معرفی و دانلود کتاب سه روز برای دیدن

معرفی کتاب سه روز برای دیدن

اگر فقط سه روز برای دیدن فرصت داشته باشید، چطور از بینایی خود استفاده خواهید کرد و دوست دارید چه چیزهایی را ببینید؟ این سؤالی است که هلن کلر، نویسنده‌ی نابینا و ناشنوا، در کتاب سه روز برای دیدن می‌پرسد و به آن پاسخ می‌دهد. این کتاب که زندگینامه‌ی خودنوشت نویسنده است، شما را با ابعاد دیگری از زندگی آشنا خواهد کرد.

درباره‌ی کتاب سه روز برای دیدن

هلن کلر، نویسنده و فعال سوسیالیست آمریکایی نامی شناخته شده برای بسیاری از ماست. او در سن دو سالگی در اثر ابتلا به مننژیت نابینا و ناشنوا شد و تمام عمر در دنیایی از سکوت و تاریکی زندگی کرد؛ اما هرگز مقهور سکوت و تاریکی نشد و تمام عمر خود را صرف شکستن موانع پیش‌رو و ارتباط گرفتن با دنیای پیرامونش کرد. کتاب سه روز برای دیدن (Three Days To See) زندگینامه‌ی خودنوشت هلن کلر (Helen Keller) است. این بیوگرافی الهام‌بخش نشان می‌دهد که چگونه وی با امید و تلاش آوازه‌ای جهانی کسب کرد.

یکی از شخصیت‌های مشهور و برجسته که نقش مهمی در زندگی هلن کلر ایفا کرد، الکساندر گراهام بل، مخترع تلفن، است. هنگامی که هلن 6 ساله بود، او را برای معاینه پیش گراهام بل بردند. گراهام بل وی را معاینه کرد و معلمی به نام آنی سالیوان را برای کمک به او فرستاد. هلن در کتاب سه روز برای دیدن درباره‌ی این معلم می‌نویسد و از تاثیر معجزه‌آسای او در زندگی‌اش می‌گوید. آنی از طریق رسم علامت‌هایی بر کف دست هلن با او ارتباط گرفت و به این روش، نوشتن و بسیاری از کارهای شگفت‌انگیز دیگر را به او آموخت. آنی سالیوان کمک کرد تا هلن وارد کالج شود و پس از چهار سال فارغ‌التحصیل گردد. این در شرایطی بود که در آن زمان کمتر زنی به کالج می‌رفت و معمولاً مردم افراد معلول و با شرایط خاص را به حاشیه می‌راندند و با احتیاط درباره‌ی آن‌ها حرف می‌زدند. دوستی آنی و هلن جاودانه بود و آنی تا پایان عمر خود همراه هلن ماند.

هلن کلر معتقد است که افراد بینا کم می‌بینند. او در کتاب سه روز برای دیدن تجربه‌ی دیدار با یکی از دوستانش را تعریف می‌کند. زمانی که دوستش در حال بازگشت از جنگل است، هلن او را ملاقات می‌کند و از او می‌پرسد: «چه چیزی دیدی؟» و او پاسخ می‌دهد: «چیز خاصی ندیدم». هلن از خود می‌پرسد: «چطور ممکن است کسی حدود یک ساعت در جنگل پیاده‌روی کند و هیچ چیز ارزشمندی نبیند؟ من که قدرت بینایی ندارم، چیزهای زیادی پیدا می‌کنم که صرفاً از طریق لمس کردن آن‌ها را درمی‌یابم.» این همان داستان قدیمی و پرتکرار آدم‌هایی است که قدر چیزهایی را که دارند، نمی‌دانند. اما هلن کلر که از دو حس بینایی و شنوایی محروم بود، چیزهایی را درک می‌کرد که افراد برخوردار از تمام حواس، آن را نمی‌یافتند. وی درباره‌ی خود می‌گوید: «من با گوش عشق صدای جریان شیره‌ی نباتی را در عروق بلوط کهن می‌شنیدم. درخشش آفتاب را که از برگی به برگی دیگر منتقل می‌شد، می‌دیدم. من نادیدنی‌ها را می‌دیدم و ناشنیدنی‌ها را می‌شنیدم.» جالب است که روی سنگ قبر وی نوشته‌اند: «اینجا کسی خفته است که در زندگی هرچه در توان داشت، انجام داده است.»

شرایط خاصی که هلن کلر دارد، باعث می‌شود که زندگینامه‌ی وی و دیدگاهی که در آن بازتاب می‌دهد، با سایر زندگینامه‌ها متفاوت باشد. در اصل کتاب سه روز برای دیدن فراتر از شرح رویدادها و وقایع زندگی یک انسان است. این کتاب به شما یاد می‌دهد مفاهیمی را وارد زندگی خود ‌کنید که تا پیش از این به آن نیندیشیده‌اید. این کتاب بیش از بسیاری از کتاب‌های انگیزشی می‌تواند انگیزه و اشتیاق زندگی را در شما بیدار کند. ضمناً در پایان کتاب نام اماکن و و اسامی ذکر شده در متن به همراه تصاویر آ‌ن‌ها آمده است که درک خواننده را از موضوع کتاب افزایش می‌دهد.

کتاب سه روز برای دیدن را انتشارات روانشناسی و هنر با ترجمه‌ی مرضیه خوبان فرد منتشر کرده است.

کتاب سه روز برای دیدن برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب سه روز برای دیدن برای تمام کسانی که در گیرودار زندگی با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند، مناسب و الهام‌بخش است. همچنین اگر از علاقه‌مندان ادبیات زندگینامه‌ای هستید، از مطالعه‌ی این اثر لذت خواهید برد.

در بخشی از کتاب سه روز برای دیدن می‌خوانیم

از خانه‌ام در حومه‌ی آرام فارست هیل، جزیرة لانگ، حرکت می‌کنم. اینجا که با چمن‌ها، درخت‌ها و گل‌های سبز محصور شده، خانه‌ها کوچک، منظم و آراسته هستند. سروصدا و جنب و جوش‌ زنان و کودکان شادمانه است و کنار گوشه‌های دنج، استراحتگاه آرامی‌ست برای کسانی که در شهر سخت کار می‌کنند. از کنار ساختار توری شکل فلزی که روی رودخانه‌ای است کشیده شده، رانندگی می‌کنم.

در خیابان پنجم قدم می‌زنم. از تمرکز چشم هایم بر روی چیزها امتناع می‌کنم به طوری که شیء خاصی را نمی‌بینم، فقط موجی از طیف متنوع رنگ. مطمئنم رنگ‌ لباس  خانم هایی که در ازدحام جمعیت حرکت می‌کنند، باید منظره تماشایی رنگینی باشد که هرگز از دیدنش خسته نمی شوم. اما شاید اگر بینایی داشتم، شبیه اکثر خانم هایی بودم که به نوع و برش لباس‌های افراد علاقه‌مندند و توجه زیادی به شکوه رنگ در ازدحام جمعیت می‌کنند و من نیز متقاعد می‌شوم که باید مشتری پنجرۀ قدیمی شوم، زیرا دیدن زیبایی‌ها برای چشم ها لذت بخش است.

از خیابان پنجم به سیاحتی از شهر می پردازم. به پارک‌ها، به محله‌های فقیرنشین، به کارخانه‌ها، به پارک‌هایی که بچه‌ها در آن بازی می‌کنند. غمگین و ناراحت از پناهگاه های خارجی ها دیدن می‌کنم و از این طریق به خارج سفر می‌کنم. همیشه چشم‌هایم برای دیدن تمام چیزهای دیدنی خوشحال کننده و ناراحت کننده باز باز هستند. به طوری که ممکن است به طور عمیق بررسی کنم و به آگاهی‌ام از نحوه کار و زندگی مردم بیفزایم.