معرفی و دانلود کتاب مازرون ببر: داستان خیالی از آخرین روز آخرین ببر مازندران

معرفی کتاب مازرون ببر: داستان خیالی از آخرین روز آخرین ببر مازندران

کتاب مازرون ببر داستانی خیالی از آخرین روز زندگی آخرین ببر مازندران را روایت می‌کند. وحیده برزه، محسن مقنعی و سولماز اریمی، نویسندگان کتاب حاضر، کودکان را با زیست‌بوم گیاهی و جانوری مازندران آشنا می‌کنند. این کتاب آموزنده و اخلاقی، بچه‌ها را از آسیب‌هایی که شکارچیان، صیادان و آدم‌ها به حیوانات و گیاهان وارد می‌آورند، آگاه می‌کند.

درباره‌ی کتاب مازرون ببر

مازرون ببر کتابی است نوشته‌ی وحیده برزه، محسن مقنعی و سولماز اریمی. این کتاب برای آشنایی کودکان با زیست‌بوم شمال ایران و ناحیه‌ی مازندران نوشته شده است. این اثر با روایت داستانیِ خود کودک را با آخرین ببر مازندران در آخرین روز زندگی‌اش همراه می‌کند. در طول داستان مازرون ببر، کودک با عواملی که مخرب محیط‌زیست حیوانات و گیاهان است آشنا می‌شود. مسائلی مثل شکار، صید بی‌رویه و آتش‌سوزی در جنگل.

داستان مازرون ببر را راوی سوم‌شخص روایت می‌کند. او به‌طور مستقیم، شروع به معرفی مازندران، مناطق گیاهی و منابع آبیِ آن می‌کند. راوی پس از معرفی کوه البرز، درخت‌های افرا و توسکاهای ییلاقی، خرس قهوه‌ای و عروس غاز، داستان اصلی را آغاز می‌کند. او از ابتدا بیان می‌کند که داستان درمورد ببری است که قرار است از بین برود. بااین‌حال داستان به سمتی می‌رود که کودک این موضوع را فراموش می‌کند و با ببر همراه می‌شود.

مازرون ببر یک روز صبح بیدار شده و می‌فهمد که کم‌کم دارد پیر می‌شود. او پس از خوردن کمی شقاقل، به‌عنوان صبحانه، با مار افعی البرز دیدار می‌کند. پس از آن، در این روز گرم تابستانی تصمیم می‌گیرد آب‌تنی کند. رودخانه‌ای به اسم تجن در آن نزدیکی است. این رودخانه از آب شدن برف‌های کوه البرز به وجود آمده و همیشه پرآب است. مازرون ببر در رودخانه با ماهی قزل‌آلای خال قرمز روبه‌رو می‌شود. ماهی از صید شکارچیان ناراحت است. او هرروز دوستان بیشتری را از دست می‌دهد. ببر به او قول می‌دهد که از صید صیادان، حداقل در فصل تخم‌گذاری ماهی‌ها جلوگیری کند.

بعد از آب‌تنی، ببر به سمت درختان راش، اوجا و شمشاد می‌رود تا استراحت کند، اما خبری از درختان نیست. صدای گریه‌ی غاز پیشانی سفید کوچک را می‌شنود. غاز توضیح می‌دهد که مردی با تبر درخت بزرگ انجیلی را قطع کرده و بعد با بی‌احتیاطی جنگل را آتش زده است. مازرون ببر برای غاز که خانواده‌ی خود را در آتش‌سوزی از دست داده افسوس می‌خورد.

آخرین اتفاقی که مازرون ببر با آن مواجه می‌شود، شلیک شکارچیان به سمت گوزن قرمز خزر است. مازرون ببر دیگر طاقت نمی‌آورد. او گوزن را فراری می‌دهد، اما این پایان ماجرا نیست.

کتاب مازرون ببر، داستانی تخیلی، اما تأثربرانگیز است که به تقویت روحیه‌ی طبیعت‌دوستی کودکان کمک می‌کند. این کتاب به کوشش انتشارات پادینا منتشر شده است.

کتاب مازرون ببر برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای کودکان 9 تا 11 ساله مناسب است.

با نویسندگان سولماز اریمی و وحید برزه بیشتر آشنا شویم

وحیده برزه (پژوهشگر و نویسنده) زاده‌ی سال 1360 است. او با همکاری محسن مقنعی مقالات «پیش‌‌بینی رابطه‌ی بین خودکارآمدی و آموزش ترغیبی معلمان دوره‌ی دوم ابتدایی شهر ساری» و «تحلیل سؤالات درک مطلب کتاب فارسی و نگارش پایه‌ی اول ابتدایی بر اساس اهداف و فرایندهای مورد ارزیابی و درصد تأکید بر آن‌ها در آزمون پرلز» را نگاشته است. او همچنین مقالات دیگری چون «سواد خواندن و مؤلفه‌های مدنظر در آزمون پرلز» و «بررسی پیشینه‌ی سواد خواندن به‌عنوان یکی از مهارت‌های چهارگانه‌ی زبانی» را به رشته‌ی تحریر درآورده است.

سولماز اریمی متولد سال 1358 نویسنده‌ی کتاب «واحد کار خیابان تکمیلی پیش‌دبستانی» است. این پژوهشگرْ مقالات «اثربخشی تلفیق آموزش مجازی در برنامه‌ی درسی»، «مهندسی ساختار طراحی برنامه‌ی درسی میان‌رشته‌ای آموزش عالی ایران» و «تأثیر تکنیک دو بونو بر خلاقیت و نگرش فراشناختی دانش‌آموزان پسر پایه‌ی ششم مقطع ابتدایی ناحیه‌ی دو شهرستان ساری» را نیز در کارنامه‌ی خود دارد.

در بخشی از کتاب مازرون ببر: داستان خیالی از آخرین روز آخرین ببر مازندران می‌خوانیم

مازرون ببر که خیالش راحت شد، با لبخندی گوشه‌­ی لبش، از افعی البرز، خداحافظی کرد و به راه افتاد تا در جنگل، گشتی بزند و ببیند اوضاع و احوال حیوانات و گیاهان و درختان جنگل، چطور هست؟

کمی که در جنگل راه رفت؛ احساس خستگی کرد. هوا هم خیلی گرم بود. دلش خواست در آب رودخانه کمی آب­‌تنی کند تا خنک شود. بعد هم که حالش بهتر شد ناهاری بخورد. همون نزدیکی­‌ها، یک رودخانه­‌ی پر آب، به اسم رودخانه­‌ی تجن، جاری بود. آب این رودخانه، سرد و خنک بود و در دوازده ماه سال هم، پر از آب بود.

بچه‌­ها! آب این رودخانه از آب شدن برف‌­های روی کوه­ البرز بوجود می‌­آید و چون همیشه روی قله­‌ها، برف هست، آب این رودخانه هم، هیچ‌وقت، تمام نمی­‌شود.

ببر مازرون، همین که پایش را در آب گذاشت، ناگهان صدایی شنید که گفت: آهای پایت را از روی دم من، بردار. مازرون ببر به پایین، نگاهی کرد و دید یک ماهی قزل‌آلای خال‌قرمز قشنگ، زیر پاهایش نشسته است. مازرون ببر سریع پاهایش را از روی دم قزل‌آلای خال‌قرمز برداشت و با خجالت از ماهی زیبای رودخانه‌­ی تجن، معذرت‌خواهی­ کرد و گفت: «ببخشید ماهی قزل‌آلای خال‌قرمز! خیلی گرمم شده بود. گفتم بیایم تا کمی آب‌­تنی کنم؛ بلکه خنک شوم.»