معرفی و دانلود کتاب ربات آدم‌ کش 2: بحران مصنوعی

معرفی کتاب ربات آدم‌ کش 2: بحران مصنوعی

در کتاب ربات آدم‌ کش 2: بحران مصنوعی با ادامۀ مأموریت‌های پر فراز و فرود رباتی آشنا می‌شوید که می‌خواهد آزادی عمل داشته باشد. این اثر جوایز بسیاری برای مارتا ولز به ارمغان آورد که از جمله‌ی آن می‌توان به جایزه‌ی ادبی هوگو اشاره کرد.

درباره‌ی کتاب ربات آدم‌ کش 2: بحران مصنوعی

در نخستین کتاب از مجموعۀ ربات آدم کش با رباتی آشنا شدید که می‌خواهد مثل آدم‌ها رفتار کند و نسبت به اعمالش خودآگاهی داشته باشد. در کتاب ربات آدم‌ کش 2: بحران مصنوعی (Artificial Condition) این ربات به ماموریت پرخطر خود ادامه می‌دهد. مارتا ولز این‌بار روایتگر ماجرای سفر او با یک کشتی حمل‌و‌نقل تحقیقاتی به نام ART را روایت است.

در این سفر ربات آدم‌کش کشف‌های تازه‌ای دارد که طرز فکرش را نسبت به پیرامونش تغییر می‌دهند. او با گذشته‌ای تاریک مواجه است که در آن تعدادی انسان کشته شده‌اند، اما تنها خاطرات مبهمی از این قتل عام در ذهنش باقی مانده و باید حقیقت ماجرا را کشف کند.

از ویژگی‌های جالب کتاب باید به توصیفات طنزآمیز ربات اشاره کرد که سبب می‌شود مخاطب با این شخصیت احساس صمیمیت و هم‌ذات‌پنداری داشته باشد. سرگرمی‌های مخفیانه‌ی او و علایقش بخش دیگری از جذابیت‌های شخصیت اوست. همچنین در طول رمان با اصطلاحاتی مواجه خواهید شد که نمایانگر تسلط نویسنده نسبت به موضوع است. شاید بهتر باشد بعضی‌هایشان را در یک دفترچه بنویسید تا در مواقع لزوم معنایشان را در فضای رباتیک رمان پیدا کنید.

از دیگر کتاب‌های مجموعۀ ربات آدم کش، باید به «وضعیت قرمز»، «استراتژی خروج» و «پروتکل شورش» اشاره کرد که با استقبال خوب مخاطبان مواجه شده‌اند. این رمان‌ها برای گروه سنی نوجوان نوشته شده‌ است.

درباره‌ی مجموعه داستان نوجوان ربات آدم‌ کش

رباتی را تصور کنید که از فرمان‌پذیر انسان‌ها بودن خسته شده است و روزی تصمیم می‌گیرد سیستم کنترل خود را هک کند. حدس می‌زنید چه اتفاقی بیفتد؟ بله، حالا وقت انتقام از کسانی‌ست که او را اسیر دست خود کرده بودند. در مجموعۀ ربات آدم کش (The Murderbot Diaries) داستان رباتی به تصویر کشیده شده که می‌داند به عنوان یک ماشین کشتاری سنگدل دارد از وظایف خودش تخطی می‌کند اما دیگر به خودآگاهی رسیده و می‌خواهد خودش تصمیم بگیرد چه کارهایی را در اولویت قرار دهد.

تاکنون 4 جلد از این مجموعه منتشر شده که شما را در جریان روند ماموریت‌ها و دستاوردهای هیجان‌انگیز این ربات منحصر به فرد قرار می‌دهد و جهان پیچیدۀ ذهن او را برایتان ترسیم می‌کند. شاید برای درک این جهان باید خود را یک ربات تصور کنید، درست همان‌طور که ربات آدم کش این داستان دوست دارد مانند یک انسان رفتار کند.

نکوداشت‌های کتاب ربات آدم‌ کش 2: بحران مصنوعی

- دوست داشتنی، خنده‌دار، اکشن، و آدم‌کش. (کامرون هرلی، نویسنده کتاب The Stars Are Legion)
- من عاشق ربات آدم‌ کش‌ام! (آن لکی، نویسنده کتاب Ancillary Justice)
- نمی‌توانم برای جلد بعدی صبر کنم. (The Verge)

جوایز و افتخارات کتاب ربات آدم‌ کش 2: بحران مصنوعی

- جزء پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز
- جزء پرفروش‌ترین‌های USA Today
- برندۀ جایزه هوگو (2018)
- برندۀ جایزۀ نبولا (2017)
- برندۀ جایزۀ لوکوس (2018)
- نامزد جایزه فیلیپ کی دیک (2018)
- نامزد جایزۀ پرومتئوس (2019)
- نامزد منتخب گودریدز در ژانر علمی تخیلی (2017)

و...

کتاب ربات آدم‌ کش 2: بحران مصنوعی مناسب چه کسانی است؟

نوجوانانی که داستان‌های علمی تخیلی می‌خوانند و به ماموریت‌های رباتیک علاقمند هستند، این کتاب را دوست خواهند داشت.

با مارتا ولز بیشتر آشنا شویم

مارتا ولز (Martha Wells) نویسندۀ امریکایی، اولین رمان فانتزی خود را سال 1993 منتشر کرد. او تاکنون رمان‌های فانتزی و داستان‌های کوتاه و مقالات غیر داستانی متعددی مننتشر کرده. آثار او در فهرست پرفروش‌ترین‌های USA Today و نیویورک تایمز قرار دارد و بارها به زبان‌های مختلف ترجمه شده است.

در بخشی از کتاب آدم‌ کش 2: بحران مصنوعی می‌خوانیم

تاپان توضیح داد: «وقتی بچه بودیم مامان‌هامون می‌گفتن ترس یه جور بحران مصنوعیه که از بیرون به بدن ما وارد می‌شه. برای همین می‌شه باهاش مقابله کرد. باید کاری رو که ازش می‌ترسی انجام بدی.»

اگر رباتی در اندازه‌ی کشتی باربری می‌توانست ابرو بالا بیندازد، حتماً کت این کار را کرده بود. گفتم: «هدف ترس این نیست.» درست است که درباره‌ی احساسات انسانی بهمان ماژول آموزشی نداده بودند ولی من خودم در پایگاه داده‌های سیستم اصلی درباره‌ی تکامل انسان تا می‌توانستم اطلاعات کسب کرده بودم چون می‌خواستم بفهمم دردشان چیست. البته فایده‌ای هم نداشت.

تاپان گفت: «آره می‌دونم. این از اون جمله‌های انگیزشیه.» بعد به‌سمت نشیمنگاه‌های تاشو رفت و بیرونشان کشید و با شک و تردید کمی جابه‌جایشان کرد و دست‌آخر یک افشانه برداشت و روی سطحش اسپری کرد. «راستی یادم رفت بپرسم. به کارهات رسیدی؟»

گفتم: «آره ولی به نتیجه‌ی خاصی نرسید.» اتفاقاً خیلی هم به نتیجه‌ی خاصی رسیده بود، فقط آن اثر دگرگون‌کننده‌ی مدنظرم را نداشت. کمکش کردم باقی نشیمنگاه‌ها را هم بیرون بکشد.

روی زمین مرتبشان کردیم و رویشان نشستیم. تاپان به من نگاه کرد و لبش را گزید و گفت: «خیلی قطعه روت نصب کردن. یعنی منظورم بیش از حده. بیش از اون حدی که آدم خودش داوطلبانه حاضر باشه.»

جمله‌اش سؤالی نبود. گفتم: «اممم... آره.»

سری تکان داد: «تصادف کردی؟»

متوجه شدم دست‌هایم را جوری دور خودم حلقه کرده‌ام که انگار هر لحظه ممکن است در خودم جمع شوم و به‌حالت جنینی دربیایم. نمی‌دانم چرا این‌قدر این سؤال برایم استرس‌آور بود. تاپان از من نمی‌ترسید. من هم که دلیلی برای ترسیدن از او نداشتم. شاید آمدن به اینجا و دیدن مجدد معدن گاناکا اعصابم را خرد کرده بود. بخشی از بدن ارگانیکم به یاد می‌آورد آن جا چه رخ داده. کت در فید برایم آهنگ قمر پناهگاه را پخش کرد و به‌طرز عجیبی حالم بهتر شد. گفتم: «انفجار؛ راستش بیشتر بدنم انسانی نیست.»