معرفی و دانلود کتاب گتسبی بزرگ

معرفی کتاب گتسبی بزرگ

عشق مضمونی است که هیچ‌گاه تکراری نخواهد شد. هرقدر هم درباره‌ی آن شعر بگویند و داستان بسرایند، بازارش کم‌رونق نمی‌شود، اما بعضی از این آثار به بهترین شیوه‌ی ممکن عشق را به زبان آورده‌اند؛ کتاب گتسبی بزرگ یکی از آن‌هاست. اسکات فیتز جرالد، ما را به قصر گتسبی می‌برد. این کهنه سرباز نمی‌تواند عشق قدیمی خود را فراموش کند. حتی آتش جنگ، رنج فقر و قوانین اجتماعی، نتوانسته‌اند عشق را در دل او بمیرانند. شعله‌های این عشق همان‌قدر که شهر نیویورک را غرق نور و جشن می‌کند، گتسبی را به آرامی به آتش خواهد کشاند. گتسبی بزرگ از سال 1925 تا همین‌حالا، یکی از محبوب‌ترین کتاب‌های عاشقانه‌ی دنیاست.

درباره‌ی کتاب گتسبی بزرگ

هر فردی پیش از عاشق شدن، تصور می‌کند انسانی منطقی است که به کارهای عجیب و غیرمعقول دست نخواهد زد. اما اگر بخت به او روی بیاورد و بلای عشق بر سرش نازل شود، کارهایی می‌کند که حتی در خواب هم تصور نمی‌کرد. احتمالاً اسکات فیتز جرالد (Francis Scott Key Fitzgerald) هم پیش از آشنا شدن با خانم جینورا کینگ، فکرش را نمی‌کرد یک روزی در میان مهمانی‌ها آن‌چنان به دختری سرخوش و شاداب دل ببازد که برای ماندگار کردن عشق خود، یکی از بهترین داستان‌های عاشقانه‌ی قرن بیستم را روایت کند. نکته‌ای که کتاب گتسبی بزرگ (The Great Gatsby) را از باقی داستان‌های عاشقانه جذاب‌تر می‌کند این است که فیتز جرالد به‌طور کل نویسنده‌ی خوبی نیست. او هیچ شاهکار دیگری به جز گتسبی بزرگ را نیافریده و باقی کتاب‌هایش در همان زمان انتشار فراموش شدند. کارنامه‌ی کاری این نویسنده‌ی جوان به ما نشان می‌دهد که وجود رمان گتسبی بزرگ را بیشتر از آن که مدیون مهارت نویسندگی فیتز جرالد باشیم، از قدرت عشق داریم؛ همان عشقی که توانست از دل اسکات فیتز جرالد به درون گتسبی رسوخ و همه‌چیز را برای او شیرین و عاشقانه کند، حتی مرگ را.

گتسبی همیشه هم بزرگ نبود. او پیش از آن که عاشق شود، جوانی ساده بود که نه ثروتی داشت نه شهرتی. تنها فرق او با باقی آدم‌های شهر نیویورک، عشقش به دیزی بود، اما جنگ با همان نفرت و وقاحت ویران‌گر که فوجی از کشته‌ها را بر زمین می‌گذارد، رابطه‌ی عاشقانه‌ی گتسبی و دیزی را نابود می‌کند. عشق شیرین این دو جوان با ورود مرد جدیدی به زندگی دیزی تمام می‌شود و دیزی برای همیشه از زندگی گتسبی بیرون می‌رود. البته این واقعیتی است که گتسبی هیچ‌وقت نمی‌تواند آن را بپذیرد. جنگ تمام می‌شود. گتسبی به شهر خود برمی‌گردد اما برای او، شهرِ بدون دیزی از خط مقدم جنگ هم دردناک‌تر است. او از راهی غیرقانونی، به ثروت می‌رسد و شهرتی بهم می‌زند، اما پول برای رسیدن به دیزی کافی نیست. او تمام شهر را آذین می‌بندد. هر شب مهمانی برگزار می‌کند. می‌داند که بالاخره دیزی به یکی از این مهمانی‌ها خواهد آمد. حتی دوستانش را مأمور می‌کند تا خانه‌ی محل سکونت دیزی را پیدا کنند و موفق هم می‌شود.

طبیعتاً یک آدم عادی در این شرایط هرازگاهی به محله و خیابان محبوب خود سر می‌زند و نهایتاً از دور تماشایش می‌کند، اما گتسبی مجنونِ دیزی بود. او روبه‌روی خلیجی که خانه‌ی دیزی و همسرش در آن‌جا قرار دارد، یک قصر باشکوه می‌خرد! روزها می‌گذرند و شب‌های جشن و مهمانی از پس هم می‌آیند. حضور مهمانان اصلاً برای گتسبی مهم نیست. او در سالن‌های باشکوه کاخش راه می‌رود و کائنات را قسم می‌دهد تا دیزی بالاخره بیاید و گتسبی او را ببیند. شاید اگر کس دیگری جای او بود، بعد از چند هفته خسته می‌شد و سراغ زن دیگری می‌رفت؛ اما او گتسبی بزرگ است و عشقش جاویدان است. یکی از همان شب‌ها، بخت با گتسبی یار می‌شود و دیزی در سالن جشن قدم می‌گذارد. گتسبی با یک نگاهِ می‌فهمد برای ماندن در کنار این زن، حاضر است به هر کاری دست بزند و این شروع ماجرای گتسبی بزرگ و دیزی است.

فضاسازی کتاب گتسبی بزرگ بسیار شاد و رنگارنگ است و مخاطب خود را به مهمانی‌های باشکوه در قصرهای رویایی می‌برد، اما هنگامی که بدانیم این مهمانی‌ها برای یافتن معشوق گمشده و رفع دلتنگی یک عاشق دورمانده از عشق برگزار شده‌اند، غم عالم بر سرمان آوار می‌شود، به‌خصوص وقتی می‌فهمیم در آخر داستان چه فاجعه‌ای انتظارمان را می‌کشد. اسکات فیتز جرالد روایت عاشقانه‌ی خود را با بازگویی شرایط اقتصادی قرن 20 و رنج‌های مردم درهم می‌آمیزد و نشان می‌دهد که زیربنای این کاخ‌های زرین و شکوهمند، رنج انسان‌هاست و شاید در آخر ماجرا، آن کسی که رفیق و همراه می‌ماند، همان فردی باشد که طبق معیارهای اجتماعی او را در حد جایگاه طبقاتی خود نمی‌دیدیم. کتاب گتسبی بزرگ شهرتی جهانی دارد و در این صد سالی که انتشار آن می‌گذرد، محبوب و ماندگار است.

کتاب گتسبی بزرگ با ترجمه‌ی کریم امامی در نشر علمی و فرهنگی منتشر شده و در دسترس خوانندگان قرار گرفته است.

جوایز و افتخارات گتسبی بزرگ

• از برندگان جایزه‌ Long Island Reads
• از بهترین آثار کلاسیک قرن بیستم از دیدگاه سایت goodreads
• حضور در لیست بهترین کتاب‌ها در سایت PBS’s The Great American Read
• بهترین دستاورد دوران فعالیت فیتز جرالد

نکوداشت‌های کتاب گتسبی بزرگ

• این کتاب درباره‌ی آمریکایی غرق در فساد و ثروت است; به‌سوی رکود بزرگ اقتصادی، رقصان پیش‌می‌رود. (تایمز)
• این یک رمان شگفت‌انگیز است که آمریکای مدرن را با زندگی مدرن درهم می‌آمیزد. (آن ویلسون)
• گتسبی بزرگ اولین رمان مدرن دنیاست که در آن مهمانی‌های مجلل و لوکس با یک قتل تلفیق می‌شود. این کتاب نمایانگر آخرین روزهای یک عصر طلایی است. (مجله‌ی Mirror)

اقتباس‌های سینمایی از کتاب گتسبی بزرگ

کتاب گتسبی بزرگ منبع الهام فیلم‌ها و داستان‌های بسیاری بوده است، اما دو فیلم در سینمای هالیوود تولید شده‌اند که مستقیماً قصه‌ی اسکات فیتز جرالد را به نمایش درآورده‌اند. نخستین فیلم در سال 1974 به کارگردانی جک کلیتون بر پرده‌ی سینما ترسیم شده است. دومین فیلم که معروف‌ترین اقتباس از کتاب گتسبی بزرگ است، در سال 2013 تولید شده است. کارگردان این اثر باز لورن و بازیگر نقش گتسبی، لئونارد دیکاپریو است.

کتاب گتسبی بزرگ برای چه کسانی مناسب است؟

مخاطب این داستان، هر فردی است که ارزش عشق را می‌داند و می‌خواهد بداند آیا می‌شود پس از گذشت چندین سال، عشقی ازدست‌رفته را زنده کرد؟

در بخشی از کتاب گتسبی بزرگ می‌خوانیم

جوردن در توضیح گفت: «گتسبی می‌خواد که دی‌زی خونه‌ش رو ببینه. و خونۀ شما درست در همسایگیه.» آها! فکر می‌کنم همچی نصفه‌نیمه انتظار داشتش که دی‌زی یک شب همین‌جور خودش سُر بخوره بیاد تو یکی از مهمونیاش. اما هیچ‌وقت نیومد. بعدش گتسبی شروع کرد خیلی به ظاهر سرسری از این و اون پرسیدن که آیا دی‌زی رو می‌شناسن یا نه. و من اولین کسی بودم که می‌شناختمش. همون شبی بود که تو مجلس رقص فرستاد دنبالم. و دلم می‌خواس شما بودین ببینین چن‌بار لقمه رو دور سرش گردوند تا اینکه به لُبّ مطلب رسید. من البته فوراً بهش پیشنهاد یه ناهاری تو نیویورک کردم و فکر کردم ممکنه دیوونه بشه. چون در جواب هی تکرار کرد که نمی‌خوام هیچ کار غیرعادی بکنم. می‌خوام تو همین خونۀ بغل ببینمش. وقتی بهش گفتم که شما از دوستای صمیمی تام هستین، می‌خواست از کلّ قضیه منصرف بشه. اطلاع زیادی از کاروبار تام نداره. گواینکه می‌گه یه روزنامۀ شیکاگو رو سال‌هاست می‌خونه، بلکه برحسب‌تصادف اسم دی‌زی رو توش ببینه.

حالا دیگر هوا تاریک شده بود و هنگامی‌که درشکه زیر پُلِ کوچکی فرو رفت، بازویم را گِرد شانۀ طلایی جوردن حلقه کردم و او را به‌ طرف خودم کشیدم و به شام دعوتش کردم. ناگهان به دی‌زی و گتسبی دیگر فکر نمی‌کردم، بلکه به این انسان پاک و سخت و محدودی که متاعش ناباوری همگانی بود و درون حلقۀ بازوی من سبک‌بال به عقب تکیه داده بود، جمله‌ای در گوشم با شور مست‌کننده‌ای بانگ برداشت که: «تنها تعقیب‌شدگان هستند و تعقیب‌کنندگان، تنها دل به کار سپردگان و از رنج راه خستگان.»

جوردن در گوشم زمزمه کرد که: «دی‌زی هم باید یک چیزی تو زندگی‌ش داشته باشه.» میل داره گتسبی رو ببینه؟ نباید چیزی از این قضیه بدونه. گتسبی مایله اون خبر نداشته باشه. شما فقط به‌طور ساده باید دعوتش کنین به صرف چای. همین.

حصاری از درختان تاریک را پشت سر نهادیم و سیمای خیابان پنجاه‌ونهم، مربعی از نور ضعیف و ظریف به روی پارک درخشید. برخلاف گتسبی و تام بیوکنن، زنی در زندگی من نبود که چهرۀ بی‌تنش اکنون لابه‌لای قرنیزهای تاریک و تابلوهای خیره‌کنندۀ خیابان شناور باشد. پس زنی را که کنارم نشسته بود با تنگ‌کردن حلقۀ بازویم به خود فشردم. دهان بی‌رنگ تمسخرگرش به خنده گشوده شد. بار دیگر او را تنگ‌تر به خود فشار دادم، این بار به صورتم.