معرفی و دانلود کتاب آوار بی‌کسی

معرفی کتاب آوار بی‌کسی

مریم پیران در کتاب آوار بی‌کسی داستان زندگی زنی را روایت می‌کند که پس از یک ازدواج اجباری و تجربه‌ی زندگی دشوار وارد دوره‌ی سخت آوارگی و بی‌کسی می‌شود؛ اما دست روزگار مرد متفاوتی را پیش رویش قرار می‌دهد که باعث می‌شود چالش‌های تازه‌ای را تجربه کند و تصمیمات سرنوشت‌سازی برای زندگی‌اش بگیرد.

درباره‌ی کتاب آوار بی‌کسی

رمان آوار بی‌کسی نوشته‌ی مریم پیران با شرح صحنه‌ی تنهایی زنی در قبرستان آغاز می‌شود که چمدان به دست و بلاتکلیف قدم برمی‌دارد و در افکاری غمناک غوطه‌ور است تا اینکه با شنیدن صدای پایی به خودش می‌آید و متوجه می‌شود که هوا تاریک شده است. پیرمردی که ساکن قبرستان است به زن پیشنهاد می‌کند، شب را در چهاردیواری کوچکش بگذراند. سرمای هوا، بی‌پولی و نداشتن جا و مکان، طنین را ناگزیر می‌کند تا دعوت پیرمرد را قبول کند. او با وجود بارداری، با گرسنگی و سرما شب را به صبح می‌رساند، بی‌آنکه بداند برای زندگی‌اش چه باید بکند.

طنین، قهرمان رمان آوار بی‌کسی زنی است که در کودکی پدر و مادرش را در زلزله ازدست‌داده و خاله‌اش او را بزرگ کرده است. در جوانی ناگزیر می‌شود که به ازدواجی اجباری با مردی به اسم صدرا تن بدهد. صدرا که خود عاشق زن دیگری است برای تصاحب ارثیه‌ی کلان طنین، او را مجبور به ازدواج می‌کند و همین موضوع زندگی زهرآگینی را برای طنین رقم می‌زند. او که حالا از شوهرش جدا شده با بچه‌ای که در شکم دارد به سرنوشتی موهوم و تاریک چشم دوخته است؛ اما با ورود سرگرد مسیحا راد، مرد سخت و خشن داستان، زندگی طنین وارد مسیر تازه‌ای می‌شود.

رمان آوار بی‌کسی داستانی عاشقانه است که در زمره‌ی رمان‌های عامه‌پسند قرار می‌گیرد. اثری که با زبانی ساده و روان همراه با توصیفات شاعرانه‌ی فراوان، مخاطب خود را به دل ماجرای زندگی زن داستان می‌برد تا با فراز و نشیب‌های زندگی‌اش همراه شود. انتشارات آئی‌سا با چاپ و نشر رمان آوار بی‌کسی، آن را در اختیار خوانندگان علاقه‌مند قرار داده است.

کتاب آوار بی‌کسی برای چه کسانی مناسب است؟

افرادی که از خواندن رمان‌های عاشقانه لذت می‌برند، به‌خصوص کسانی که به تازگی مطالعه‌ی رمان را شروع کرده‌اند، از خواندن این رمان لذت خواهند برد.

در بخشی از کتاب آوار بی‌کسی می‌خوانیم

حالا معنای نگاه طنین را فهمید. اصلاً چرا طنین این قدرزود به خانه برگشته بود؟! بعد از چند لحظه که به خود آمد، آرام به سمتش قدم برداشت و چرا طنین فکر می‌کرد قدم‌هایی که صدرا به سمتش بر می‌دارد لرزان است؟!

صدرا در کنارش نشست، لبخندی زورکی بر لبش نشاند که از شدت استرس و غوغای درونش نشأت می‌گرفت و گفت:

- چیزی شده طنین جان؟

"و چرا بعضی اوقات
آدم‌ها وقیح می‌شوند؟
چرا خودشان را
به نفهمیدن می‌زنند؟
اصلاً به چه رویی در
چشمان یکدیگر نگاه می‌کنند و
با وجود همه‌ی بدی‌هایی که کرده اند تظاهر به خوبی و ندانستن بعضی چیزها می‌کنند؟!"

صدای گرفته‌ی دخترک و نگاه دریایی مظلومش دل سنگ را هم آب می‌کرد و مگر صدرا از سنگ هم سخت‌تر بود؟!

- آخه از بازی دادن من چه نفعی بهت میرسه صدرا؟ مگه من توی زندگیم به کی ظلم کردم که این قدر داره بهم ظلم می‌شه؟ دروغ گفتی که فراموشش کردی، مگه نه؟