معرفی و دانلود کتاب صوتی معرکه

معرفی کتاب صوتی معرکه

لوئی فردینان سلین در کتاب صوتی معرکه روایتی مستندگونه از یک سربازخانه را با قلمی عامیانه و طنزپردازانه بیان می‌کند.

بسیاری از بزرگان ادبیات این کتاب را با اهمیت می‌دانند چرا که به نظر کتابی اتوبیوگرافی است. داستان در طول شب با ورود سربازی داوطلب، با مافوق و هم خدمت‌هایش در هنگ سواره نظام آغاز می‌شود و تا صبح بعد ادامه دارد.

مخاطب لا‌به‌لای گفتگوها، بحث‌ها و ناسزاها، شخصیت افراد سربازخانه را در می‌یابد. لویی فردینان سلین (Louis Ferdinand Celine) تلاش مستقیم در توصیف محیط یا افراد نمی‌کند. طنز آمیخته با حماقت و بی‌فکری در تمام شخصیت‌های کتاب مشهود است.

داستان معرکه (Casse pipe) قصه‌ی یک سرباز، روز اول خدمتش در ارتش، وسط یک سربازخانه با بوی گند گوشت و ادرار و توتون است، او مدام تحقیر می‌شود، مدام در معرض توهین و فحاشی قرار می‌گیرد. سربازی که در سواره نظام رده 17 فرانسه به او می‌گویند سرباز روس، که در ارتش فرانسه در جنگ جهانی اول توهین به حساب می‌آمد. وقتی اسمش را به سرجوخه می‌گوید تازه می‌فهمیم خود سلین است.

فصل آخر معرکه از زبان خود سلین در گفتگوهای شخصی‌اش با دوستش «روبر پوله» نوشته شده و بعد به کتاب معرکه اضافه شده است. سرباز با اینکه با سرجوخه‌ی بد دهان و زورگویش حرف نمی‌زند و اعتراضی نمی‌کند اما در درون خودش غوغایی است. تا جایی که می‌توان گفت آن خشم و نارضایتی درونی او می‌تواند از او یک سرجوخه موهو یا رانکوت دیگر بسازد. چیزی که دور از ذهن هم نیست، به هر حال بودن در شرایط جنگ و وضعیت آنچنانی می‌تواند از هر آدمی، یک دیو بسازد. کما اینکه سلین در فصل نهایی معرکه اینطور یاد می‌کند که هر یک آن‌ها احتمالا آدم بدذات و بی‌رحمی نبودند، فقط حماقت زیادی داشتند که از صبح تا شب بی‌محابا به آزار و فحاشی می‌پرداختند. کسانی که مدام مست و لایعقل بودند و قدرت تصمیم‌گیری درست نداشتند.

برخی منتقدان از سلین به عنوان نویسنده‌ی بددهن و بی‌نزاکت یاد می‌کنند ولی باید بپذیریم که هر قشر و ارگان خاص زبان خود را می‌طلبد و سلین توانسته همین دیالوگ‌های روزمره را با نگاه کاوشگرانه و منتقدانه‌اش به روی کاغذ آورد.
سلین خود می‌گوید: «من همان طوری می‌نویسم که حرف می‌زنم، بدون هیچ شگرد و ادا، از بی‌رحمی و خشونت در کتاب‌هایم انتقاد می‌کنند. چه کنم؟ دنیا ذاتش را عوض کند، من هم سبکم را عوض می‌کنم.»

لویی فردینان دتوش ملقب به سلین در سال 1894 در فرانسه به دنیا آمد. وی رشته پزشکی را برای تحصیل انتخاب کرد و تا آخر عمر خود نیز پزشک باقی ماند. او بعد از انتشار رمان «سفر به انتهای شب» مورد استقبال و ستایش خوانندگان قرار گرفت ولی به دلیل سخنان ضد یهود به طرفداری از آلمان متهم و خائن شناخته شد از این رو کتاب‌هایش دیگر در طول حیاتش مورد استقبال چندانی قرار نگرفت. سلین هیچ علاقه‌ای به حرف زدن در مورد خودش نداشت و وقتی هم که در مورد خودش حرفی می‌زد دروغ می‌گفت. وی در جایی گفته است: «حقیقت دردی است که هیچ وقت انسان را رها نمی‌کند و حقیقت این دنیا مرگ است. باید انتخاب کنی؛ مرگ یا دروغ. راستش را بخواهید شخصاً هیچ‌وقت جرأت خودکشی را نداشته‌ام.» وی در سال 1961 در منطقه‌ای دور افتاده در فرانسه دارفانی را وداع گفت.

در قسمتی از کتاب صوتی معرکه می‌شنویم:

«- تو کردونکوف! اسلحه رو شونه! به طرف انبار باروت! می‌ری پستو تحویل می‌گیری! فهمیدی؟ کی اون‌جاس؟ اسم شبو می‌دونی؟
کردونکوف نمی‌دونست.
- چی؟ چی شد؟ نمی‌دونی؟
این یکی دیگه باور کردنی نبود... لو موهو کف کرده. دیگه حتی هیچ فحشی هم به زبونش نمی‌اومد... فانوسو تو صورت یارو گرفته بود و تکون می‌داد، الکی دست و پا می‌زد یادش بیاره... با این کارام یادش نیومد... حسابی تو فکر بود، کردونکوف تو یقه‌ش فرو رفته بود و اون تو من و من می‌کرد، ولی هیچی یادش نیومد.
- حالا کارت به جایی رسیده که چیزی یادت نمی‌آد، احمق؟
یک چک جانانه زد تو صورت کردونکوف، نور افتاده بود رو صورتش، از من هیکلی‌تر بود. کلاه‌خودش اندازش نبود، با هر بادی که بهش می‌خورد می‌افتاد رو پیشونی‌ش، با یه سکندری پرت می‌شد عقب، پر بالایی کلاش یه وری شده بود، عینهو فواره‌ای که دمشو چیدن، از همه جاش آب می‌چکید.»

فهرست مطالب کتاب صوتی