معرفی و دانلود کتاب مهمان گاه: پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم

معرفی کتاب مهمان گاه: پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم

کتاب مهمان گاه که به همت زهره ترابی گردآوری شده، مجموعه‌ای از تجارب و دلنوشته‌های مذهبی افرادی است که در مورد فهمشان از واقعه‌ی عاشورا می‌نویسند؛ کتابی به دور از تکلف که راویانی از جنس خود مردم دارد. گفتنی است که این اثر به مجموعه‌ی «کآشوب» نشر اطراف تعلق دارد.

درباره‌ی کتاب مهمان گاه

این روزها سبک‌های زندگی متعددی در جامعه‌ی ایرانی دیده می‌شود. همه به هر رنگ و شکل و شیوه‌ای در کنار هم زندگی می‌کنند. نقطه‌ی اشتراک همه اما آشنایی با یک علم سبزرنگ است؛ علم سبزرنگی که بیانگر داستانی از واقعه‌ای خونین که حدود ۱۴۰۰ سال پیش رخ داده است، می‌باشد.

کتاب مهمان گاه اثر زهره ترابی، در میان سیل عظیم آثار مرتبط با عاشورا ویژگی منحصربه‌فردی دارد؛ این اثر روایاتی از دل مردم است و به قلم غیرحرفه‌ای اما واقعی افراد غیرنویسنده نگاشته شده. نویسندگان این اثر از جغرافیای باوری یکسانی نیستند ولی هر کدام به تناسب فهمشان از واقعه‌ی عاشورا و ارتباطشان با آن، دستی به قلم برده‌اند تا نتیجه چیزی شود که پیش روی شماست. ارزش منحصر به فرد این کتاب، در همین بی‌ریایی و سادگی است؛ زیرا نویسنده‌ی غیرحرفه‌ای نمی‌تواند فکرش را به رنگ و لعاب تکنیک‌های داستان‌سرایی بزک کند تا مقبول واقع شود.

نشر اطراف در جمع‌آوری و سامان دادن به تجارب مردم در این باب کوشش فراوانی داشته تا از این رهگذر، مجالی برای ایجاد ارتباط میان جامعه‌ی ایرانی ایجاد کند. کار تدوین و انتشار این آثار مردمی از این رو که به قلم غیرنویسندگان است و از موضوعی مذهبی پیروی می‌کند کار آسانی نبوده، زیرا هر کس فهم مستقلی از دین دارد و نسخه‌ی خود را درست‌تر می‌داند. نشر اثری که نه تنها باور مردم را خدشه‌دار نکند، بلکه بتواند برایشان دلپذیر و خواندنی باشد کار دقیق و حساسی است که نشر اطراف از عهده‌ی آن برآمده است.

خواندن کتاب مهمان گاه از زهره ترابی تمرینی در جهت رواداری و دیدن دنیا از دید دیگران است. مخاطبان این اثر آن‌هایی هستند که از شنیدن صدای متفاوت هراسی ندارند و به دنیای دیگران پل می‌زنند، نه آن‌ها که اهل دیوار کشیدن‌اند. کتاب مهمان گاه با وجود خالصانه بودن روایاتش، مدحی خالص در رثای واقعه‌ی کربلا نیست؛ بلکه از دریچه‌ای واقع‌نگرانه ترکیبی از شور و امید، تردید و باور، سنت‌شکنی و عادت، پیوستن و بریدن و تغییر و ثبات را نشان می‌دهد.

کتاب مهمان گاه، پنجمین جلد از مجموعه‌ی «کآشوب» است. نویسندگان این اثر حسن اجرایی، آمنه اسماعیلی، محمدرضا امانی، فاطمه بهروزفخر، علی پیرحسین‌لو، زهره ترابی، مهدی حمیدی پارسا، مهری رحیم‌زاده، مصطفی سلیمانی، مکرمه شوشتری، رضا صدیق، زهرا صنعتگران، زهره عواطفی حافظ، فاضل فروتن، فاطمه قابل و علیرضا محبی هستند و کار گردآوری این مجموعه به عهده‌ی زهره ترابی بوده است.

درباره‌ی مجموعه‌ی کآشوب

مجموعه‌ی کاشوب مجموعه روایات مردمی و متنوع حول محور عزای حسینی است که به همت انتشارات اطراف به چاپ و نشر رسیده است. نشر اطراف این کار را از سال ۹۶ آغاز کرده و روایاتی گسترده از چهار گوشه‌ی ایران جمع‌آوری کرده است که ماحصل آن پنج جلد کتاب، یک ویژه‌نامه‌ی دیجیتال و مجموع ۱۰۵ روایت است که طی این سال‌ها منتشر شده است. کتاب‌های رهیده، کآشوب، رست‌خیز و زان تشنگان چهار جلد دیگر از این مجموعه هستند.

کتاب مهمان گاه برای چه کسانی مناسب است؟

کسانی که مطالعه‌ی روایات و داستان‌های مذهبی را می‌پسندند از خواندن کتاب مهمان گاه لذت خواهند برد.

در بخشی از کتاب مهمان گاه: پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم می‌خوانیم

چند خط مترو عوض کرده بودم؟ خاطرم نیست. از ایستگاه پودبیلسکیاله اوبانِ خط دوی برلین که نزدیک سفارت بود راه افتاده بودم و بدون هیچ مقصدی فقط خط عوض کرده بودم و از قطاری سوار قطار دیگر شده بودم. گیج و منگ. غمباد چنان گلویم را فشار می‌داد که هر بار آب دهانم را قورت می‌دادم، تمام تنم منقبض می‌شد. از پنجره‌ی مترو به بیرون نگاه می‌کردم و صورتم را چسبانده بودم به سردی‌اش تا داغی درونم را کمی‌ خنک کند، که نمی‌کرد. هیچ‌چیز توان خاموش کردنِ این آتش شعله‌کشیده را نداشت.

هفت سال از مهاجرتم می‌گذشت و هشت سال از آخرین باری که میان دیوارهای سیاه‌پوش روضه نشسته بودم. تمام این سال‌ها، در فرازها و نشیب‌ها و پرسه‌ها و فاصله‌گیری‌هام از عهدهای دیروزم کمی تربت و یک بیرق سیاه تنها همراهانم بودند. حالا در برلین بیشتر از همیشه دلم برای سیاه‌پوشِ عزای سیدالشهدا تنگ شده بود. مثل صاعقه که بی‌هوا می‌زند، دلتنگی بر ذهن و جان و تنم نازل شده بود.

تقویم را نگاه کردم و دیدم بیست و چند روز دیگر محرم است. باید می‌رفتم ایران و خودم را می‌انداختم میان روضه. برنامه‌ ریختم تا کارهای لازم را انجام بدهم. گذرنامه‌ام مشکل داشت و باید می‌رفتم سفارت. سفارت ایران نزدیک ایستگاه متروی پودبیلسکیاله بود. راهی شدم به این هوا که امروز مشکل حل می‌شود و کارهای درس و زندگی‌ام را هم که جمع کنم و بلیت بگیرم، از اول محرم تهران هستم. سفارت خلوت بود اما متصدی عبوس و ترشروی پشت پیشخوان فقط سر می‌دواند و جواب کسی را نمی‌داد. کلافه شدم و داد زدم «چرا کسی جواب من رو نمی‌ده؟» متصدی که برای کاری رفته بود آن پشت‌ها، سرک کشید و وقتی دید عصبانی‌ام، رئیس‌شان را که پیرمردی خوش‌صورت و مهربان بود، جلو انداخت. پیرمرد صدایم زد.

فهرست مطالب کتاب

سخن ناشر
به گیتی بهی بهتر از گاه نیست
غایب سال ملخ
او را به نداشتنش می‌شناختم
مثل همه خیابان‌ها
من شیر بودم
کتیبه‌ای که زمان نماند
جستجوگری در مسیر نیافتن
روضه خودش را به آدم می‌رساند
و واعدنا
رند خام
لو ما عشت عاشورک
مسلمن بودن
از خواب پریدم
خادم پلاستیکی
إِمّا کَفُورًا یا تقلاهای یک سینه‌زن
سهم‌خواهی