معرفی و دانلود کتاب آخرین حرف حوشانا

معرفی کتاب آخرین حرف حوشانا

روایتی دگرگون‌کننده از رازی سربه‌مهر... احمد آباکای در کتاب آخرین حرف حوشانا ضمن روایت داستان زندگی خود از رازی عجیب پرده برمی‌دارد و در این میان به مسائلی همچون کشتار جمعی ارامنه، و نقش جامعه‌ی عثمانی در جنگ جهانی می‌پردازد. این اثر روایت زندگی مادر نویسنده است؛ حوشانا، زنی که به مدت هشتاد و دو سال ارمنی بودن خود را از خانواده‌اش پنهان کرده بود...

درباره کتاب آخرین حرف حوشانا:

«می‌خواهم حرفی به تو بزنم. فقط به یک شرط؛ تا روزی که من نفس می‌کشم حتی به همسر و فرزندت و خواهرها و برادرت هم در این باره حرفی نزنی. قول می‌دهی؟» و بعد از اینکه من قول دادم که به کسی چیزی نمی‌گویم، توضیح داد که مادر و پدرش ارمنی بوده‌اند.

همه‌ی آنچه که ماجرای کتاب آخرین حرف حوشانا (Hosana'nin Son Sozu) را رقم زد از روزی شروع شد که مادر احمد آباکای (Ahmet Abakay) او را به گوشه‌ای کشاند و رازی را با او در میان گذاشت؛ پس از گفتن آن حرف گویی هیچ چیز هیچ‌گاه به حالت سابق بازنگشت. آن رازی که هشتاد سال بر قلب حوشانا سنگینی کرده، چنین بود: «پدر و مادر من ارمنی بود». چگونه یک نفر می‌تواند این همه سال رازی چنین بزرگ را از نزدیک‌ترین افراد زندگی‌اش پنهان سازد؟

آنچه میان مادر و پسر ردوبدل شد، بیش از یک جمله نبود؛ اما قدرت آن به اندازه‌ی دگرگونی یک زندگی بود. کنجکاوی بی‌حدوحصر آباکای باعث شد تا مدت‌ها موضوع را از خود مادر، عموها و اقوام دیگرشان پیگیری کند. حوشانا که در نهایت راضی شد به روایت داستان زندگی خود بپردازد، سه روز بعد از این ماجرا هنگام دوش گرفتن زمین خورد و حافظه‌ی خود را از دست داد. اینگونه شد که هرگز داستان زندگی خود را به سرانجام نرساند...

داستان حوشانا نقطه‌ی آغاز کتابی می‌شود که آکابای در آن به روایت داستان زندگی خود، از مبارزات دانشجویی‌اش گرفته تا روزنامه‌نویسی و فعالیت در سندیکای کارگری می‌پردازد. شرح جنگ عثمانی و موضوع کشتار ارامنه از دیگر قسمت‌های مهم این خودزیست‌‌نامه است. همچنین این کتاب بخش‌های مهمی از سیاست ترکیه را به نمایش می‌گذارد و نویسنده مسرانه به دنبال پاسخی برای این سوال است: «چه چیزیست که جناح چپ یا راست و شرایط سیاسی و اجتماعی را شکل می‌دهد؟»

کتاب آخرین حرف حوشانا اولین بار در سال 2013 منتشر و با واکنش‌های گوناگونی از سوی منتقدان و مخاطبان مواجه شد.

کتاب آخرین حرف حوشانا مناسب چه کسانی است؟

اگر به مطالعه کتاب‌های زندگی‌نامه علاقه‌مند هستید، کتاب آخرین حرف حوشانا برای شماست.

با احمد آباکای بیشتر آشنا شویم:

احمد آباکای روزنامه‌نگار و نویسنده‌ی معاصر ترکیه است. او در سال 1988 موفق به دریافت جایزه روزنامه‌نگار بین‌المللی سال از جمعیت روزنامه‌نگاران سوئیس شد. او اکنون دبیر کل انجمن روزنامه‌نگاران معاصر ترکیه است. کتاب آخرین حرف حوشانا مشهورترین اثر اوست.

در بخشی از کتاب آخرین حرف حوشانا می‌خوانیم:

پدرم با عصبانیتی که داشت تصمیم گرفت به عصمت اینونو، که قدرتمندترین سیاستمدار آن زمان بود، نامه بنویسد. هر چه باشد با عمر اینونو هم از همان دانشگاه (حتی اگر تأسیساتی هم که باشد) آشنایی داشت؛ طرفدار حزب جمهوری‌خواه خلق هم که هستیم. در چنین شرایطی، حتی با اینونو دوست خانوادگی هم محسوب می‌شدیم!

پدرم گفت و من هم، که دانش آموز دوره ابتدایی بودم، روی کاغذ خط دار سه بار خمیر شده (زرد رنگ کثیف) نوشتم.

در نامه نوشته بودیم بیست و پنج سال است به عنوان آتشکار در راه آهن دولتی جمهوری ترکیه کار می‌کند، دوره‌های لوکوموتیورانی را با موفقیت گذرانده است ولی به بهانه‌ی نداشتن مدرک دوره‌ی ابتدایی و در حالی که از لوکوموتیوران‌های موجود بهتر می‌راند، او را لوکوموتیوران نکرده‌اند؛ ولی سه نفر آتشکار را که در ارزینجان با هم همکار هستند و با هم کار می‌کنند و کمتر از او تجربه داشته و فاقد مدرک تحصیلی هم هستند، فقط به خاطر این که طرفدار حزب دمکرات هستند، سیاسی عمل کرده و آن‌ها را به لوکوموتیورانی ارتقا داده‌اند و آشکارا حق او را خورده‌اند. و تأکید کردیم که او هشت بچه دارد که دو تا از آن‌ها هم دختر بوده و همه‌ی این بچه‌ها مدرسه رو هستند. این‌ها را نوشتیم و پدرم با وسواس زیاد زیر نامه را امضاء کرد و به آدرس "آنکارا – عصمت اینونوی محترم" پست کردیم.

بعد از فرستادن این نامه امید و انتظار عجیبی، به خصوص پیش ما بچه‌ها، در خانه حکمفرما شد. فقط مادرم این موضوع را جدی نمی‌گرفت و می‌گفت "خودتان را مضحکه نکنید! شما چقدر نادان هستید؛ مگر با نوشتن نامه میشه ترفیع یافت؟ همه با رشوه دادن ارتقا می‌یابند، تو هم پول بده! " و اضافه می‌کرد "دهان لقی کرده و این موضوع را به کسی هم نگویید، ما را مسخره می‌کنند."

فهرست مطالب کتاب

مقدمه‌ی مترجم
مقدمه چاپ دوم: در ترکیه هزاران حوشانا هست
آخرین حرف حوشانا
ورودی
قسمت اول: خانواده‌ی ما
محله‌ی ما
اولین عشق
راز حوشانا که هشتاد و دو سال سکوت کرد
ما ارمنی هستیم!
معنای “پرسور” چیست؟
حوشانا، متأهل ولی باکره
نامه‌ای که به عصمت اینونو فرستادیم
منوپوز دیگه چیه؟
تف “پیر” درمان بوده!
مرگ پدرم
روستایی که اینجه ممد نداشت
چگونه درس ریاضیات را حذف کردم
چرا نماز نمی‌خوانید؟...
خواستگاری کردن از دختر حوشانا کار مشکلی بود
می‌ترسیدیم بچه به دنیا بیاوریم
اولین حرکت اجتماعی: به اتفاق حسین جواهیر...
اولین برخوردم با پلیس
حمایت از استادان زندانی
اونسال اوسکای (Ünsal Oskay) برای خواستگاری آمد...
دانشجوی ممتاز سویسال (Mümtaz Soysal) شدن
شروع به کار روزنامه نگاری
تقاضای تورکان سایلان
درخواست روشنفکران
به عنوان سخنران در کنفرانس کُردها در آلمان
اعتصاب غذا در خانه‌ی ما
کتکی که به اتفاق اربیل توشالپ خوردیم
موضع‌گیری بلنت اجویت در مقابل انتقاد...
کودتای نظامی 12 سپتامبر و همبستگی بین المللی
یکی ما را زیر نظر دارد
افسانه‌ی یلماز گونی (Yılmz Güney)
عضو حزب کارگران و یا عضو سازمان بودن
بخش دوم: کسانی که از چپ به راست گرائیدند
مبارزه بدون تشکیلات میسر نیست
فرآیند تشکیل حزب اتحاد کمونیستی (TBKP)
بازداشت‌ها
این بار در منطقه‌ی غایرت تپه‌ی استانبول بودم
کوتلو- سارگن از رهبران کمونیستی در خانه‌ی ما میهمان بودند
سرافکندگی از رویداد بروکسل...
دانشکده‌ی ما به چه روزی افتاد
ضمیمه 1: دو سخنرانی من
ضمیمه 2: دو خاطره
راننده‌ی مینی بوسی که سازمانده بوده!
دزد واقعی و پلیس قلابی
آخرین کلام
پی‌نوشت