معرفی و دانلود کتاب چکامه زندگی

معرفی کتاب چکامه زندگی

کتاب چکامه زندگی نوشته‌ی حسن دوستی، روایتی از زندگی زاهدی ترانه‌خوان و جادوگری پیر است که با بیانی شیرین و دلنشین به رشته‌ی تحریر درآمده است.

در بخشی از کتاب چکامه زندگی می‌خوانیم:

آهان مات شدی!
و این را من گفتم و با این حرف من دلقک گویی غافلگیر شده بود با هیجان و عصبانیت کتاب را بست و به من نگاه کرد و با صدای خنده من دلقک به خود آمد و لبخندی زد و دید بله شکستش داده‌ام و چنان خوشحالم و باد به غبغب انداخته‌ام که گویی سرزمینی را فتح کرده‌ام.

گفتم: باختی.
و او کتاب را به گوشه‌ای پرت کرد و به مات شدنش نگاه می‌کرد و همان‌طور مبهوت چشم دوخت و من هم همین‌طور، گفتم: باختی.
گفت: من مشغول خواندن بودم، تو تقلب کردی!

گفتم: نه، همچنان که به خواندن تو گوش می‌دادم به مهره‌ها نگاه می‌کردم و در موردشان فکر می‌کردم و چون نوبت من بود فقط یک حرکت انجام دادم و آن منجر به مات شدنت شد (و با دست نشانش دادم و او نگاه کرد و قبول نمود و بهم تبریک گفت و من هم تشکر کردم) پیشنهاد دادم که دیر وقت است و خسته‌ایم، پس استراحت کنیم.

گویی منتظر چنین پیشنهادی بود و سریع شطرنج را به کنارجمع کرد و کوله‌اش را به زیر سر گذاشت و خوابید، ولی مدام می‌خندید نه نمی‌گذاشت من بخوابم و نه خودش می‌خوابید؛ کم‌کم از خنده‌های شیطنت آمیزش به وحشت افتادم و به او شک کردم که واقعا او کیست؟ و برای چه اینجا آمده، چرا که من میهمانان بسیاری درین غار را پذیرا بودم، اما هیچکدام‌شان این‌گونه نبودند.

وقتی دیدم خوابمان نمی‌برد از او پرسیدم: تا حال جایی به این زیبایی دیده بودی؟ خلوت و ساکت و آرام؛ واقعا چه جایی به نظر تو زیباست؟

خمیازه‌ای کشید و پاسخ داد: همه جا زیباست و زیبایی خاص خود را دارد و این باعث می‌گردد برای برخی سرسبزی زیبا باشد و برای برخی شن‌های روان، برای برخی صخره‌های سرد و برای برخی امواج نیلگون دریا.
و دیگر هیچ نگفت لحظه‌ای گذشت و صدای خر و پفش برخواست.

و من که هنوز خوابم نمی‌برد به او نگاه می‌کردم و به آواز خرناسش گوش می‌دادم و همان‌گونه لبخند بر لب خوابم برد.

او صبح بیرون رفت و دم دمای غروب وقتی من زمزمه‌کنان داشتم فانوس آویزان بر دهانه غار را روشن می‌کردم یک دفعه در جلوی من ظاهر شد و من یک لحظه جا خوردم.

چون مرا دید طلب‌کارانه پرسید: به‌راستی تو کار و زندگی نداری، بیکار و بیعار، علاف و ولنگار.
لبخندی زدم گفتم: من اینجا زندگی می‌کنم و سال‌هاست اینگونه به‌سر می‌برم و راضیم...