معرفی و دانلود کتاب سورآل و شور فوتبال

معرفی کتاب سورآل و شور فوتبال

کتاب سورآل و شور فوتبال، نوشته‌ی حمید علیدوستی شهرکی، داستان جذابی را از دوران باشکوه دفاع مقدس در خود گنجانده است. داستان سورآل و شور فوتبال در جنوب ایران روایت می‌شود و ماجراهای شیرین یک نوجوان عاشق فوتبال را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد. با مطالعه‌ی داستان این کتاب،‌ به دوران دفاع مقدس می‌روید و ماجراهای نبردِ جوانِ عاشقِ فوتبالِ این داستان را با دشمن می‌خوانید.

درباره‌ی کتاب سورآل و شور فوتبال

کتاب سورآل و شور فوتبال، ماجراهای جذاب و هیجان‌انگیز جوانی را روایت می‌کند که عاشق فوتبال است. به دنبال رخ دادن اتفاق‌های خاصی، پای این جوانِ عاشقِ فوتبال به میدان نبرد با دشمن باز می‌شود. بیشتر ماجراهایی که نویسنده در این کتاب روایت کرده، اتفاق‌هایی واقعی هستند که در زندگی شخصی برای وی رخ داده. این اتفاق‌ها در کتاب با لحنی خواندنی و جذاب روایت می‌شوند و خواننده را تا انتها مشتاق به مطالعه‌ی داستان نگه می‌دارند. داستان سورآل و شور فوتبال در 2 بخش اصلی روایت می‌شود.

بخش نخست این داستان به عشقِ شخصیت اول داستان، یعنی به فوتبال اشاره دارد. از قرار معلوم، حمید علیدوستی شهرکی، نویسنده‌ی داستان سورآل و شور فوتبال، در کودکی و نوجوانی عاشق فوتبال بوده است. با این حال به رغم علاقه‌ی زیاد، امکانات چندانی برای بازی کردنِ فوتبال در اختیار نداشته است. شخصیت اول داستان که آرمان نام دارد، حسرت یک جفت کفش فوتبالی را می‌خورد. نبود امکانات، راه آرمان را سد نمی‌کند و با تحمل فرازوفرودهای بی‌شمار و ماجراهای خواندنی، به یکی از بهترین فوتبالیست‌های محل تبدیل می‌شود.

آرمان که در دوران پیش از جنگ ستاره‌ی تیم فوتبال محل خود بوده، با شروع جنگ ایران و عراق راهی جبهه می‌شود. قهرمان داستان، در کنار فوتبال،‌ به ادبیات هم علاقه دارد و در همین رشته در دانشگاه مشغول به تحصیل می‌شود. او در جبهه با سختی‌ها و مشقت‌های جنگ دست‌و‌پنجه نرم‌ می‌کند، اما عشق به فوتبال و شور و اشتیاق به زندگی، قهرمان داستان را در این شرایط دشوار نیز همراهی می‌کند.

انتخاب نامِ سورِ آل و شور فوتبال برای این کتاب بی‌‌حکمت نیست. سور، به معنای جشن و سرور است و آل هم در ادبیات و سخن، معنای اهریمن می‌دهد. نویسنده با انتخاب این نام، سعی کرده تا اوضاع نابسامان جنگ تحمیلی را در این کتاب مطرح کند. زندگی آرمان، شخصیت اصلی داستان، در این اثر با جزئیات کاملی روایت شده است. ذکر خاطره‌های دوران نوجوانیِ آرمان، مانند شرکت در مسابقه‌های محلی و ساده‌زیستی مردمِ آن زمان، خواننده را به دوران قدیم می‌برد.

شخصیت اصلی داستان سورآل و شور فوتبال، در کنار گرفتار‌ی‌های جنگ و دلبستگی‌اش به ورزش فوتبال، مشکلاتی نیز در ارتباط با مادرش دارد. شیوه‌ی ارتباط آرمان با مادرش و اطرافیان، ماجراهای مختلفی را به‌دنبال دارد که نویسنده با قلمی خواندنی و خودمانی، این گرفتاری‌ها را به رشته‌ی تحریر در آورده است. بخش دوم این کتاب از اتفاق‌هایی که حین حضور آرمان در جبهه‌ رخ داده، تشکیل شده است.

در خلال روایت داستان، آرمان با شخصیت‌های مختلفی از جمله سربازان و فرمانده‌های جنگ آشنا می‌شود. هر کدام از این شخصیت‌ها داستان خود را دارند و از دیدگاهی شخصی به جنگ و زندگی نگاه می‌کنند. نویسنده‌ی کتاب،‌ تصویری واقع‌گرایانه از جنگ را در این اثر پیش روی مخاطب قرار می‌دهد. حمید علیدوستی شهرکی از بازگویی خشونت و مرگ‌و‌میرِ جنگ پرهیز نمی‌کند، اما در عین حال به امید و انگیزه‌ی انسان‌ها در شرایط دشوار نیز پرداخته است.

در ادامه‌ی کتاب سورآل و شور فوتبال، آرمان، دریافتی عمیق‌تر از مفاهیم خیر و شر پیدا می‌کند. او درمی‌یابد که این دو نیرو نه صرفاً خرافه‌ای باستانی، بلکه انعکاسی از یک نبرد دائمی در وجود انسان هستند. این نبرد درونی و بیرونی، چهره‌ای از خشونت و ستیز را در کتاب به نمایش به نمایش می‌گذارد که تمام انسان‌ها در آن گرفتار شده‌اند.

نشر محتوای الکترونیک صاد، وظیفه‌ی انتشار کتاب سورآل و شور فوتبال را بر عهده داشته است.

کتاب سورآل و شور فوتبال برای چه کسانی مناسب است؟

تمامی علاقه‌مندان به ادبیات دفاع مقدس و داستان‌های ایرانی با درونمایه‌ی اجتماعی، مخاطب اصلی کتاب سورآل و شور فوتبال هستند.

در بخشی از کتاب سورآل و شور فوتبال می‌خوانیم

بااینکه آرمان سنی نداشت؛ اما به‌خوبی می‌دانست که این‌طور نیست و دلیل همه این تعریف‌ها خالی‌بودن جیب ننه‌ایران است. لاستیک یخ و منجمد چسبیده بود به‌پای لخت‌وعور او و نمی‌توانست قدم از قدم بردارد. پا شد. باید قدم می‌زد تا از سوز سرما بکاهد؛ این‌طرف، آن‌طرف. ساعتی گذشت و از جهانگیر خبری نشد. تک‌وتوک، کسی با اهل و عیال از شب‌نشینی برمی‌گشت. با نور چراغ مرکبی سایه‌ها بود که کش می‌آورد و بلند می‌شد و از رهگذران پیشی می‌گرفت و در انتهای کوچه در تاریکی گم می‌شد. کم‌کم سرما جایش را داد به سکوت و ترس و وهم. فشار پیشاب هم این وسط قوز بالای قوز شده بود. هرچه بیشتر راه می‌رفت، فشار بیشتر می‌شد. خیلی نگذشته بود که به فکر افتاد جایی برای راحت‌کردنش بیابد. گشت و گشت تا چشمش افتاد به دیوار خرابه‌ای کنار دکان نفتی.

دور و اطراف را پایید. پرنده پر نمی‌زد. به‌آنی رفت در تاریک‌روشن خرابه. دست برد تنبان را کشید پایین، صداهایی شنید. صدای پای چند نفر می‌آمد. به خودش دل‌داری داد که صدایی در کار نیست. به‌سرعت کارش را کرد و تنبان را بالا کشید. پا شد. بازهم صداها را شنید. بااحتیاط از دیوار کوتاه خرابه خود را بالا کشید. چیزی که به چشم می‌دید، باور نمی‌کرد. حیاط بزرگ پشت دکان نفتی، پر بود از بشکه و بیست‌لیتری‌های خالی که جابه‌جا و نامرتب ریخته بودند روی‌هم. همه‌جور خرت‌وپرت به چشم می‌خورد. از گاوآهن و خیش و کاموا بگیر تا جوال و گاله و تور. عوضعلی و پسرش بااحتیاط و به زحمت، تراکتور خاموش را که تانکری پشت آن بسته بود، در حیاط رو به کوچه پشتی هل می‌دادند. یکی هم نشسته بود پشت فرمان که چهره‌اش آشنا نبود. تراکتور از دروازه بزرگ که بیرون رفت، افتاد توی سرازیری کوچه. عوضعلی و پسرش هم پشت‌سرش دروازه را بستند و رفتند. ازاینجایی که بود، نمی‌شد کوچه پشتی را دید؛ اما هرچه گوش کرد صدای روشن‌شدن تراکتور نیامد. چند دقیقه بعد در سکوت شب، صدای استارت تراکتور از فاصله‌ای دور، شاید بیرون از ده به گوش آمد.