معرفی و دانلود کتاب عندلیب عشق

معرفی کتاب عندلیب عشق

کتاب عندلیب عشق به قلم روح الله علیزاده، دربردارنده‌ی مجموعه‌ای از اشعار دلنشین و زیبا است که باعث برانگیختن عواطف و احساسات شما می‌شود.

درباره کتاب عندلیب عشق:

شعر به عنوان دل‌آرائی روح و فوران نشئه دل از هیجانات و التهاب‌های اشک بار توام با لبخندها و شادکامی‌ها و ناکامی‌هاست. شعر ارزشمندترین خط سیر تاریخ و پاشنه آشیل ادبیات هر سرزمینی است که در فضای لایتناهی توجه هر انسان وارسته‌ای را به افق‌های دوردست و ارزش‌های والا جذب می‌کند.

هنر شعر در رشد ادبیات و با گسترش ارتباطات جهانی نقش به سزایی در شکوفایی و بالندگی ادبیات هر سرزمینی را بازی می‌کند. منظومه‌های شعری از صمیمیت و مهربانی از رسوم دیرپای مدنی از با هم بودن‌ها از شادی‌ها و بازی‌ها و خاطرات به جامانده از دوران کودکی با حسرت یاد می‌کند و امروزه علی‌رغم حضور فعال ابزارهای متنوع ارتباطی انسان‌ها را از احساس تنهایی می‌رهاند.

گرچه در عبور از سنت به مدرنیته و در کنار آن ماندن برخی هنجارها و آداب و باورها را گریزی نیست، ولی شاعران و نویسندگان احیاگران نوین تفکرات و ایده‌های بروز را موجب می‌شوند و هوای تازه‌ای را برای روشنفکران و علاقه‌مندان به صلح و آزادی و دوستداران شعر و شاعری می‌گشایند. مجموعه حاضر به طور بداهه‌ در فضای مجازی در برهه‌ای از زمان برگرفته از کلیپ و تصاویر بنا به علاقه‌مندی روح الله علیزاده به زندگی در سایه عشق چون مرغ عشق (عندلیب) به رشته تحریر درآمده است.

کتاب عندلیب عشق مناسب چه کسانی است؟

خواندن سروده‌های روح‌نواز این اثر، به علاقه‌مندان به اشعار فارسی پیشنهاد می‌شود.

در بخشی از کتاب عندلیب عشق می‌خوانیم:

عاشقان راهی شوید اینجا درِ میخانه است
جام را بر سر کشید مُطرب درون خانه است
آنکه را عمری به عشقش جان به دل فرسوده ایم
ساز عشق او می‌زند باقی همه افسانه است
گر به عیشی پر گشایم بال و پر گیرم به عشق
او غلامی می‌کند این ناقه بس دیوانه است
حافظا بر خیز و باهم نین ونائی افکنیم
جام عشق برهم زنیم، چون ساغرم پروانه است
تا به کی در ظلمت تاریکی شب تا به صبح
عندلیبان را خروش، کاین کاسه‌ام پیمانه است

فهرست مطالب کتاب

پیشگفتار
گر بر جهان هستیِ عالم گذر کنی
حوالی چشمانت
چون اهل طَرَب دیدی
سرخوشان عشق
رنگ و بوی عشق
بزن بر تار آن سنتور که مستان را کند مسرور
به زلفان کمندت
نرگس مست
عشق مارا گهر بین
شعشعه‌های عشق را نشانه شبانه کن
درب میخانه
شاهد زیبا رو
پیران خرابات (در وصف پدر)
شب را به سحر سر کن تا تشنه جان بینی
سِرّ بنا گوش
به کوی میکده باز آ
رخی از اغیار
گوهر اندیشه را وقف شب چلّه کن
عاشقانه ها
بر آستان جانان (بر فراز کعبه)
لوح مهربانی (مادر)
چهره گیسوی دوست
شُهره شهر
به زندان عشق
خمخانه‌ی عشق
محفل عشق
میکده عشق
صبا به باده بگو
جمال خدا
جلوه‌ی نگار
خنده به لب مینهی ماه نگار خانه ای
بداهه ئی از عشق و عرفان
ا مید وصال
تضمینی بر شعر حافظ
درد عشق
دلا به دیده بگو رنگ و رخ برافروزد
نور بزد بر جهان
کی شود با رُطب تو...
مرا به میکده عشق باز دعوت کن
جمال مهوش
شب را ز غم آسوده تُرک و مِی و مستان کن
مرا دردیست با جانان
مستی چشم خُمارت را بدیدم هوش برد
سیمین وشان عالم
محرم راز
گر به تمنای عشق
به خیالم آی شبی را
در عرفان
عرفان چشم
صور خیال
صنُع خدا
صبای سحرم
جام شامگهی
با کاروان حُلّه
و ز بزرگان نقل کن احوال ما مستان شود
باغبان چون گل زند بر تاک آن بُستان دوست
چشم نرگس
پیر میکده
نگارخانه عشق
مُطرب جانها
شهلا رخان
رقص عالم
نهان خانه دل
ذوق هنر
گر به لبش میرسی خنده مستانه زن
به‌خنده‌ای که بر آید و ز لبان لوچه دهان
گر فرود آری به یغما این چنین
حور مِشق
اساطیر عشق
نهانخانه دل
مخلصانیم که ما حلقه رندان داریم
شرابِ خانه عیش
طُره مشکین
تلنگری بزدیم به شاه جنت دار
نقش و نگاره
به جمال آن فسون گر
نسیم باد صبا
پیر فرزانه
مه هستی
به طربخانه عشق
قدح بده باده
به یاد ذوالفنون
بوی خوش
دمی با ساز
مرا به باده مِی دعوتی بنما
تاریخ ورق بر زن، جز عشق نخواهد ماند
گر به جمال عاشقان دیده به عشق بنگری
مستی چشمانت
سنگ گران است صنم