معرفی و دانلود کتاب نازبال ریزه میزه، پیش همه عزیزه

معرفی کتاب نازبال ریزه میزه، پیش همه عزیزه

نازبال پروانه‌ای کوچک و زیبا با بال‌هایی ظریف و رنگارنگ است که در کتاب نازبال ریزه میزه، پیش همه عزیزه نوشته‌‎ی لیلا عباسی نقش اصلی قصه را بر عهده دارد. در این کتاب که در دسته‌ی کتاب‌های شعر کودک طبقه‌‌بندی می‌شود، قهرمان داستان روز قشنگی را با نام خدا و تلاش و پشتکار شروع می‌کند و در کنار دوستانش درس‌های بزرگ و مهمی را به کودکان می‌آموزد.

درباره‌ی کتاب نازبال ریزه میزه، پیش همه عزیزه

در دهی باصفا با گل‌های رنگارنگ و چشمه‌های آب زلال به نام گلاب‌ده خانواده‌ای از پروانه‌ها به نام خانواده‌ی پرپروکیان زندگی می‌کند. آقا و خانم پرپروکیان دختری به نام نازبال دارند. کتاب نازبال ریزه میزه پیش همه عزیزه نوشته‌ی لیلا عباسی درباره‌ی این پروانه‌ی کوچک و قشنگ است.

کتاب نازبال ریزه میزه، پیش همه عزیزه یک کتاب داستان و شعر کودک است. در این داستان نازبال صبح زود از خواب بلند می‌شود و برای جمع‌آوری شهد گل‌ها می‌رود. پس از اتمام کار و در مسیر بازگشت به خانه، نازبال با دوستانش مثل خرس پشمالو، خرگوش شیطون و بلا، پیشی و هاپی و مورچه‌ی پرتلاش روبه‌رو می‌شود و با مهربانی، دوستی و محبت با مسائل و دغدغه‌های آن‌ها درگیر می‌شود. در پایان ماجراها، نازبال به خانه پیش پدر و مادرش برمی‌گردد.

لیلا عباسی در کتاب نازبال ریزه میزه، پیش همه عزیزه تلاش کرده تا کودکان را در قالب شعر با مفاهیم انسانی آشنا کند. در هر یک از برخوردهایی که نازبال، قهرمان داستان، با دوستانش دارد، رفتارها و مفاهیمی چون رعایت پاکیزگی، پرهیز از اسراف کردن، دوستی و صلح و کمک به هم‌نوع به کودکان آموزش داده می‌شود. این کتاب را انتشارات متخصصان با تصویرگری لیلا عباسی، نویسنده‌ی کتاب، منتشر کرده است.

کتاب نازبال ریزه میزه، پیش همه عزیزه برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب نازبال ریزه میزه، پیش همه عزیزه برای کودکان 6 تا 8 سال انتخاب مناسبی است.

در بخشی از کتاب نازبال ریزه میزه، پیش همه عزیزه می‌خوانیم

نازبال آروم بال زد و رفت روی دماغ پشمالو نشست. یه مشت از گرده‌ها رو از توی ظرف برداشت و فوتشون کرد توی دماغ پشمالو!
تا پشمالو خواست عطسه کنه، نازبال به خودش جنبید و رفت روی شاخه یه درخت نشست. ناگهان پشمالو یه عطسه گنده کرد. به دوروبرش نگاه کرد و گفت:

چی بود چی شد نفهمیدم به خواب ناز رفته بودم

همین‌طور که پشمالو داشت دماغشو می‌خاروند و با خودش حرف می‌زد، نازبال که تمام مدت از بالای درخت داشت نگاهش می‌کرد، یهو زد زیر خنده و با صدای بلند به پشمالو گفت:

وای و وای وای چه رویی چه خرس پشمالویی
سلام به تو پشمالو ای دوست خواب‌آلو
گرده گل بود که من ریختم توی دماغت
تا که بشی تو بیدار تا که بشی تو هوشیار
تا که بگم من به تو یه نکته مهم رو
پشمالو جون خوبم قوی و مهربونم
حیف تو نیست که این‌جوری خاکی باشی و گل‌گلی؟!
باید تروتمیز باشی عین یه دسته‌گل باشی
زود و تند و بی‌وقفه بپر تو آب برکه
بشور خودت رو تمیز تا که بشی تو عزیز