معرفی و دانلود کتاب رودی جان، چرا آواز نمی‌خوانی؟

معرفی کتاب رودی جان، چرا آواز نمی‌خوانی؟

کتاب رودی جان، چرا آواز نمی‌خوانی؟ یک ماجرای خوش‌آب‌ورنگ برای کودکان دوست‌داشتنی و کتاب‌خوان است که به قلم نویسنده‌ی توانمند، زهرا غلامی داودآبادی نوشته شده. این داستان درباره‌ی دختری زیبا و مهربان به نام گلپونه است. او عاشقانه طبیعت را دوست دارد و هر روز به دوست خود یعنی رودی جان سر می‌زد. اما به‌ نظر می‌رسد امروز ماجرا کمی فرق می‌کند.

درباره‌‌ی کتاب رودی جان، چرا آواز نمی‌خوانی؟

کسی می‌داند چرا رودی جان امروز حال‌وحوصله‌ی چندانی ندارد؟ کتاب رودی جان، چرا آواز نمی‌خوانی؟ داستانی زیبا و درعین‌حال آموزنده برای مخاطبان کودک و خردسال دنیای کتاب است. زهرا غلامی داودآبادی، آفریننده‌ی این ماجرای شیرین قرار است خوانندگان کوچک خود را راهی طبیعت سرسبز کند، جایی که رودی جان هر روز در آن آواز می‌خواند.

رودی جان، رودخانه‌ی آبی و خروشان جنگل و محبوب دل همه‌ی حیوانات است. او ماهی‌های رنگارنگی را در دل خود جای داده و هر روز با آوای خود برای باقی موجودات آواز می‌خواند. او یک دوست همیشگی و مهربان نیز دارد. گلپونه، دخترک مهربان ماجرا، عاشق پا گذاشتن در طبیعت و آرام گرفتن در آغوش رودی جان است. او صدای جوش‌وخروش آب را بیش از هر چیز دوست دارد. اما گویی امروز حال رودی جان چندان خوش نیست. به‌ نظر شما چه چیزی رودی را ناراحت کرده؟

کتاب رودی جان، چرا آواز نمی‌خوانی؟ یک داستان با حال‌وهوایی خوش و ماجرایی پرکشش و خواندنی است. زهرا غلامی داودآبادی، نگارنده‌ی ماجرا به‌خوبی توانسته موضوع اهمیت طبیعت و نقش محیط‌زیست در زندگی آدم‌ها و موجودات را در داستان خود به‌ نمایش بگذارد و با زبانی کودکانه آن را به نسل‌های بعد منتقل کند. تصویر‌سازی‌های ویدا کریمی نیز نقش‌ونگار خاصی به ماجرا بخشید و این کتاب را محبوب دل خوانندگان کوچک دنیای کتاب کرده. شما نیز می‌توانید این داستان را در مجموعه آکادمی داستان انتشارات پرنده آبی بخوانید و لذت ببرید.

کتاب رودی جان، چرا آواز نمی‌خوانی؟ برای چه کسانی مناسب است؟

این داستان تماشایی و خواندنی، خاطرات خوشی برای تمامی کودکان و به‌ویژه گروه سنی 4 تا 8 سال به جای می‌گذارد.

در بخشی از کتاب رودی جان، چرا آواز نمی‌خوانی؟ می‌خوانیم

گلپونه مثل همیشه آمده بود دوستش رودی را ببیند. دوباره صدا زد: «رودی، رودی من آمدم.» اما رودخونه چشم‌هایش را باز کرد و گلپونه را فقط نگاه کرد. گلپونه گفت: «چرا سرحال نیستی؟ می‌شود مثل همیشه برایم آواز بخوانی؟» رودخونه فقط خس خس کرد. گلپونه نگران شد و نزدیک‌تر رفت. گفت: «چرا خس خس می‌کنی؟ وای!!! چرا این‌قدر گلویت ورم کرده؟» رودخونه فقط نگاه کرد به گلپونه. گلپونه باز هم نگاه کرد و گفت: «وای! چرا رنگت این‌طوری شده؟ صورتت هم که زرد شده!»
- رودی جان باید هرچه زودتر تو را به دکتر برسانم.