معرفی و دانلود کتاب تجلیات روح ایرانی

معرفی کتاب تجلیات روح ایرانی

کتاب تجلیات روح ایرانی به قلم حسین کاظم زاده ایرانشهر، اثری سرشار از احساسات میهن‌دوستانه با رویکردی تاریخی و اجتماعی است و حوادث و رویدادهای بحران‌آفرین ایران را با نگاهی عمیق بررسی می‌نماید؛ اتفاقاتی همچون حمله مغول و استیلای اعراب بر ایران.

درباره کتاب تجلیات روح ایرانی:

حسین کاظم زاده ایرانشهر این اثر را با رویکردی تاریخی اجتماعی تألیف کرده به ذکر وقایع و حوادث سرنوشت‌ساز ایران از دو هزار سال پیش تاکنون پرداخته است.

هر ملتی دارای پاره‏ای خصایص، اخلاقیات و استعدادهایی است که مجموع آن‌ها روح ملی او را تشکیل می‏‌دهد. این روح ملی، در همه‏‌ی دوره‌‏های زندگی خود، آثاری به جای می‏‌گذارد که در نهایت باعث شکل‌گیری هویت و فرهنگ یک قوم می‌گردد. هویتی که نه با حمله قومی و نه تاراج حکومتی از میان رفتنی نیست. در کتاب حاضر می‌خوانیم که فرهنگ دیرینه ملتی می‌تواند آن‌ها را از گزند تفرقه و نفاق در امان نگاه دارد.

شالودۀ کتاب تجلیات روح ایرانی را می‌توان در این چند خط جست: روح ایرانی در هر دوره‌‏ای از ادوار گذشته که دچار بحران‏‌های سخت هولناک شده است، در زیر فشار سنگین آزادی شکن دقیقه‏‌ای راحت نمی‏‌نشیند و آن قدر دست و پا می‌‏زند تا بالاخره خلاصی و رستگاری خود را پیدا کند؛ سپس با یک غیرت و عزم غیرقابل تزلزلی آن را می‌پیماید تا به سر منزل آزادی خود برسد.

خواندن کتاب تجلیات روح ایرانی به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

اگر به خواندن کتاب‌های تاریخی - اجتماعی علاقمندید و از برانگیخته شدن احساسات وطن‌پرستانه لذت می‌برید، این کتاب برای شماست.

با حسین کاظم‌زاده ایرانشهر بیشتر آشنا شویم:

نویسنده و مترجم وطن‌پرست، حسین کاظم زاده ایرانشهر دوران کودکی‌اش را در تبریز گذراند و در مدرسه کمال تحصیل کرد. او در آن دوران به نوشتن چند کتاب برای دانش‌آموزان و دیگر طبقه‌های اجتماعی اهتمام ورزید. شاید یکی از دلایل این کار ایرانشهر درک بالای نیاز محصلان آن روزگار بوده است. وی علاوه بر ترجمه کتاب «نظری به هیکل انسانی» از زبان ترکی به فارسی، یک خودآموز فارسی برای هم‌وطنان ترک‌زبان‌مان تألیف کرد؛ کتاب‌هایی در زمینه‌های گوناگون علمی، فنی و هنری که اکثر آن‌ها را بر اساس ترجمه‌هایش از زبان فرانسه می‌نوشت. ایرانشهر پس از مهاجرتش به اروپا آثار متعددی به زبان آلمانی و فرانسوی از خود به جای گذاشت.

در بخشی از کتاب تجلیات روح ایرانی می‌خوانیم:

در قرن نخستین هجری جنگ‌های داخلی، پریشانی احوال و تغییرات کلی اوضاع فرصت اداراک حقیقت و تفکر انجام کار را نداده بود اگر هم چند تن از صاحبان نظرهای دوربین پیدا می‏‌شد فریاد خود را نمی‏‌توانست به کسی بشنواند و بلکه دم نمی‌‏توانست بکشد ولی همین که عقل‏‌ها و هوش‌‏ها به حال طبیعی برگشت ارباب فکر و ادراک به اندیشه افتادند. روح ایرانی مانند یک مرغ دام افتاده، خود را اسیر دست صیاد بی‌‏رحم دید. دیگر یارای بلندپروازی در فضای بی‌انتهای آزادی را نداشت بعد از این در چیدن و خوردن دانه‌‏های جان بخش و دلچسب که همواره خود را بدان پرورش می‏‌داد آزاد نبود بلکه در یک تنگنای تیره و تاریک و در یک قفس بی‏‌روزنه و بی‌‏زاد اسیر افتاده بود.

بلی از یک طرف اعرابی که این مملکت‏‌های بزرگ و خزاین و ثروت‏‌های هنگفت آن‌ها را به تصرف درآوردند از علوم و فنون و صنایع گوناگون بی‏‌خبر بوده اهمیت و قیمت آن‌ها را درک نمی‏‌کردند. سهل است که به تخریب همه گونه آثار تمدن و صنعت و معرفت می‏‌کوشیدند.

در واقع ویرانی‌‏ها و خسارت‌هایی که اعراب به ایران وارد آوردند هر صاحب ادراک و معرفت را داغ‌دار می‌‏کند تلف شدن فرش معروف بهار کسری که از تالار قصر سفید نوشیروان در مداین به غارت بردند چیزی است که همیشه صفحات تاریخ را لکه‌‏دار خواهد گذاشت. این قالی یکی از نمونه‏‌های صنعت و نفاست بود که نظیر آن را چشم روزگار ندیده است.