معرفی و دانلود کتاب سیستم ایمنی و بیماری‌های خود ایمنی پوستی: جلد اول

معرفی کتاب سیستم ایمنی و بیماری‌های خود ایمنی پوستی: جلد اول

در کتاب سیستم ایمنی و بیماری‌های خود ایمنی پوستی: جلد اول، تالیف سها صادقی، تمامی بخش‌های مهم مورد بحث در زمینه بیماری‌های اوتوایمن پوستی، چه در حوزه درمان، و چه در حوزه مکانیسم بیماری، به صورت کاملا جامع در یک قالب جمع‌آوری شده است.

بیماری‌های خودایمنی، بیماری‌های ناشناخته‌ای هستند که تاکنون مکانیزیم دقیق آن‌ها، شناسایی نشده‌ است و عدم شناخت بیماران از آن، موجب شده است که اقدام به خودرمانی غلط نمایند و متاسفانه روش‌های درمانی اشتباهی را برگزینند و از این روی، سبب تشدید بیماری و همچنین ایجاد عوارض جبران‌ناپذیری در بدن خود شوند.

در فصل اول و دوم کتاب سیستم ایمنی و بیماری‌های خود ایمنی پوستی (Autoimmune diseases of the skin)، به توضیح اجمالی درباره سیستم ایمنی و مکانیسم بیماری‌های اوتوایمن پرداخته می‌شود. سپس درباره عملکرد سیستم ایمنی در ایجاد بیماری‌های خود ایمنی پوستی بحث می‌شود، از فصل سه به بعد به توضیح جامع درباره هر یک از بیماری‌های اوتوایمن پوستی پرداخته خواهد شد.

در بخشی از کتاب سیستم ایمنی و بیماری‌های خود ایمنی پوستی: جلد اول می‌خوانیم:

تحمل محیطی peripheral tolerance: یک مکانیسم سازگاری محیطی شاید حذف باشد. حذف در واقع با ظهور ناگهانی تعداد زیادی از آنتی ژن‌ها در ارتباط است. این مکانیسم نشان داده است برای آنتی ژن‌ها که در تعداد زیادی ارائه شدند، بنابراین در طی عفونت یا پس از تزریق سوپر آنتی ژن‌ها این مکانیسم در مقابل آنتی ژن‌هایی که در طی عفونت و یا تزریق سوپر آنتی ژن‌ها در تعداد زیاد حضور دارند، نشان داده شده است. مشخص نیست که آیا این مکانیسم تحت شرایط فیزیولوژیکی بکار می‌رود یا نه. هرچند که این رخداد با جزئیات بیشتری بررسی نشده است.

مکانیسم دیگر سرکوب بیان TCR است. بیان TCR ترانسژنیک توسط موش‌های باردار، تصدیق می‌کند که مولکول MHC کلاس I خارجی توسط پدر و جنین بیان شده (این با موش های بارداری نشان داده شده است) یک TCR ترانسژنیک را بیان می‌کنند که مولکول MHC CLASS I خارجی راکه توسط پدر و جنین بیان شده را نشان می‌دهند، سطح این TCR ترانسژنیک در هنگام بارداری و پس از آن بالاست. اما در طی بارداری پایین است.

سطح این TCR ترانسژنیک قبل و بعد از بارداری بالاتر از دوران بارداری است. این سلول‌های T نیز از لحاظ عملکردی خاموش هستند. در طی بارداری، موش ماده باردار نسبت به سلول‌های تومور ایمونوژنیک که همین آنتی ژن را بیان می‌کنند، مقاومت بیشتری دارند. حتی در طول بارداری موش‌های ماده سازگارتر می‌شوند. بطوریکه سلول‌های توموری ایمنی زا بیشتر این آنتی ژن مشابه را بیان می‌کنند. بنابراین، سرکوب بیان یک TCR بطور نزدیکی در ارتباط با رویداد محیطی است و ممکن است به این کمک کند. این داده‌ها از مکانیسم‌های دیگری که بطور قابل توجهی با تحمل محیطی همکاری می‌کنند، ممانعت نمی‌کند.

فهرست مطالب کتاب

سخن نویسنده
فصل اول: پاتوژنز بیماری های اتوایمن
فصل دوم: شناسایی اتو آنتی بادی‌ها با استفاده از ایمونوفلورسانس غیرمستقیم بر روی سلول‌های HEP-2
فصل سوم: اختلالات اتوایمین پوستی بولوز
فصل چهارم: لوپوس اریتروماتو Lupus Erythematosus
فصل پنجم: بیماری بافت‌های رابط و ترکیب شده
فصل ششم: سندرم شوگرن
فصل هفتم: آلوپسیا آره‌آتا
فصل هشتم: ویتیلیگو
فصل نهم: واسکولیت عروق کوچک
فصل دهم: تظاهرات پوستی بیماری‌های رماتیسمی
فصل یازدهم: درماتومیوزیت
فصل دوازدهم: پسوریازیس ولگاریس و آرتوپاتیکا