معرفی و دانلود کتاب درس‌های کارگردانی یوگنی واختانگوف

معرفی کتاب درس‌های کارگردانی یوگنی واختانگوف

کتاب درس‌های کارگردانی یوگنی واختانگوف رویکرد و نظرات واختانگوف، کارگردان برجسته‌ی تئاتر روسیه را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد. محسن خمیسی، گردآورنده و نویسنده‌، در این کتاب به علاقه‌مندان تئاتر آموزش می‌دهد که بازتابی واقعی از ذهنِ شخصیت‌های داستان را به نمایش بگذارند. خواننده با مطالعه‌ی این کتاب، فرا می‌گیرد که در حین اجرای هر نمایشنامه، بهترین فرم را پیدا کند و جلوه‌ای تماشایی از آن به مخاطب ارائه دهد.

درباره‌ی کتاب درس‌های کارگردانی یوگنی واختانگوف

کتاب درس‌های کارگردانی یوگنی واختانگوف، اثری است خوانندی برای علاقه‌مندان تئاتر. این کتاب ماحصل گردآوری دیدگاه‌های بزرگان تئاتر و به‌خصوص یوگنی واختانگوف کبیر است. نویسنده در این کتاب توضیح می‌دهد که نیمه‌ی نخست سده‌ی بیستم، دوران طلایی تئاتر روسیه به‌حساب می‌آید. در آن زمان، چهره‌های سرشناسی مانند استانیسلاوسکی، میرهولد، نمیرویچ دانچنکو، تایرف و‌ آنتون چخوف به‌عنوان سلاطین تئاتر روسیه شناخته می‌شدند. به گفته‌ی نویسنده، استانیسلاوسکی، شاگردهای مطرحی را تربیت کرد. یکی از این شاگردها که بعدها سری در بین سرها درآورد و چهره‌ای مطرح در تئاتر شد، یوگنی واختانگوف است. بر اساس اطلاعات این کتاب، واختانگوف، تجربه‌های ارزشمندی از رهیافت ناواقع‌گرا در تئاتر به خواننده آموزش می‌دهد. این چهره‌ی سرشناس تئاتر روسیه، تمامی روش‌های دیگرِ بازیگری را غیرمادی می‌داند. خواننده با مطالعه‌ی این کتاب فرا می‌گیرد که زندگی‌نامه شخصیت‌های داستان را زیر ذره‌بین ببرد. نویسنده، کتاب درس‌های کارگردانی یوگنی واختانگوف را با گذری بر زندگی هنری این هنرمند آغاز می‌کند. در این قسمت به این نکته اشاره می‌شود که واختانگوف، کودکی شیرینی نداشته و مصیبت‌های مختلفی را پشت‌ سر گذاشته است.

نویسنده در این کتاب توضیح می‌دهد که به‌رغم مشکلات زیاد، واختانگوف در نهایت راهی دانشگاه هنر مسکو می‌شود. حضور وی در این دانشگاه، شرایطی فراهم می‌کند تا واختانگوف، کشتی زندگی خود را به سمت ساحل آرزوهایش، هنرهای نمایشی، هدایت کند. پس از آشنایی با زندگی پرفرازوفرود این هنرمند، در فصل دوم کتاب درس‌های کارگردانی یوگنی واختانگوف، فصل رئالیسم خیال‌پردازانه را می‌خوانیم . نویسنده در این فصل توضیح می‌دهد که بازیگران و مربیان تئاتر، در حین تجزیه‌و‌تحلیل نقش‌های نمایشنامه، باید کنش شخصیت‌ها را بررسی کنند. به گفته‌ی نویسنده، منظور از کنش شخصیت‌ها، این نکته است که آن‌ها چه کاری انجام می‌دهند. سپس باید اهداف و خواسته‌های شخصیت‌ها را در نظر بگیرند. برای رسیدن به این هدف، مربیان و بازیگران تئاتر باید ببینند شخصیت‌های داستان، برای چه آن کار را انجام می‌دهند. چطور انجام دادن کار، دیگر رویکردی است که بازیگران و مربیان تئاتر در حین بررسی شخصیت‌ها باید در نظر داشته باشند.

با مطالعه‌ی کتاب درس‌های کارگردانی یوگنی واختانگوف، خواننده در جریان قرار می‌گیرد که بازی‌های چند‌لایه‌ای در تئاتر انجام دهد. نویسنده در کتاب به این نکته اشاره می‌کند که واختانگوف چگونه سبک هنریِ جدیدی را بنیان گذاشت. در کنار آشنایی با رویکردهای این اسطوره‌ی تئاتر روسیه، نویسنده در این کتاب به دیدگاه‌های یوگنی واختانگوف درباره‌ی نمایشنامه‌های مطرح روسی نیز اشاره می‌کند. در این زمینه می‌توان به نظر واختانگوف درباره‌ی نمایشنامه‌های مطرحی مانند مرغ دریاییِ چخوف اشاره کرد. نمایشنامه‌ی جشن عروسی، اثر پوشکین، دیگر اثری است که در این کتاب به آن اشاره می‌شود.

کتاب درس‌های کارگردانی یوگنی واختانگوف را انتشارات نیماژ روانه‌ی بازار کرده است.

کتاب درس‌های کارگردانی یوگنی واختانگوف برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان هنرهای نمایشی، مخاطب اصلی این کتاب به‌ حساب می‌آیند. مطالعه‌‌ی کتاب درس‌های کارگردانی یوگنی واختانگوف برای علاقه‌مندان ادبیات نمایشی نیز خالی از لطف نخواهد بود.

در بخشی از کتاب درس‌های کارگردانی یوگنی واختانگوف می‌خوانیم

تئاتر در دوره‌ی موردمطالعه‌ی واختانگوف دارای تماشاگرانی همگون و دائمی نبود، بنابراین ویژگی «چندلایگی» در اجرا‌های او بسیار مهم بود و در واپسین نمایش‌های او همیشه عرضه می‌شد. در نمایش توران‌دخت برای مثال، بخشی از تماشاگران با هیجان، تغییرات ناگهانی داستان را تعقیب می‌کردند و عده‌ای دیگر از بازی‌های استادانه‌ی بازیگران و همه‌ی تماشاگران از کل اجرا لذت می‌بردند. واختانگوف چنین می‌نمود که قادر است پیش‌تر نمایش را با چشمان هر تماشاگری ببیند؛ زیرا که در تمرینات در جا‌های متفاوتی از سالن می‌نشست تا به معیار‌های لازم خود برای هر نمایش دست یابد، تا از این طریق موانع احتمالی به وجود آمده را برطرف نماید. کارگردان مشهور شوروی توستانووا جمله‌ی خوبی بدین مضمون دارد: «تماشاگر نه‌تنها در نمایش فردا شب بلکه در تمرین امروز نیز حضور دارد.»

واختانگوف اعتقاد داشت که تئاتر از سیاست که کاری پست است باید دور بماند. او دوره‌ی انقلاب کبیر را به‌خوبی حس کرد. انعکاس شایسته‌ی انقلاب در تئاتر برای او اهمیت داشت و به‌عنوان یک انسان، یک شهروند و هنرمند اصلی‌ترین هدف او همین بود؛ اما چگونه به این هدف می‌توان دست‌یافت. به نظر می‌رسید که واختانگوف هنرمند انقلاب باشد و می‌بایست شروع به این می‌کرد که نمایشنامه‌هایی درباره انقلاب را به صحنه ببرد؛ اما این نمایش‌ها حقیقتاً وجود نداشت...

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
فصل اول: گذری بر زندگی هنری یوگنی واختانگوف
فصل دوم: رئالیسم خیال‌پردازانه
فصل سوم: درس‌های کارگردانی یوگنی واختانگوف در تئاتر
لباس و صحنه‌آرایی
مجسمگی
ریتم و بدن
گروتسک
فصل چهارم: درباره‌ی اصول مدرسه‌ی واختانگوف
فصل پنجم: بررسی چند اجرا از واختانگوف
بخش اول: اریک چهاردهم در استودیوی مخات
بخش دوم: «معجزه‌ی آنتونی مقدس»
بخش سوم: هابیما و نمایش گادیبوک
بخش چهارم: شاهزاده توران‌دخت
تصاویری از نمایش شاهزاده توران‌دخت
فهرست منابع
منابع و مآخذ (روسی)
نمایه