معرفی و دانلود کتاب دوازده سال بردگی: یک داستان واقعی از خیانت، ربایش و بردگی

معرفی کتاب دوازده سال بردگی: یک داستان واقعی از خیانت، ربایش و بردگی

کتاب دوازده سال بردگی اثر سالومون نورثاپ داستان واقعی مردی آزاد از نیویورک را روایت می‌کند که در سال 1841 ربوده و به بردگی فروخته شد. این کتاب با روایتی زنده و احساسی، از زندگی در اسارت و رنج‌های بردگی پرده برمی‌دارد. اثری که نه‌تنها تصویری دقیق از دوران پیش از جنگ داخلی آمریکا ارائه می‌دهد، بلکه با قدرت امید و مقاومت، مخاطب را تا پایان با خود همراه می‌کند.

درباره‌ی کتاب دوازده سال بردگی

کتاب دوازده سال بردگی (Twelve Years a Slave) اثری عمیق و تأثیرگذار است که روایتی واقعی از دوران تاریک برده‌داری در آمریکا را روایت می‌کند. این کتاب را می‌توان اثری فراتر از یک روایت تاریخی دانست که مخاطب را همراه خود به سفری احساسی به دنیای تاریک برده‌داری می‌برد. سالومون نورثاپ، مردی آزاد و نوازنده‌ای ماهر، در سال 1841 فریب دو مرد سفیدپوست را خورد و زندگی‌اش برای 12 سال به کابوسی وحشتناک و به‌نظر تمام‌نشدنی تبدیل شد. او از روزهای آزادی در نیویورک به مزارع بی‌رحم لوئیزیانا منتقل شد، جایی که خشونت، تحقیر و بردگی هر روز از زندگی‌اش را فراگرفت.

آنچه این کتاب را متمایز می‌کند، جزئیات دقیق و نگاه دوبعدی نویسنده، سالومون نورثاپ (Solomon Northup) است؛ از یک سو او به‌عنوان فردی آزاد، به نقد ساختار برده‌داری می‌پردازد و از سوی دیگر به‌عنوان یک برده، رنج‌های این نظام را از نزدیک تجربه کرده است. سالومون نورثاپ در میان این سختی‌ها، دوستی عمیقی با پتسی، دختری برده و رنج‌کشیده، برقرار می‌کند و هرگز امیدش به آزادی را از دست نمی‌دهد.

لحظه‌ای که نورثاب از کمک ساموئل بس استفاده می‌کند و با تلاش‌های دوستانش به آزادی دست می‌یابد، یکی از قدرتمندترین بخش‌های داستان است. هر صفحه از کتاب، صدای انسانی را بازتاب می‌دهد که برای رفتن از سمت تاریکی مطلق به سوی روشنایی می‌جنگد.

کتاب دوازده سال بردگی: یک داستان واقعی از خیانت، ربایش و بردگی را که انتشارات کدیور منتشر کرده و سید خشایار کیافر آن را به فارسی برگردانده است، نه‌تنها تصویری واقعی از دوران برده‌داری است، بلکه مخاطب را با قدرت امید و اراده انسانی همراه می‌کند. شاید همین صداقت و عمق احساسی است که این کتاب را به اثری بی‌زمان تبدیل کرده است. به خصوص، نقل‌قول‌هایی همچون «این تصویر تاریک، هرگز اغراق نشده است»، تا مدت‌ها در ذهن مخاطب باقی می‌ماند.

در نکوداشت کتاب دوازده سال بردگی

• اثری تکان‌دهنده و حیاتی. (Saturday Review)

اقتباس‌های سینمایی و فرهنگی از کتاب دوازده سال بردگی

کتاب دوازده سال بردگی به دلیل اهمیت تاریخی و محتوای تأثیرگذارش، بارها مورد توجه قرار گرفت و از آن در قالب‌های مختلف فرهنگی و سینمایی اقتباس شده است.

• فیلم تلویزیونی اودیسه سالومون نورثاپ: در سال 1984، گوردون پارکس، فیلمی با بازی اِیوری بروکس را ساخت.
• فیلم 12 سال بردگی: در سال 2013 کارگردان نام‌آشنای سینما، استیو مک‌کوئین، فیلمی با همین نام با بازی درخشان و تحسین‌شده‌ی چیویتل اجیوفور در نقش سالومون نورثاپ ساخت. این فیلم با پرداختی هنری و دقیق، تجربه‌ی بردگی را به شکلی ملموس به نمایش گذاشت و برنده جایزه اسکار بهترین فیلم شد.

کتاب دوازده سال بردگی برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب دوازده سال بردگی برای علاقه‌مندان به تاریخ، داستان‌های واقعی، زندگینامه و همچنین کسانی که دغدغه عدالت و حقوق بشر را دارند، مناسب است. این کتاب همچنین برای دانشجویان، پژوهشگران و طرفداران فیلم‌های اقتباسی تجربه‌ای عمیق و الهام‌بخش ارائه می‌دهد.

در بخشی از کتاب دوازده سال بردگی: یک داستان واقعی از خیانت، ربایش و بردگی می‌خوانیم

آن روز، هرچه خورشید به میانه آسمان نزدیک‌تر می‌شد، گرمای هوا طاقت‌فرسا‌تر می‌گردید. اشعه‌های داغ آن زمین را می‌سوزاندند و خاکی که پا رویش قرار می‌گرفت تقریباً می‌توانست تاول بزند. بدون کت و کلاه، سر برهنه زیر تابش آتشین خورشید ایستاده بودم. قطرات بزرگ عرق از صورتم می‌چکید و لباس‌های اندک و فرسوده‌ام را خیس می‌کرد. کمی دورتر از حصار، درختان هلو سایه‌های خنک و دلپذیرشان را روی چمن‌ها می‌افکندند. با کمال میل یک سال طولانی از خدمت را می‌دادم تا می‌توانستم داغی تنور، به عبارتی، جایی که در آن ایستاده بودم را با نشستن زیر شاخه‌های آن‌ها عوض کنم. اما همچنان بسته بودم، طناب هنوز دور گردنم آویزان بود و در همان جایی که تیبیاتس و همراهانش رهایم کرده بودند، بی‌حرکت ایستاده بودم. آن‌قدر محکم بسته شده بودم که حتی نمی‌توانستم کوچک‌ترین حرکتی کنم.

اگر به دیوار خانه بافندگی تکیه میدادم واقعاً یک نعمت ‌بود. اما آن بسیار فراتر از دسترس من بود، هرچند کمتر از بیست فوت فاصله داشت. دوست داشتم روی زمین دراز بکشم، اما می‌دانستم دیگر قادر نخواهم بود برخیزم. زمین به‌قدری خشک و سوزان بود که می‌دانستم این کار فقط ناراحتی‌ام را بیشتر می‌کند. حتی اگر می‌توانستم موقعیتم را کمی تغییر دهم، اندکی تسکین پیدا می‌کردم.