معرفی و دانلود رایگان کتاب دیوان ناصر خسرو
برای دانلود قانونی کتاب دیوان ناصر خسرو و دسترسی به هزاران کتاب و کتاب صوتی دیگر، اپلیکیشن کتابراه را رایگان نصب کنید.
معرفی کتاب دیوان ناصر خسرو
ناصر خسرو از شاعران بزرگ فارسیزبان، حکیم و جهانگرد ایرانی بود. وی بر اغلب علوم عقلی و نقلی زمان خود از قبیل فلسفهٔ یونانی و حساب و طب و موسیقی و نجوم و فلسفه و کلام تبحر داشت و در اشعار خویش به کرات از احاطه داشتن خود بر این علوم تأکید کردهاست. ناصر خسرو به همراه حافظ و رودکی جزء سه شاعری است که کل قرآن را از برداشتهاست. وی در آثار خویش، از آیات قرآن برای اثبات عقاید خودش استفاده کردهاست.
مشخصات کتاب الکترونیک
نام کتاب | کتاب دیوان ناصر خسرو |
نویسنده | ناصرخسرو |
سال انتشار | ۱۳۹۳ |
فرمت کتاب | EPUB |
تعداد صفحات | 418 |
زبان | فارسی |
موضوع کتاب | کتابهای شعر کهن |
حکیم ناصر خود را در سفرنامه خود قبادیانى مروزى مى خواند. بودن او از قبادیان از اشعار او نیز معلوم است و چنان که گفته شد قبادیان از نواحى بلخ بوده و بدین جهت وى در اشعار خود همه جا از بلخ به عنوان وطن و شهر و خانه و مسکن و خویش سخن مى راند بلخ را به صفت «چون بهشت» توصیف مى نماید و به هجرت یا هزیمت یا اخراج شدن خود از بلخ اشاره میکند.
نکوهش مکن چرخ نیلوفریرا
برون کن ز سر باد و خیرهسری را
بری دان از افعال چرخ برین را
نشاید ز دانا نکوهش بری را
چو تو خودکنی اختر خویش را بد
مدار از فلک چشم نیکاختری را
به چهره شدن چون پری کی توانی
به افعال ماننده شو مر پری را
درخت ترنج از بر و برگ رنگی
ن حکایت کند کله قیصری را
ابومعین ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی بلخی، معروف به ناصرخسرو (۳۹۴–۴۸۱ ه. ق) از شاعران بزرگ فارسیزبان، فیلسوف، حکیم و جهانگرد ایرانی و از مبلغان مذهب اسماعیلی بود. وی در قبادیان از توابع بلخ متولد شد و در یمگان از توابع بدخشان درگذشت. وی بر اغلب علوم عقلی و نقلی زمان خود از قبیل فلسفه و حساب و طب و موسیقی و نجوم و کلام تبحر داشت و در اشعار خویش به کرات از احاطه داشتن خود بر این علوم تأکید کردهاست. ناصر خسرو به همراه حافظ و رودکی جزء سه شاعری است که کل قرآن را از برداشتهاست. وی در آثار خویش، از آیات قرآن برای اثبات عقاید خودش استفاده کردهاست.
ناصر خسرو در ذیقعدهی سال ۳۹۴ هجری در پنجمین سال سلطنت یمین الدوله محمود غزنوی در شهر کوچک قبادیان از توابع بلخ (واقع در تاجیکستان کنونی) در خاندان محتشمی صاحب عنوان و ضیاع و عقار بزاد و به احتمالی در سال ۴۸۱ در سن ۸۷ سالگی در دژ یمگان از توابع بدخشان درگذشت.