معرفی و دانلود کتاب اتل متل دو قصه

معرفی کتاب اتل متل دو قصه

کتاب اتل متل دو قصه شامل دو داستان دلنشین و کودکانه به قلم محمدرضا شمس است، داستان اول ماجرای حلزونی داخل نقاشی را روایت می‌کند که به خواب زمستانی رفته است و داستان دوم ماجرای کرم کوچولویی را بازگو می‌کند که در زمستان برای خود خانه می‌سازد، هر دو داستان به موضوع تغییر فصل و آمدن بهار اشاره می‌کنند.

موضوع کتاب اتل متل دو قصه چیست؟

داستان اول کتاب که نامش «بهار در نقاشی‌های سارا کوچولو است»، ماجرای دختری به نام سارا را بازگو می‌کند که یک حلزون نقاشی کرده، حلزون در داخل خانه‌اش که یک صدف راه‌راه کوچک و قشنگ است به خواب رفته بود، زمستان بود و دانه‌های برف مثل پروانه‌های سفید همه‌جا می‌نشستند. سارا کوچولو ضربه‌ای آرام به صدف حلزون زد و گفت: «بلند شو تنبل، چقدر می‌خوابی؟» اما حلزون بیدار نشد، سارا ضربه‌ای محکم‌تر به صدف زد و حلزون بیدار شد، وقتی دانه‌های برف را روی درختان دید فکر کرد شکوفه‌های درخت سیب است و دانه‌های برف روی زمین هم گل‌های یاس، پس گفت که بهار شده است اما بیرون هوا سرد بود پس فهمید که هنوز زمستان است و دوباره خوابید. چون هنوز زمستان بود و باید تا بهار می‌خوابید. سارا کوچولو که حوصله‌اش سر رفته بود، مدادش را برداشت و یک خورشید کشید و بهار از راه رسید، حلزون خوشحال شد و گفت: حالا خوب شد و با عجله بیرون آمد و مشغول بازی با سارا شد.

داستان دوم که نامش «خانه‌ی کرم کوچولو» است، ماجرای کرم کوچولویی را روایت می‌کند که روی شاخه‌ای خشک نشسته بود که یک دفعه باد سردی شروع به وزیدن کرد، او که سردش شده بود با خود فکر کرد که باید برای خود خانه‌ای بسازد. کرم کوچولو مشغول بافتن تار شد و آواز می‌خواند. خانه‌ی کرم کوچولو آماده شد، یک خانه‌ی قشنگ، بزرگ و گرم و نرم. آن وقت با خودش گفت که تا گرم شدن هوا داخل خانه‌ام می‌خوابم. کرم کوچولو خوابید و خواب‌های قشنگی دید...

کتاب اتل متل دو قصه مناسب چه کسانی است؟

داستان شیرین و زیبای کتاب اتل متل دو قصه به همراه تصویرگری‌های جذاب برای کودکان 3 تا 7 سال دوست‌داشتنی و جالب است و آن‌ها را در قالب قصه‌ای ساده و کودکانه با موضوع تغییر فصل، خواب زمستانی حیوانات و پروانه شدن کرم شب‌تاب آشنا می‌کند.

در یخشی از کتاب اتل متل دو قصه می‌خوانیم:

کرم کوچولو با خودش گفت: «حالا وقتش است.»

بعد با خوشحالی از خانه‌اش بیرون آمد و به طرف اولین برگ رفت. روی برگ یک قطره شبنم نشسته بود. از توی شبنم، پروانه‌ای قشنگ با بال‌های رنگ به رنگ او را نگاه می‌کرد. کرم کوچولو با مهربانی خندید. پروانه هم خندید.

«ناگهان فکری به خاطر کرم کوچولو رسید. با خوشحالی فریادی زد، جیغی کشید، با خودش گفت: «این پروانه من هستم. من پروانه شده‌ام.»

بعد به آرامی پرهایش را باز کرد. از روی درخت پر کشید. در آسمان پرواز کرد. روی گل‌ها نشست. گل‌ها را ناز کرد. گل‌ها باز شدند، عطر پاشیدند، به پروانه خندیدند. پروانه هم خندید. عطر گل‌ها را بویید. رویشان را بوسید. بعد دوباره بال‌هایش را باز کرد و به آسمان پرید.