معرفی و دانلود کتاب تشنه دیدار

معرفی کتاب تشنه دیدار

کتاب تشنه دیدار نوشته‌ی محمدرضا سرشار، داستانی مصور و مذهبی برای کودکان گروه سنی (ج) است که یکی از جنگ‌های زمان پیامبر اسلام را روایت می‌کند.

این اثر جنگ یرموک را در آخرین روزهای تابستان مدینه، گرمای طاقت‌فرسای شهر و نخلستان‌های خرما را برای خواننده بازگو می‌کند. نویسنده در این کتاب از روزی صحبت می‌کند که پیک مسلمانان از مرز روم از راه می‌رسد و خبر می‌آورد که امپراطور روم با لشکری بزرگ برای حمله به مسلمانان بسیج شده است.

پس از رسیدن این خبر، پیامبر اسلام دستور سپاه عمومی را می‌دهد و درباره‌ی اهمیت و جایگاه جنگ در راه خدا حرف می‌زند و با خواندن چند آیه درباره‌ی جهاد، خبر لشکرکشی رومی‌ها را به مردم می‌رساند. رسول گرامی اسلام از آن‌ها درخواست می‌کند هرکس که می‌تواند بجنگد آذوقه‌ی راه فراهم آورد، سلاح بردارد و خود را آماده کند تا فرمان جنگ صادر شود.

بعد از اعلام دستور جنگ، ماجرای کتاب بر ابوذر غفاری یکی از یاران پیامبر متمرکز می‌شود و آماده شدن وی برای مقابله با دشمنان و شتر ضعیف و لاغرش را که باعث شده از سپاه جنگ جا بماند، برای خواننده روایت می‌کند. نویسنده تنها ماندن ابوذر در بیابان را شرح می‌دهد و ...

وزارت ارشاد اسلامی این کتاب را در دهه‌ی فجر سال 1362 به عنوان اثر برگزیده‌ی سال 1361 برای گروه سنی کودکان انتخاب کرد. همچنین در اولین جشنواره‌ی کتاب کودک و نوجوان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، به عنوان بهترین کتاب قصه‌ی دینی برای کودکان و نوجوانان تا آن سال (1367)، لوح زرین و دیپلم افتخار دریافت نمود.

تصویرگر کتاب با درک و دریافتی دقیق از فضای داستان، تصاویری برای آن طراحی نموده است که مخاطب را کاملاً در آن فضا قرار می‌دهد و دریافت داستان برایش آسان‌تر می‌شود. این اثر یکی از پرشمارگان‌ترین کتاب‌های کودک و نوجوان (گروه سنی ج) کشور محسوب می‌شود و مجموع چاپ‌های آن 415 هزار نسخه است.

همچنین این کتاب قبل‌تر به زبان انگلیسی و در هندوستان نیز به زبان اردو ترجمه و انتشار یافته است. نویسنده برای نوشتن این داستان، از کتاب‌های «داستان‌ راستان» استاد شهید مرتضی مطهری، «ابوذر غفاری» و «اسلام‌شناسی» دکتر علی شریعتی و «فروغ ابدیت» استاد جعفر سبحانی بهره گرفته است. شناخت عمیق خود او از روایات و قصه‌های دینی نیز او را یاری کرده تا این کتاب به متنی شیرین و دلچسب تبدیل شود که تشنگی مخاطبان چنین آثاری را برطرف نماید.

در بخشی از کتاب تشنه دیدار می‌خوانیم:

بعد، سپاه، از چشم او، ناپدید شد. حالا دیگر بیابان مقابل او، خالی خالی بود.
ابوذر، از اینکه نتوانسته بود خود را به بقیه برساند، اندوهگین بود. احساس ضعف می‌کرد. حس می‌کرد تشنگی و خستگی، او را از پا در خواهد آورد. مگر نه اینکه پیامبر به او گفته بود: «ای ابوذر! تو، در بیابان، تنها خواهی مرد.» حال، اینجا بیابان بود، و او هم تنها!

به اطراف خود نگاه کرد: کمی دورتر، در قسمتی از صحرا، کوهی کم ارتفاع بود. در بالای آن، چند لکه ابر پنبه‌ای دیده
می‌شد. ابوذر تصمیم گرفت خود را به کوه برساند و در سایۀ آن، کمی استراحت کند. شاید هم در آنجا باران باریده باشد، و بتواند آبی نیز پیدا کند.