معرفی و دانلود کتاب خبرچین‌ها: سیا چگونه نویسندگان مشهور را فریب می‌داد

معرفی کتاب خبرچین‌ها: سیا چگونه نویسندگان مشهور را فریب می‌داد

کتاب خبرچین‌ها: سیا چگونه نویسندگان مشهور را فریب می‌داد نوشته‌ی جوئل ویتنی، درباره‌ی حمایت مالی سازمان سیا از پاریس ریویو و دیگر مجله‌ها از دهه 1950 به بعد است. هدف از این کار فشار آوردن به نویسندگان برجسته آن دوران بود که برای مخاطبانی گرسنه اما از همه جا بی‌خبر، تبلیغات سیاسی کنند.

جوئل ویتنی (Joel Whitney) در این اثر شرح می‌دهد که «کنگره آزادی فرهنگی» آمریکا با حمایت مالی سازمان سیا، در کنار حمایت نشریاتی در بریتانیا، هند، آلمان، فرانسه و ... با کمک به پاریس ریویو، موفق به ایفای بازی و نقشی کوچک با موضوع رهبری فرهنگی جنگ سرد علیه شوروی‌ها شدند.

در کتاب خبرچین‌ها: سیا چگونه نویسندگان مشهور را فریب می‌داد (Finks: how the CIA-tricked the worlds best writers) می‌خوانید تنها عده‌ی کمی از این چهره‌های فرهنگی که با سیا همکاری کردند، بابت کارشان سرزنش شدند. آثار این نویسندگان، درست مثل روزنامه‌نگارانی که امروز به جریان خبررسانی کاخ سفید متصل هستند، موجب به کمک مشروعیت بخشی از سیاست‌های سست آمریکا شد، سیاست‌هایی که اثری مستقیم و نابودکننده بر زندگی میلیون‌ها انسان می‌گذاشت.

در چنین فضایی کتاب «خبرچین‌ها» به دنبال رد نویسندگان ناشناس و تحسین شده در صفحات آرشیو‌ شده جنگ سرد فرهنگی و ادبی است. این دوره، مطمئناً بسیار سردرگم کننده برای نویسندگان بود؛ دورانی که مجله‌ها به طریق بسیار نامحسوس، بیشتر اوقات با تغییر سوژه به نتایج فرهنگی غربی و آمریکایی، با شرورانه‌ترین کارهای سازمان سیا مشارکت می‌کردند و البته گاهی هم نیز یا عذرخواهی می‌کردند یا پاسخی آشکار و کامل از این عملیات عرضه می‌دادند.

حقیقت عجیب این روایت همکاری هم‌پیمانان است که حتی شاهد فعالیت همکاران سازمان سیا در رسانه‌ها و تحریک نیروهای خارجی برای انجام جنایت‌های جنگی به منظور ثبت‌شان و استفاده از آن‌ها به عنوان ابزار پروپاگاند (تبلیغات سیاسی) است. آنچه که به نظر می‌رسد در این میان حقیقت سربازان و جان‌های بی‌گناهی است که زمانی به عنوان زندانیان سیاسی شوروی و در برابر ستمگری کمونیستی قهرمان تلقی می‌شدند اما اکنون در جنگ رسانه‌ای مبهم میان ابر قدرت‌ها به عنوان طعمه‌هایی در برابر تانک‌ها و اسلحه‌ها پیچ و تاب می‌خورند.

سخنان بزرگان در کتاب خبرچین‌ها:

- اگر در حمایت از گرگی حرف زدی علیه او نیز حرف بزن. (الکساندر سولژنیتسین)
- کجا غیر از عدن می‌توانستیم آزادی خود را فقط با از دست دادنش پیدا کنیم... (ریچارد هاوارد)
- در ابتدا برای جلساتی که در آن شرکت می‌کردیم مزد قابل توجهی پرداخت می‌شد... (خورخه لوئیس بورخس)
- یک سردبیر خیلی خوب در واقع یک همدست و شریک است. (کن فالت)
- انکانتر، پروو و دیگر مجله‌های تحت حمایت کنگره آزادی فرهنگی نشریه‌هایی فوق‌العاده بودند از این نظر که در چاپ مطالبی که می‌خواستند مستقل عمل می‌کردند و من چنین استقلالی را کمتر دیده بودم. (جورج پلیمتون)
- تنها زمانی که اعتراض غیر خشونت‌آمیز مورد ستایش قرار گرفت زمانی بود که سیاهپوستان آن را عملی کردند. (جیمز بالدوین)

در بخشی از کتاب خبرچین‌ها: سیا چگونه نویسندگان مشهور را فریب می‌داد می‌خوانیم:

ماتیسن دردانشگاه ییل همان تصمیمی را گرفت که بعد در تمام زندگی‌اش مجبور شد آن را کم‌ اهمیت جلوه دهد. کار او با سازمان سیا همانند بسیاری از مردان جوان آیوی لیگ در اواخر دهه 40 و اوایل دهه 50 با سر تکان دادن استاد انگلیسی‌اش آغاز شد. نورمن هولمز پیرسون یک اندیشمند واقعی بود که در جوانی استاد زبان انگلیسی دانشگاه و البته بعدها استاد مطالعات آمریکا شد. پیرسون در دوران جنگ جهانی دوم در اداره خدمات استراتژیک کار می‌کرد که سازمان اطلاعاتی تازه تاسیس دوران جنگ بود. او همچنین به تیمی ملحق شد که در واقع گروهی از اندیشمندان بودند که به صورت غیر رسمی به دولت آمریکا مشورت می‌دادند و در آن دوره در حال رایزنی برای تشکیل سازمان سیا بودند.

برخی از اولین نیروهای جوان سازمان، دانشجویان پیرسون بودند که اعلامیه را در مجله معتبر دانشگاه ییل دیده بودند. این مجله توسط خود دانشجویان منتشر می‌شد و قدیمی‌ترین مجله ادبی آمریکا بود. رزومه کاری پیرسون مانند بسیاری از مردان سازمان ملغمه‌ای از ادبیات و جاسوسی است. پیرسون از دوستان هیلدا دولیتل (با نام مستعار اچ. دی) شاعر نوگرای آمریکایی بود و دختر او را به عنوان منشی استخدام کرد. دختر هیلدا بعدها منشی جیمز جیسز آنگلتون، دست پرورده پیرسون و رئیس ضد‌اطلاعات سازمان سیا، شد. آنگلتون برای عملیات شناسایی نفوذی‌های سازمان سیا در دهه‌های 60 و 70 شهرت دارد و البته شکست همین عملیات منجر به استعفای او شد. پیرسون در دوران جنگ جهانی دوم مسئولیت بخش غارت هنری و فرهنگی اداره خدمات استراتژیک را بر عهده داشت که فیلم هالیوودی مردان آثار یاد بود آن را به تصویر کشیده است.

پیرسون پس از بر جای گذاشتن رکوردی درخشان در اداره خدمات استراتژیک در کنار آلن دالز، فرانک ویسنر و ویلیام دانووان یا بیل وحشی، بینان‌گذار سازمان سیا، به فضای آکادمیک بازگشت تا برنامه مطالعات آمریکا را در دانشگاه ییل راه‌اندازی کند. نامه‌ای که توسط مدیریت ییل نوشته شده است اهداف پروپاگاندایی این برنامه را چنین مشخص می‌کند: «آشکار است که در عرصه بین‌الملل دولت ما در بحبوبه جنگ سرد در زمینه ارائه ارزش‌های فکری و روش زندگی ما به اروپا و آسیا چندان موثر عمل نکرده است... تا زمانی که توان و اعتقاد بیشتری برای هدفمان اختصاص نداده‌ایم این احتمال وجود ندارد که بتوانیم مردم مردد جهان را متقاعد کنیم چیزی بهتر از کمونیسم برای آن‌ها داریم.»

فهرست مطالب کتاب

یک کودتای ادبی
فارغ‌التحصیلان
مسئولیت سرد بیران
پاسترناک، سازمان سیا و فلترینلی
پاریس ریویو در مسکو
آیا سیا مجله‌های خود را سانسور می‌کرد؟
اعتراض جیمز بالدوین
نفوذ به هند
کودتای آمریکا در گواتمالا
کوبا:برداشتی از شخصیت‌ها، پلیمتون،همینگوی، گارسیا مارکز، بخش اول
کوبا: چهره‌ای از پلیمتون، همینگوی، و گارسیا مارکز، بخش دوم
ابزارها وارد می‌شوند: پابلو نرودا، دنیای جدید و کیث باتسفورد
شیرازه کار از هم می‌گسلد
ضدضربه
افغانستان