معرفی و دانلود کتاب تعبیر وارونه یک رویا

معرفی کتاب تعبیر وارونه یک رویا

کتاب تعبیر وارونه یک رویا به قلم مریم اسدی علیایی داستان دختری به نام هدی را روایت می‌کند که برای سر باز زدن از ازدواج اجباری، در تقابل با خانواده‌‌اش قرار می‌گیرد. این کتاب رمانی عاشقانه است که با آشنایی شخصیت اصلی با فردی به نام حمید، وارد خط اصلی داستان می‌شود. رمان به روایت چالش‌هایی که هدی با آن مواجه می‌شود، می‌پردازد.

درباره‌ی کتاب تعبیر وارونه یک رویا

کتاب تعبیر وارونه یک رویا نوشته‌ی مریم اسدی علیایی روایتی عاشقانه از زندگی دختری به نام هدی است. هدی علی‌رغم میلش با پسرخاله‌اش منصور ازدواج می‌کند اما طولی نمی‌کشد که مشکلات و اختلافات متعدد، منجر به جدایی آن دو از هم می‌شود. بعد از آشنایی هدی با فردی به نام حمید، مسیر زندگی او تغییر می‌کند و وارد مرحله‌ی جدیدی می‌شود. این کتاب به بیان معضلی اجتماعی پرداخته و عواقب ازدواج سنتی که بدون رضایت طرفین باشد را یادآور می‌شود.

این اثر زبانی ساده دارد و یک داستان عامه‌پسند را در بستری عاشقانه روایت می‌کند. کتاب تعبیر وارونه یک رویا به روزمرگی‌های شخصیت اصلی، مشکلات خانوادگی و ماجراهای عاطفی زندگی او می‌پردازد. مریم اسدی علیایی همچنین به غیرمنتظره بودن رویدادها در زندگی اشاره می‌کند و بخت و شانس را در چگونگی کیفیت زندگی مؤثر می‌داند.

این کتاب توسط انتشارات آراکو در اختیار خوانندگان قرار گرفته است.

کتاب تعبیر وارونه یک رویا برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب پیش رو برای علاقه‌مندان به رمان‌های عامه‌پسند و عاشقانه‌ی ایرانی مناسب است.

در بخشی از کتاب تعبیر وارونه یک رویا می‌خوانیم

کیفم رو روی شونه‌م جا به جا کردم و گفتم: نه ممنون امشب می‌خوام یکم پیاده روی کنم.

در ماشین رو باز کرد و کیفش رو گذاشت صندلی عقب و گفت:

خیلی خسته‌ای بذار یه شب دیگه... بیا بالا.

ناچار سوار شدم، خانم فروردین دنده عقب گرفت و از کوچه‌ی نیمه تاریک کارگاه اومد بیرون و گفت: ناراحت نباش زندگی همینه.

سرم رو انداختم پایین و گفتم: کاش می‌شد هروقت دلمون خواست دیگه زندگی نکنیم.

- بدبختی همین‌جاست دیگه، هیچی دست خودمون نیست. منم ده ساله بچه‌هام رو ندیدم.

با صدای گرفته از شدت بغض گفتم: ولی من دارم زیر بار دلتنگی جون میدم.

- نترس جون نمی‌دی. فقط پوست می‌ندازی و قوی‌تر میشی. چیزی که ما رو نکشه قوی‌ترمون می‌کنه. روزی که شوهرم بی‌خبر بچه‌هام رو برد آلمان فکر می‌کردم دیگه هیچ وقت نتونم بخندم، افسرده شدم حتی چند بار به خودکشی هم فکر کردم ولی آخرش یه شب نشستم و با خودم کنار اومدم، حالا هم تمام دل‌خوشیم همین کارگاه کوچیک هست، دخترم الان هجده ساله‌ست و پسرم بیست ساله. وقتی میرفتن 8 و 10 ساله بودن.

خانم فروردین تا سر کوچه‌مون از زندگیش صحبت کرد.

هیچ وقت فکر نمی‌کردم پشت اون چهره‌ی مقتدر و موفق چنین سرگذشتی باشه ولی هنوزم دلتنگ بودم و خسته.

متنفر بودم از اینکه کلید بندازم و جلال رو ببینم.

تمام حقوقم رو دودستی تقدیم مامانم و جلال می‌کردم که جلال کمتر اخم و غرغر کنه ولی بازم چشم دیدنم رو نداشت. خودم رو از شدت کار خسته می‌کردم که وقتی پام به رخت خواب رسید بدون فکر بخوابم ولی بازم فایده نداشت.