معرفی و دانلود کتاب فضا، زمان و معماری: رشد یک سنت جدید

معرفی کتاب فضا، زمان و معماری: رشد یک سنت جدید

زیگفرید گیدیون در کتاب فضا، زمان و معماری، مشتاقان دنیای تاریخ معماری را به تماشای زاویه‌ی تازه‌ای از این هنر شگفت‌انگیز دعوت می‌کند. این کتاب سیری تاریخی در تحولات و رویداد‌های معماری عصر جدید و فرازوفرود و پیشرفت‌های آن در خط زمان است. در این پژوهش کم‌نظیر همچنین قرار است به بررسی خواستگاه معماری مدرن بپردازیم و نقاط عطف تاریخی آن را مرور کنیم. این کتاب از آثار توصیه‌شده‌ی دانشنامه‌ی بریتانیکا برای درک مبانی معماری مدرن است.

درباره‌‌ی کتاب فضا، زمان و معماری

کم‌تر کتابی را می‌توان در حوزه‌ی معماری پیدا کرد که به بیش از دوازده زبان زنده‌ی دنیا ترجمه شده باشد و به گونه‌ای قطب‌نمای تاریخچه‌ی معماری مدرن به حساب بیاید. از کتاب فضا، زمان و معماری (Space, Time and Architecture) نوشته‌ی زیگفرید گیدیون (Sigfried Giedion) صحبت می‌کنیم. اثری که باوجود انتشار در بیش از نیم‌قرن پیش و در حدود سال 1941 همچنان یکی از زنده‌ترین و قابل‌استناد‌ترین منابع مطالعه‌ی تاریخ معماری در ابعاد مدرن آن به حساب می‌آید.

چشم‌انداز معماری مدرن و طراحی بنای شهری، به همان اندازه که رو به پیشرفت و تجلی است، می‌تواند با ترس و نگرانی‌هایی همراه باشد. بسیاری از دغدغه‌مندان دنیای معماری و به‌ویژه طرفداران معماری کلاسیک، نگران هرج‌ومرج و نابه‌سامانی‌هایی هستند که بعضاً در معماری مدرن دیده می‌شود؛ نکته‌ای که هرگز در معماری سنتی شاهد آن نبودیم و ازاین‌جهت مقوله‌ای نوظهور به حساب می‌آید. کتاب فضا، زمان و معماری، در قدم اول برای کسانی نگاشته شده که نسبت به فرهنگ معماری مدرن و سیر تاریخی آن احساس مسئولیت می‌کنند؛ کسانی که می‌خواهند با شناخت دقیق‌تر نسبت به تحولات تاریخ معماری به‌ویژه در دوره‌های اخیر، نگرش عمیق و اصیل‌تری در این زمینه پیدا کنند.

نویسنده‌ی کتاب فضا، زمان و معماری، سعی می‌کند تا جزئیات شمایل کاملی از وضعیت معماری مدرن جهان نشان دهد و به چالش‌ها، به نقاط قوت و قابل‌توجه و حتی نقاط تاریک آن نیز اشاره کند. زیگفرید گیدیون در کتاب خود از نوعی وحدت و اشتراک در آثار مدرن معماری صحبت می‌کند؛ وحدتی که باوجود تمام آشفتگی‌های ظاهری در سازه‌ها، به یک امضا و ویژگی ثابت در بیشتر آثاری که امروزه می‌بینیم تبدیل شده. نویسنده‌ی کتاب فضا، زمان، و معماری، رخوت، بی‌تحرکی و سکونی که معماری عصر جدید را دربرگرفته به نقد می‌کشاند و از راه‌حل‌های برون‌رفت این وضعیت می‌گوید.

نویسنده در ادامه، پیشینه و زمینه‌ی فرهنگی معماری عصر مدرن و نقاط افتراق آن با سنت‌های قدیم معماری قدیم را شرح و بسط می‌دهد، از این جهت تحقیقات این استاد بزرگ هنر معماری را می‌توان نقطه‌ی عطفی ما بین سنت‌های قدیم و تازه‌ی معماری دانست. همچنین می‌توان گفت که کتاب فضا، زمان و معماری نه یک تاریخچه‌ی صرف درباره‌ی معماری، بلکه نگاهی تازه بر فرهنگ‌شناسی، انسان‌شناسی و جامعه‌شناسی عصر جدید و اثرات متقابل آن بر جهان معماری است.

این کتاب در ده فصل نگاشته شده و از جهت اندیشه‌ی تازه و بکر نویسنده و قدرت کلام او اثری کم‌مانند در دنیای معماری به حساب می‌آید. تصاویر و مثال‌های متنوع از بنا و سازه‌های مختلف و اشاره به نامداران بزرگ دنیای معماری از دیگر نکات جذابی‌ست که می‌توان به آن اشاره کرد. زیگفرید گیدیون، آفریننده‌ی این کتاب از اساتید شناخته‌شده‌ی دانشگاه هاروارد زوریخ است. هم‌اکنون شما می‌توانید کتاب فضا، زمان و معماری را با تلاشی از انتشارات علمی و فرهنگی و ترجمه‌ی منوچهر مزینی در اختیار داشته باشید.

نکوداشت‌های کتاب فضا، زمان و معماری

• نسخه‌های به‌روزرسانی‌شده از این اثر همچنان استاندارد‌‌های جهانی آن را به عنوان کتابی درباره‌ی گسترش معماری مدرن، تضمین می‌کند. (والتر گروپیوس، معمار)
• دست‌آوردی برجسته و یکی از باارزش‌ترین منابع معماری برای دانشجویان و متخصصین. (خوزه لوئیس سرت، معمار و متخصص شهرسازی)
• ترکیبی از پژوهش‌ها تاریخی با رویکرد انتقادی و تحقیقی درخشان از سیر و تحولات عصر مدرن به همراه مطالعه‌ی پیشینه و گذشته‌ی آن. (نیویورک تایمز)
• پژوهشی درباره‌ی میراث معماری ما که با سامان‌دهی فضا در عصر رنسانس آغاز شد. اثری ارزنده که هیچ‌ خواننده‌ای به راحتی از آن خسته نخواهد شد. (Saturday Review)

کتاب فضا، زمان و معماری برای چه کسانی مناسب است؟

خواندن این کتاب را می‌توانیم به علاقه‌مندان دنیای تاریخ هنر و معماری و همچنین دوست‌داران هنر‌های مدرن پیشنهاد کنیم.

در بخشی از کتاب فضا، زمان و معماری: رشد یک سنت جدید می‌خوانیم

جدایى معمارى از پیشرف‌هاى صنعتى. اما چرا این تمایلات را که براى زمان‌هاى آینده اهمیتى فراوان دارند جز در بناهاى معمولى قرن نوزدهم – فى‌المثل، بناهاى کارخانه و انبار – نمى‌توان دید؟ چرا اثر این تمایلات در معمارى بناهاى رسمى ناچیز بوده است؟ بى‌شک باید انتظار داشت که پیشرفت‌هاى صنعتى نخست خود را در ساختمان‌هاى صنعتى نشان دهند؛ اما این دلیل کافى نیست. فرض اینکه انقلاب صنعتى در علوم و فنون شروع شده باشد نمى‌تواند دلیل آن باشد که هنرها از تأثیر آن بى‌نصیب باشند. ما قبلاً دیده‌ایم که چگونه در عصر بارک اکتشافات علمى – حتى اکتشافات مجرد ریاضى – بلافاصله معادل خود را در دنیاى احساس یافت و به زبان هنر ترجمه گشت. در قرن نوزدهم علم و هنر، هر یک، راه جداگانه‌اى گرفتند؛ پیوستگى بین روش‌هاى فکر و احساس از میان رفت. جدایى علم و هنر، بى‌آنکه نتیجۀ تفاوت طبیعت این دو رشته از فعالیت‌هاى انسانى باشد پدیده‌اى است خاص قرن نوزدهم و سبب بروز مسائلى است که درک آن‌ها جز با فهمیدن این پدیدۀ خاص غیرممکن است.

وضعیت معمارى قرن نوزدهم به دیدۀ تاریخ صرفاً یکى از مظاهر این جدایى علم و هنر است که در این رشته خود را با جدایى میان کار معمار و مهندس نشان داد. معماران دورۀ گوتیک صرفاً روش‌هاى مهندسى جدید آن زمان را در کارهاى خود به کار نبردند؛ بلکه در این روش‌ها امکاناتى یافتند و از آن براى بیان هدف‌ها، تأثرات، و بینش خاص آن عصر استفاده کردند. همچنین پیشرفت ریاضى در دورۀ بارک براى معمارى این عصر معنایش بسیار بیشتر از به ‌وجود آمدن وسایلى نو براى محاسبه بود. چه در دورۀ گوتیک و چه در دورۀ بارک اختراعات جدید، به عبارت دیگر، صورت بشرى یافتند: پیشرفت‌هاى احساسى و عقلى به توازى یکدیگر صورت گرفتند. در معمارى قرن نوزدهم که به اصطلاح کوشش مى‌شد روح زمان را مجسم دارد وضع درست برعکس بود. آهن، فى‌المثل، صرفاً وسیله‌اى بود براى ایجاد نماهاى مجلل ساختگى به تقلید از سبک‌هاى گذشته. و تقلید از طرح‌هاى گذشته با وسایل جدیدْ خود این طرح‌ها را مصنوعى و بى‌روح مى‌کرد.

اما تا زمانى که پیشرفت‌هاى فنى، بى‌آنکه جذب معمارى شود، ادامه یافت، مهندسْ تابع و یا جدا از معمار باقى ماند. و از جانب دیگر معمار از مهم‌ترین پیشرفت‌هایى که در عصر وى صورت گرفت بیگانه ماند. تا زمانى که معمار موفق شد از تغییرات محیط خود با خبر شود، تا زمانى که وى امکانات معمارى را در فن ساختمان جدید شناخت، هیچ سنت تازه‌اى که براى زمان ما واجد مفهوم و معنایى باشد به وجود نیامد. اما از این نوآورى‌هاى فنى که در قرن نوزدهم در پس صحنه پنهان بود معمارى آینده شکفته شد. فن ساختمان در واقع ضمیر نابخودآگاه معمارى بود. در آن احساسى نهفته وجود داشت که سال‌ها بعد به وضوح بیان گشت.

فهرست مطالب کتاب

جلد اول
سخنى از مترجم
پیشگفتار: معمارى در حدود سال 1960: بیم‌ها و امیدها
آشفتگى و نابسامانى
علایم ظهور سنتى جدید
بسط شهرسازى
معمارى جهانى
معمارى جهانى و معمارى بومى
فن ساختمان و اثرات و نتایج آن بر معمارى معاصر
رابطه با گذشته
وضع کنونى معمارى
سه تصور فضایى
بخش نخست: تاریخ، جزئی از زندگی
مقدمه
رابطۀ مورخ با عصر خویش
هر بینش جامع مستلزم پیوستگى اندیشه در گذشته و آینده است
تاریخ معاصر
شباهت روش‌ها
عوامل اساسى و عوامل ناپایدار
معمارى، موجودى زنده
نحوۀ عمل
بخش دوم: میراث معمارى ما
چرا شناسایى میراث معمارى لازم است؟
تصور فضایى نو: پرسپکتیو
پرسپکتیو و شهرسازى
پرسپکتیو و عوامل اساسى شهر
لئوناردو داوینچى و آغاز طرح برنامه‌هاى عمرانى
سیکستوس پنجم (1585 - 1590) و طرح نقشه براى رم در دورۀ بارک
عصر بارک در سال‌هاى آخرین
دیوار موجى‌شکل و تحرک در معمارى
نظم فضاى خارجى
بخش سوم: بسط امکانات تازه
آهن
از ستون‌هاى آهنى تا اسکلت پولادى
به جانب اسکلت پولادى ساختمان
جدایى بین معمارى و فن ساختمان
هانرى لابروست، معمار و سازنده، 1801 - 1875
مسائل جدید در ساختمان -- راه‌حل‌هاى جدید
نمایشگاه جهانى، پاریس، 1855
گوستاو ایفل و برج ایفل
بخش چهارم: نیاز به اخلاق در معماری
سال‌هاى دهۀ نهم قرن نوزدهم: پیشاهنگان معمارى معاصر
بتن مسلح و تأثیر آن بر معمارى
بخش پنجم: بسط معمارى جدید در امریکا
اهمیت سال‌هاى بین 1850 و 1890
چوب‌بست پوشالى و استفاده از روش‌هاى صنعتى
سطوح مسطح در معمارى امریکا
مکتب معمارى شیکاگو
آغاز توجه به اشکال خالص
فرانک لید رایت
جلد دوم
بخش ششم: فضا - زمان در هنر، معماری و ساختمان
تصور فضایى جدید: فضا - زمان
تحقیقى در فضا: کوبیسم
نقاشى امروز
ساختمان و زیبایى
والتر گرپیوس و بسط معمارى در آلمان
والتر گرپیوس در امریکا
لوکربوزیه و فن بیان در معمارى
میس ونده‌رو و وحدت شکل
آلوار آلتو: وحدت بین زندگى و معمارى
یرن اوتزن و دورۀ سوم معمارى معاصر
بخش هفتم: شهرسازی در قرن نوزدهم
غلبۀ نواحى سبز و خرم: سبزه‌میدان‌هاى لندن
سبزه‌میدان‌هاى بلومزبرى
ایجاد کوى‌هاى مسکونى: پارک نایب‌السلطنه
خیابان، مهم‌ترین عامل در بافت شهر مى‌گردد؛ تغییر نقشۀ پاریس 1853 - 1868
بخش هشتم: شهرسازی مسئله‌ای بشری
اواخر قرن نوزدهم
آمستردام و تولد دوبارۀ شهرسازى
بخش نهم: فضا - زمان در شهرسازى
معناى شهرسازى معاصر
زوال یا تغییر شکل
مقیاسى جدید در شهرسازى
تغییر مفهوم شهر
بخش دهم: در ختام کلام
نمایه