معرفی و دانلود کتاب گفتار در روش راه بردن عقل

معرفی کتاب گفتار در روش راه بردن عقل

کتاب گفتار در روش راه بردن عقل نوشته‌ی فیلسوف عقل‌گرای نامدار فرانسوی، رنه دکارت، کتابی جامع در حوزه‌ی فلسفه‌ی عقل است که با تحلیل دقیق و نظریات جالب‌توجه دکارت، دریچه‌ای به سوی تأمل بیشتر درمورد مقوله‌ی حقیقت‌شناسی و نقش عقل در زندگی به سویمان می‌گشاید. این کتاب دربردارنده‌ی یک روش فلسفی و علمی است که دکارت برای دستیابی به حقیقت و دانش معتبر پیشنهاد می‌کند.

درباره‌ی کتاب گفتار در روش راه بردن عقل

رنه دکارت (René Descartes)، نویسنده و دانشمند عقل‌گرای فرانسوی که از اشخاص مهم عصر روشنگری اروپا به حساب می‌آید، سفر فلسفی خود را در کتاب گفتار در روش راه بردن عقل (Discours de la méthode/ Discourse on the Method) با نگاهی تحلیلی و کاربردی به مقوله‌ی حقیقت‌شناسی تعریف می‌کند. دکارت در این کتاب با سویه‌های اتوبیوگرافیک به شرح تحولات فکری خود در مسیر پژوهش پرداخته و مسیر اندیشه‌های خود را از ابتدا تا انتها با ما در میان گذاشته است. او از اِعمال رویکرد عقلی جدید در زندگی به‌مثابه‌ی ساختن خانه‌ای نو یاد می‌کند و در همین راستا از ضرورت وجود خانه‌ای محکم برای اقامت در زمان ساخت‌و‌ساز سخن می‌گوید. وی به همین منظور به اصولی اخلاقی و کلی اشاره می‌کند که مانند پناهگاهی امن در انتظار خانه‌ی جدید، به پژوهش فلسفی او چارچوب و استحکام می‌بخشد. از جمله این اصول می‌توان به پایبندی به قوانین و آداب کشور، ثابت‌قدمی در مسیر مشخص، غلبه بر نفس خویش و پذیرش ناتوانی در برخی حوزه‌ها اشاره کرد.

کتاب گفتار در روش راه بردن عقل اثری مهم و برجسته در حوزه‌ی فلسفه‌ی مدرن و شک‌گرایی‌ است. اثر پیش رو که حاصل باور اساسی رنه دکارت یعنی گزاره‌ی: «می‌اندیشم، پس هستم» است، سیر فکری این فیلسوف را با بیانی صادقانه و خالی از تملق شرح داده و خواننده را به تردید و بازنگری در دانسته‌های قبلی خود دعوت می‌کند. در این کتاب شک به‌عنوان ابزار اصلی شناخت مورد تأکید قرار گرفته و وجود عقل مطابق آن اثبات شده است. همچنین در پی یافتن حقیقت برتر، وجود خدا به بحث و بررسی گذاشته شده و از خلل عقل‌گرایی و تبیین محسوسات و غیرمحسوسات، نتایجی قابل‌تأمل حاصل شده است. تشخیص واقعیت از خیال و گمراهی از شناخت، یکی از اصلی‌ترین موضوعاتی است که رنه دکارت در این کتاب به آن پرداخته و از این طریق در تلاش است روش معتبری برای دستیابی به حقیقت پیش رویمان بگذارد.

ویژگی‌ای که کتاب گفتار در روش راه بردن عقل را برجسته و ارزشمند می‌کند، وارد کردن علم و روش علمی به حوزه‌ی غیرمحسوسات است که چالش همیشگی میان عقل و شهود را به بحث می‌گذارد. رنه دکارت که پایه‌گذار رویکردهای ریاضی و هندسی در علوم طبیعی بود، در این اثر به‌خوبی مفاهیم غیرعینی را با علم پیوند می‌زند. این کتاب مانند تمام دیگر آثار این نویسنده تأثیر بسیاری بر توسعه‌ی علم مدرن گذاشته است.

اثر پیش رو توسط محمدعلی فروغی ترجمه شده و به همت انتشارات علمی و فرهنگی در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.

کتاب گفتار در روش راه بردن عقل برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای پژوهشگران، نظریه‌پردازان و افرادی که به شناخت نظریات دکارت و فلسفه‌ی غرب دوره‌ی روشنگری علاقه‌مند‌ند، مناسب است.

در بخشی از کتاب گفتار در روش راه بردن عقل می‌خوانیم

از دیرزمانی برخورده بودم به اینکه در اخلاقیات گاهی لازم می‌شود آدمی از عقایدی پیروی کند که غیر یقینی بودن آن را می‌داند، ولیکن مصلحت را در این می‌بیند که آن را یقین فرض کند، چنان که پیش از این بیان کردیم، اما من چون در آن هنگام می‌خواستم فقط به جست‌وجوی حقیقت مشغول باشم، معتقد شدم که باید به کلی شیوه‌ی مخالف اختیار کنم و آنچه را اندکی محل شبهه پندارم غلط انگارم تا ببینم آیا سرانجام چیزی در ذهن باقی می‌ماند که به درستی غیر مشکوک باشد، پس: چون گاهی از اوقات حس ما خطا می‌کند و ما را به اشتباه می‌اندازد، فرض کردم که هیچ امری از امور جهان در واقع چنان نیست که حواس به تصور ما درمی‌آورند و چون کسانی هستند که در مقام استدلال حتی در مسائل بسیار ساده‌ی هندسه به خطا می‌روند و استدلال غلط می‌کنند و برای من هم مانند مردم دیگر خطا جایز است، پس همه‌ی دلایلی را که پیش از این برهان پنداشته بودم، غلط انگاشتم و چون همه عوالمی که به بیداری برای ما دست می‌دهد در خواب هم پیش می‌آید، در صورتی که هیچ یک از آن‌ها در آن حال حقیقت ندارد، بنا را بر این گذاشتم که فرض کنم هر چه هر وقت به ذهن من آمده، مانند توهماتی که در خواب برای مردم دست می‌دهد، بی‌حقیقت است. ولیکن همان دم برخوردم به اینکه در همین هنگام که من بنا را بر موهوم بودن همه چیز گذاشته‌ام، شخص خودم که این فکر را می‌کنم ناچار باید چیزی باشم و توجه کردم که این قضیه‌ی «می‌اندیشم پس هستم» حقیقتی است چنان استوار و پابرجا که جمیع فرض‌های غریب و عجیب شکاکان هم نمی‌تواند آن را متزلزل کند، پس معتقد شدم که بی‌تأمل می‌توانم آن را در فلسفه‌ای که در پی آن هستم، اصل نخستین قرار دهم.

آنگاه با‌دقت مطالعه کردم که چه هستم و دیدم می‌توانم قائل شوم که مطلقاً تن ندارم و جهان و مکانی که من آنجا باشم موجود نیست، اما نمی‌توانم تصور کنم که خود وجود ندارم، بلکه برعکس، همین که فکر تشکیک در حقیقت چیزهای دیگر را دارم، به بداهت و یقین نتیجه می‌دهد که من موجودم؛ در صورتی که اگر فکر از من برداشته شود، هرچند کلیه‌ی امور دیگر که به تصور من آمده حقیقت داشته باشد، هیچ دلیلی برای قائل شدن به وجود خودم نخواهم داشت.