه جستجو و تولید محتوا تاثیر می‌گذارد. چنین تغییری که همگرایی ‌رسانه‌ای (Media Convergence) نامیده می‌شود، تأثیرات بالقوه‌ای در روند تغییرات صنعت رسانه دارد. همگرایی‌ رسانه‌ای، صرفا یکی شدن ابزارهای رسانه‌ای نیست، بلکه تحولی اساسی است که منطق صنعت، بازار، استفاده مخاطب از محتوا و نوع محتوای رسانه‌ای را تغییر می‌دهد.

همگرایی رسانه‌ای به‌ عنوان یک کاتالیزور، شرایط را برای تغییر در چگونگی تولید، توزیع و مصرف رسانه‌ای در تمام قالب‌های رسانه‌ای فراهم کرده است. در‌حالیکه هیچ تعریف قابل اجماعی از همگرایی وجود ندارد، همگرایی به‌ عنوان یک پدیده در صنعت رسانه تأثیر می‌گذارد و ابعاد مختلف آن را شکل می‌دهد. در یکی از گسترده‌ترین تعاریف، رسانه‌های همگرا عبارتند از: «جریان محتوا در چندین قالب مختلف رسانه‌ای و همکاری میان صنایع چندرسانه‌ای».

در پارادایم همگرایی‌ رسانه‌ای، رسانه‌های قدیم و جدید در تعامل با یکدیگر به طرق مختلف تعریف می‌شوند. در همگرایی بحث از ادغام سه بستر رسانه‌ای اصلی، شامل: تلویزیون، کامپیوتر و تلفن است. در همگرایی کنار گذاشته شدن رسانه‌های قدیمی توسط رسانه‌های جدید مطرح می‌شود، شرکت‌های رسانه‌ای جدید در مورد همگرایی صحبت می‌کنند و به نظر می‌رسد نظر آن‌ها بیشتر بر جذب و هضم رسانه‌های قدیمی است.

مهم‌ترین حوزه‌های همگرایی رسانه‌ای عبارت است از: همگرایی تکنولوژیکی، حرفه‌ای، ساختاری و عملیاتی.
همگرایی تکنولوژیکی به این معنی است که تقریبا هر دستگاه دیجیتال با صفحه نمایش مانند گوشی هوشمند، تبلت، کنسول ویدئویی و غیره، امکان توزیع تقریبا هر نوع محتوایی را با مفاهیم گسترده فرهنگی و رسانه‌ای فراهم می‌کند. همگرایی حرفه‌ای نیز تمایل به تمرکز بر تغییرات در سازمان برای کارکرد حرفه‌ای و تولید محتوا در رسانه‌ها را دارد. در همگرایی ساختاری در حقیقت، روند دیجیتالی شدن، شرکت‌ها را مجبور به مهاجرت به سمت مدلی از تولید و توزیع می‌کند که توسط مخاطب مورد استقبال قرار ‌گیرد. و در همگرایی عملیاتی نیز محیط‌های کاری تغییر می‌کنند. تیم‌های تولید محتوای رسانه‌ای با توجه به نوع محتوایی که تولید می‌کنند، با هم ادغام می‌شوند و تیم‌های حرفه‌ای جدید شکل می‌گیرد.

همگرایی دو چالش مهم مدیریتی را به‌وجود می‌آورد، از یک طرف، نیاز شرکت‌ها برای تعریف مدل‌های تجاری و شیوه‌های بازاریابی آن‌ها برای تثبیت موقعیت خود را افزایش داده و از سوی دیگر، تغییر چشمگیر در عادات و رفتار مخاطب - مشتریان ایجاد کرده است. 

سینزیا دال زوتو (Cinzia Dal Zotto) استاد مدیریت منابع انسانی در دانشکده اقتصاد و بازرگانی Neuchâtel است. او قبلا پروفسور مدیریت رسانه در آکادمی روزنامه‌نگاری و رسانه، موسسه در همان دانشکده بوده است. دال زاتو از سال 2004 تا 2008، در جایگاه استادیار و مدیر تحقیق در بخش مدیریت رسانه و مرکز تبدیل در مدرسه بازرگانی بین المللی Jönköping در سوئد بوده است.

پروفسور سینزیا دال زوتو (Cinzia Dal Zotto) دارای مدرک دکتری از دانشگاه رگنسبورگ آلمان و مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه کاتولیک میلان ایتالیا است. او در دانشگاه UC Berkeley مشغول به کار، در موضوعات مربوط به رشد شرکت‌های رسانه‌ای جدید بوده است. تحقیقات کنونی او بر تحولات دیجیتال در سازمان‌ها تمرکز دارد.

در بخشی از کتاب همگرایی رسانه‌ای می‌خوانیم:

پدیده فناورانه و اجتماعی «همگرایی» با تلاش‌هایی در راستای معرفی «چارچوب‌های قانون‌گذاری همگرا شده» از سوی کشورهای مختلفی همراه بوده که در اجرای تغییر سیاست‌گذاری‌ها در درجات مختلف موفق بوده‌اند. فرض اثبات شده برای بیشتر این قانون‌گذاری‌ها این برداشت است که امکان‌پذیری فناورانه همگرایی در جریان‌های متمایز شده رسانه‌ای قبلی حالا به قوانین «همگرا» و مقرراتی نیاز دارد که باید جایگزین انبوه قوانین مجزا و از هم‌گسسته‌ای شود که در رسانه‌های متمایز مورد هدف قرار گرفته بودند.

هنری جنکینز هرگونه درکی از همگرایی به‌ عنوان یک فرایند فناورانه را رد می‌کند؛ او پرداختن به همگرایی به‌عنوان یک «تغییر فرهنگی» را ترجیح می‌دهد که در آن مصرف کنندگان به یافتن اطلاعات جدید و ایجاد ارتباط بین محتوای رسانه‌ای پراکنده شده ترغیب می‌شوند.

ما با در نظر گرفتن همگرایی به عنوان یک فرایند اجتماعی، فرهنگی و سیاسی که تنها نتیجه پدیده‌ای فناورانه نیست، از احتمال «واگرایی» و اتلاف قدرت شرکت استقبال می‌کنیم، به خصوص زمانیکه خود را از طریق تعداد زیادی از «شبکه‌ها» به صورت پراکنده و در جریانی از «قدرت ارتباطات» در «قالب‌های» چندگانه بروز می‌دهد.

ویژگی‌های فضای سایبری که منجر به موفقیت شگرف آن شده‌است، عبارتند از: آزادی ‌بیان، شفافیت و باز بودن فضا، سیاست مشارکتی و توسعه فناوری. ما به تلاش و کشمکش برای اثبات «قدرت ارتباطات» در سه‌گانه‌ای پویا و سیال باور داریم که به طور گسترده‌ای پیرامون سه محور بازیگر - حکومت‌ها، شرکت‌ها و گروه‌های شهروندی سازماندهی شده‌ است. چالش کلیدی از دیدگاه قانون اساسی و حقوق بشر استفاده از ابزارهای قانونگذاری برای خنثی کردن هرگونه تلاش فردی یا جمعی، حکومتی، شرکتی یا شهروندی است تا «قدرت ارتباطات» را به روشی اثبات کند تا درنتیجه آن، دیگر گفتمان‌ها را مایوس کند.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
همگرایی ‌رسانه‌ای به‌ عنوان یک فرایند تکاملی
بازنگری در همگرایی: واژه‌ای نوین برای توصیف ایده‌ای کهن
بحث نه بر سر همگرایی رسانه، که درباره‌ پدیده سه عنصری «همگرایی - واگرایی - هم‌زیستی» است
فناوری‌های همگرا و روند بازار واگرای اینترنت و رسانه‌های سنتی
همگرایی و واگرایی مدل کسب‌و‌کار در صنایع چاپ و نشر
همگرایی محتوای چندرسانه‌ای؛ ارائه‌ی ملزومات تلویزیون تعاملی
همگرایی ثانویه: دیدگاهی فناورانه
سیاست‌گذاری و مقررات‌گذاری همگرایی: از منظر گفتمان آزاد
چگونه رسانه‌های اجتماعی موجب شکل‌دهی همگرایی رسانه‌ها می‌شوند؟ (مطالعۀ موردی خبرنگارانی که به پوشش خبری جنگ می‌پردازند)
یادداشت‌ها