معرفی و دانلود کتاب نبوغ

معرفی کتاب نبوغ

کتاب نبوغ، رمانی تأثیرگذار از داستان‌نویس نام‌دار ادبیات روسیه، ولادیمیر ناباکوف است. نویسنده، این داستان را با الهام از سال‌های حضور خود در آلمان و در حال‌وهوای سال‌های پس از جنگ جهانی اول می‌نویسد. ناباکوف با قلم‌ اعجاب‌برانگیز خود و با استعداد ذاتی در بیانی شوخ‌طبعانه، به شرح زندگی و حال‌واحوال مهاجری روسی به نام فیودور چردینتسف، می‌پردازد. فیودور شاعری فقیر و بی‌پول است که سودای خلق شاهکاری ادبی در سر دارد.

درباره‌‌ی کتاب نبوغ

داستان‌نویس پرآوازه‌ی روسی، ولادیمیر ناباکوف (Vladimir Nabokov) در اثر ویژه‌ی خود یعنی رمان نبوغ (The Gift) عصاره‌ای از ادبیات مهاجرت، روایت تاریخی با رگه‌هایی از خودزندگی‌نامه را در هم می‌آمیزد و نمونه‌ی کاملی از نبوغ و توانمندی ادبی خود را برای خوانندگان به نمایش درمی‌آورد.

داستان کتاب نبوغ، در آلمان و در سال‌ 1920 میلادی می‌گذرد؛ یعنی درست زمانی که مردمان دنیا تازه از آتش از یک جنگ خوفناک جهانی رها شده بودند و بسیاری از افراد به امید داشتن یک زندگی آرام و بهتر، راهی دیار تازه‌ای می‌شدند. فیودور چردینتسف، قهرمان و شخصیت اصلی داستان یکی از همان صد‌ها نفری بود که از روسیه و برای رهایی از فقر و تنگ‌دستی همیشگی خود، به برلین مهاجرت می‌کرد. فیودور خود را یک شاعر و نویسنده می‌داند. او در انتظار خلق یک شاهکار ادبی تازه است که هنوز آن را ننوشته. فیودور در امید روزی به سر می‌برد که بالاخره بهترین نوشته‌اش را به چاپ رسانده و زندگی‌اش از این‌رو به آن‌روز شده است؛ کتابی که در بطن خود بی‌شباهت به همین داستان، یعنی نبوغ نیست. اما سرنوشت همیشه پیچیده‌تر از آن است که تصورش را می‌کنیم؛ پس زندگی شاعر و شخص اول داستان ناباکوف در ادامه دچار تلاطم‌های بسیاری می‌شود و زمانه او را به دام عشقی عجیب می‌اندازد.

روایت رمان نبوغ، نمایه‌ای از بلوغ فکری ناباکوف و پختگی و توانمندی قلم این داستان‌نویس قهار است. او در این رمان نیز مانند بسیاری از نوشته‌های دیگر خود چاشنی‌ای از بیان طنز و شوخ‌آمیز را به ادبیات جدی خود می‌افزاید و در ادبیات عاشقانه و غنایی نیز سنگ تمام می‌گذارد. این داستان که درحقیقت آخرین رمان او به زبان روسی است، توسط بسیاری از منتقدان به عنوان بزرگ‌ترین رمان ادبیات روسیه در قرن بیستم شناخته می‌شود.

کتاب نبوغ، یک روایت چندخطی و چندلایه‌ای با اشاراتی عمیق به واقعیت‌های زندگی‌ست. هنر، فرهنگ، میراث جمعی و همچنین مهاجرت از جمله مفاهیمی هستند که نویسنده در لابه‌لای روایت داستانی خود به آن اشاره می‌کند. همچنین این رمان اشاره‌های ظریفی به زندگی واقعی خود ناباکوف به عنوان یک نویسنده‌ی مهاجر دارد و به همچنین به جریان ادبی هم‌دوره‌ی خود و زندگی ادیبان بزرگ روسیه مثل نیکولای گوگول و الکساندر پوشکین نیز نگاهی می‌اندازد. این داستان ابتدا در سال 1938 به صورت نوشته‌ای سریالی در مجله‌ای روسی منتشر شد و درنهایت در سال 1952 در قالب اثری مستقل به چاپ رسید و هنوز هم با گذشت سال‌ها به عنوان یکی از شاهکارهای ادبی روسیه یاد می‌شود. نسخه‌ی در دست شما، ترجمه‌ی مستقیم این اثر از زبان روسی به فارسی است که با تلاش بابک شهاب به ثمر رسیده و با تلاش‌های انتشارات نیماژ چاپ شده است.

نکوداشت‌های کتاب نبوغ

• درسی جذاب از شیوه‌های بی‌انتهای نوشتن و دیدن. (Kirkus)
• نبوغ، یک اثر درخشان و مسحور‌کننده در تاریخ ادبیات روسیه است. (جیمز مارکوس، بررسی آمازون)

کتاب نبوغ برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به داستان‌های بلند و خوانندگان رمان‌های روسی عاشق این شاهکار ادبی خواهند شد.

در بخشی از کتاب نبوغ می‌خوانیم

فیودور که کم مانده بود از فرط رضایت لبخند بزند با خودش گفت: «عالی شد!» زندگی در واقع چه خردمند است و نیرنگش چه ظرافتی دارد! حال در خطوط چهره‌ی مرد مطالعه‌کننده، با چنان وضوحی نرمی خاص سیمای هم‌وطنش را می‌دید (چین‌های گوشه‌ی چشم، سوراخ‌های گشاد بینی و سبیل‌هایی اصلاح‌شده به‌سبک روس‌ها) که خنده‌اش گرفته بود و درک نمی‌کرد چطور می‌توانست چنین فریبی بخورد. افکارش در آن بیتوته‌گاه غیرمنتظر رنگ شادی گرفت و در مسیری جدید جریان یافت. شاگردی که نزدش می‌رفت، پیرمرد یهودی کم‌سواد اما کنجکاوی بود که سال گذشته ناگهان هوس کرده بود مکالمه‌ی فرانسوی را فرابگیرد، که البته برای پیرمردی به سن او و با اخلاق و آزمودگی او شدنی‌تر و عاقلانه‌تر از یادگیری خشک‌وخالی دستور زبان بود. او بدون استثنا در ابتدای هر جلسه‌، نالان، درحالی‌که دریایی از کلمات روسی و آلمانی را با مشتی از کلمات فرانسوی درمی‌آمیخت، از خستگی‌اش پس از روز کاری حرف می‌زد (او مالک یک کارخانه‌ی بزرگ کاغذسازی بود) و پس از گلایه‌های بلندش، بی‌درنگ به زبان فرانسوی به بحث درباره‌ی سیاست بین‌المللی می‌پرداخت، طوری که هنگام صحبت گویی تا خرخره درون تاریکی فرومی‌رفت.

و چنین فردی توقع معجزه داشت. می‌خواست تمام آن واژگان سرکش و چسبناک و سنگین که جریانشان سخت‌تر از حرکت سنگ در جاده‌ی ناهموار بود، ناگهان در خطابه‌ای بی‌نقص صف‌آرایی کنند. او که از به‌خاطرسپردن کلمات کاملاً عاجز بود و آن را نه نقص، که یکی از خصوصیات جالب سرشتش جلوه می‌داد، در این کار نه‌تنها کاملاً ناکام بود، طی یک سال زبان‌آموزی همان چند جمله‌ی فرانسوی را که تا آغاز کار با فیودور در او می‌پاییدند و پیرمرد خیال داشت بر شالوده‌ی آن‌ها طی سه یا چهار جلسه پاریسِ پَروزن و شورآفرین و سیار شخصی‌اش را بنا نهد، از یاد برده بود.