معرفی و دانلود کتاب شبوی شعر

معرفی کتاب شبوی شعر

اگر علاقه‌مند به خواندن شعر نو هستید، کتاب شبوی شعر نوشته‌ی شوبو کرمی تیلکو، انتخاب مناسبی برای شماست. قالب مجموعه شعر حاضر شعر سپید است. در جای‌جای کتاب شبوی شعر اشاراتی به طبیعت، زندگی، مرگ و انسانیت دیده می‌شود. آنچه قلم شوبو کرمی تیلکو را روان و جذاب می‌سازد، بهره‌گیری از زبانی ساده و به دور از تکلف است که این باور ر ا در خواننده به وجود می‌آورد که هرآنچه می‌خواند برآمده از دل شاعر یا حتی برآمده از دل خود مخاطب است.

کتاب شبوی شعر برای چه کسانی مناسب است؟

خواندن اشعار کتاب شبوی شعر را به همه‌ی علاقه‌مندان به شعر نو پیشنهاد می‌کنیم.

در بخشی از کتاب شبوی شعر می‌خوانیم

گاهی هم با لجاجت، فرزند خیالی شبگردهای عاشقیم
ما هنوز هم استوار، در عمق خورشید می‌پوسیم
از جنس شبیم اما تلاطمی خواهیم بود
برگرفته از ریزش فانوس‌های کور
در این دنیای بیمارمان، آهسته قدم بردارید
تا که فریاد بهشت را دوبار لمس کنید

فهرست مطالب کتاب

ترنمی از رؤیایت
صدا کن مرا
فریادم
نفس‌هایم
از پیش خوانده شدم
انحنای حکمی بودم
کابوس این چشم‌ها
اشک
سهم من
الهه‌ی حرف‌هایم
این را احساس می‌کنی؟
این روزها دست و پا می‌زنم
من و این مهمان ناشناس آیینه
امروز که نفس کشیدم
باید زیر پوستی با تو رشد کنم
پرچم‌های خواب‌آلوده توجیه من‌اند
نسلی از تو شدم، من را بنویس
امضاهای گلی من یعنی
نقص‌های سبز پرسه می‌زنند
ای کوبنده‌ترین فصل سال
دعوت‌های سرگردانت را صدا بزن
مهربانم! با هر شفقتی که از تو می‌میرد
پهلو به پهلوی شب
قدم‌های قبیله‌ای به سمت مرز من می‌آیند
جفت من سیلاب می‌شوی
باز دست‌هایمان، در دست پیچک‌های آسمان
«سوگند» میانمان خون می‌خورد
باز در شکافم یاس و آمین می‌خرامند در «بلور»
سوار بر آذین برهان من
مرگ
ابلیسی رهاشده از پاییز شعریم
باران من شکست
ای سفیر نیلی از بارگاه من
از جنس افق خواب نمایم
نورهای موربم به زانو درآمده‌اند
صبح پژمرده من نفس بکش
عشق راز خواب این شب بو‌هاست
در سرای خواب زده ‌از شبوها
این بریده هوا را برایم مغرور کنید
بهار خوابیده ‌است در مژگان شبوها
تو همان گناه خوابیده در امواجی
به‌اتفاق می‌سپارم تو را
برگزیده‌ای از معبد لبخند خواهی بود
بگذار کوه افلاطون شود
در مرز آفرینشم
فلسفه حس در آغوش میوه‌ای شما آرامیده‌است
غروب اشتباهت را می‌پرستم
ناامیدت نمی‌کنم برمی‌آید از این وجود من
چیزی فراتر از «دگردیسی» شب
نزد من باز خواهی آمد
هیچ‌چیز اشتباه نیست
دنیایش را کوچک آفریده‌است