معرفی و دانلود کتاب صوتی داستان‌های کوتاهی از جنوب هند

معرفی کتاب صوتی داستان‌های کوتاهی از جنوب هند

کتاب صوتی داستان‌های کوتاهی از جنوب هند مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه به زبان‌های بومی کشور هندوستان است و نویسندگان آن هر کدام با فرهنگ و مذهب متفاوت آثاری را خلق کرده‌اند که درد و رنج انسان‌ها موضوع اصلی آن‌ها به شمار می‌رود.

درباره کتاب صوتی داستان‌های کوتاهی از جنوب هند:

هندوستان یکی از پرجمعیت‌ترین کشورهای جهان است و به دلیل تنوع فرهنگ‌ها، مذاهب، سنت‌ها و زبان‌ها به سرزمین هفتاد و دو ملت مشهور است. همچنین تا قبل از آنکه بریتانیا این کشور را استعمار کند، سال‌های زیادی زبان رسمی کشور هند و ایران فارسی بود و تشابهات فرهنگی و ادبی فراوانی میان‌شان وجود داشت. کتاب صوتی داستان‌های کوتاهی از جنوب هند (Short Fiction from South India) نیز از معدود آثار ادبی به شمار می‌رود که به زبان فارسی ترجمه شده و شامل شش داستان از نویسندگانی چون «ویکوم محمد بشیر، آبوری چایا دوی، کوم ویرابهادراپا، ه. ناگاوِنی، ای. کی. رامانوجان، کی. راجانارایانان» است.

داستان‌های منتخب این کتاب به زبان‌های مالایالم، تامیل و تلوگو نوشته شده‌اند که هر کدام یکی از زبان‌های بومی کشور هندوستان به شمار می‌روند اما وجه مشترک تمامی این قصه‌ها وجود مفاهیم مشترک انسانی همچون فقر و نابرابری است.

در ابتدای هر بخش از کتاب داستان‌های کوتاهی از جنوب هند، یادداشتی کوتاه در مورد بیوگرافی نویسندگان این مجموعه وجود دارد که می‌توانید پیش از شنیدن قصه‌ها با مولفان‌ هر اثر آشنا شوید.

کتاب صوتی داستان‌های کوتاهی از جنوب هند به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

اگر به فرهنگ و ادبیات شرق آسیا به خصوص کشور هندوستان علاقه‌مند هستید و می‌خواهید یکی از معدود آثار هندی ترجمه شده به زبان فارسی را بشنوید، این کتاب برای شما مناسب است.

در بخشی از کتاب صوتی داستان‌های کوتاهی از جنوب هند می‌شنویم:

خانه‌ی بدون صندلی؟ ناگهان همه اهل خانه به این مسئله پرداختند و این موضوع در دستور کار خانواده قرار گرفت و بحث آغاز شد.

روز پیش یک دوست خانوادگی به دیدن ما آمده بود؛ یک قاضی. او می‌توانست مثل همه ما یک وشتی یا یک لنگ بپوشد و بیاید؛ نمی‌توانست؟ اما او می‌بایست کت و شلوار بپوشید. در خانه فقط یک سه پایه داشتیم که ارتفاعش فقط سی سانتی متر بود. وقتی مادربزرگ‌مان پاتی می‌خواست از ماست کره بگیرد، همیشه روی آن می‌نشست. چون مادربزرگ هیکل چاق و چله‌ای داشت، پدر بزرگ به نجار گفته بود که صندلی را کمی بزرگ‌تر از حد معمول درست کند.

قاضی هم فربه بود و از آنجا که در خانه چیزی نداشتیم که او بر روی آن بنشیند، سه پایه را آوردیم. او پیش از نشستن، دستش را روی لبه سه پایه گذاشت و کوشید که بنشیند. بدترین چیزی که درمورد این سه پایه وجود داشت این بود که اگر به جای آنکه مستقیم روی آن می‌نشستی، به یک طرفش تکیه می‌دادی آن وقت بود که به زمین پرتت می‌کرد.

فهرست مطالب کتاب صوتی