معرفی و دانلود کتاب تو! دربارۀ سرطان چه می‌دانی؟

معرفی کتاب تو! دربارۀ سرطان چه می‌دانی؟

در کتاب تو! دربارۀ سرطان چه می‌دانی؟ در کنار نویسندگان این کتاب، دکتر مایکل فردریک رویزن و دکتر محمت آز، با باورهای غلط دربارۀ سرطان مواجه می‌شویم: مثلا بعضی از انواع سرطان‌ها در نتیجۀ رعایت نکردن اصول اخلاقی است و یا تشخیص سریع به اندازۀ پیش‌گیری مؤثر است. همچنین نور زیاد خورشید به بیماری پوستی ملنوما منجر می‌شود.

کتاب دهم دکتر مایکل فردریک رویزن و محمد سی اوز با عنوان تو! دربارۀ سرطان چه می‌دانی؟ (You! The Owner's Manual: an Insider's Guide to the Body that Will Make You Healthier and Younger) به ما می‌گوید: گاهی، سلول‌های سرطانی می‌توانند از همان راهی که آفت‌ها می‌توانند وارد خانۀ شما شوند، وارد بدن شما شوند و کل بدنتان را زیر پا بگذارند. آن‌ها هیچ توجهی به قوانین حاکم بر بدنتان ندارند. آن‌ها به‌سختی گیر می‌افتند، و به‌راستی می‌توانند همه را مثل سگ بترسانند. وقتی سلول‌های سرطانی جدا هستند، خیلی خطرناک نیستند. اما وقتی گسترش می‌یابند، دشمنانی هراسناک از آب در می‌آیند. در واقع، ما سریال‌های کمدی دهۀ 1970 را بیشتر از تهدیداتی که سرطان برای ما ایجاد می‌کند، می‌شناسیم. برای مثال، احتمالاً نمی‌دانید که هر فردی در درون خودش دارای سلول‌های سرطانی است، اما در بیشتر موارد، بدن شما سلول‌ها را پیدا می‌کند و می‌فهمد که آنها خارجی هستند، و آنها را به سرعت از بین می‌برد - حتی بدون آگاهی این اتفاق می‌افتد.

دکتر مایکل رویزن (Dr. Michael Fredric Roizen) یک متخصص بیهوشی و داخلی آمریکا است، نویسنده‌ای که برنده جایزه و افسر ارشد سلامتی در کلینیک کلیولند شد. محمت آز یا دکتر محمد سی اوز (Mehmet Cengiz Oz)، پزشک جراح و متخصص قلب، ترک‌تبار آمریکایی است. شهرتش بیشتر به‌خاطر برنامۀ تلویزیونی دکتر آز است. وی حامی تئوری پزشکی جایگزین است. در کتاب، تو! دربارۀ سرطان چه می‌دانی؟، به نقل از نویسندگان این کتاب آمده است: شما تصمیم می‌گیرید پذیرای چه کسانی در منزلتان باشید، همسرتان، فرزندانتان، خویشاوندانتان، حیوانات خانگی و حق دارید افرادی را به منزلتان راه ندهید: غریبه‌ها، درخواست‌کنندۀ اعانه و دوست قبلی دخترتان. ساختاری ساده و قفل‌سازی ماهر به شما اجازه می‌دهد تا با یک وسیلۀ ساده در ملاقات‌کننده‌های ناخواسته را دور از منزلتان نگه دارد. یک مشکل: هر جوانی که می‌خواهد از خانه جیم شود، می‌داند راه‌های دیگری هم وجود دارد. برای بچه‌ها می‌تواند پنجره‌ها باشد، اما برای حشره‌ها، مورچه‌ها، پشه‌ها، عنکبوت‌ها، سوسک، موریانه، موش‌ها و هر نوع دیگر از مزاحمان کوچک؛ می‌تواند هر جای آسیب‌دیده باشد: مثل یک شکاف روی پی، سوراخی کوچک روی دیوار، یا فاصله‌ای بسیار باریک، بین در و کف اتاق. حالا، اگر یک مورچه یا عنکبوت آنجا هست، مسألۀ بزرگی نیست، شما لمسش می‌کنید، می‌کُشیدش، بیرونش می‌اندازید، یا به توالت می‌اندازید و سیفون را می‌کشید. بلافاصله،‌ این مورچه‌ها به صورت جینی اضافه می‌شوند و ممکن است تعدادشان به صدها مورچه برسد. شما آنها را با دستمال مرطوب توالت پاک می‌کنید (یا با ته دمپایی‌تان) یا سم‌پاشی با اسپری حشره‌کش مشکل حل می‌شود. اما چه اتفاقی می‌افتد اگر صدها آفت همگی در یک جای تاریک یا گنجه جمع شوند در صورتی که شما حتی نمی‌دانید آنها در خانۀ شما می‌گردند؟ آن‌ها تعدادشان چندین برابر می‌شود، حتی سریع‌تر از این‌که یک نابغۀ ریاضی که بخواهد حساب آنها را داشته باشد. آن‌ها زیاد و زیادتر می‌شوند طوری‌که خانۀ شما مثل فیلم‌های وحشتناک ساخته‌شدۀ توسط استفن کینگ و آلفرد هیچکاک به‌نظر می‌رسد. وقتی شما نمی‌توانید با خانۀ پر از مورچه زندگی کنید، مجبور می‌شوید برای ریشه‌کن کردن آنها به یک فرد متخصص خبر دهید.

سلول‌های سرطانی، ذاتاً سلول‌های طبیعی هستند، ولی چیزی در درونشان دارند که آنها را مضر می‌کنند. آن‌ها شبیه گروه تبهکاری هستند که به بدن شما نفوذ می‌کنند. آن‌ها ممکن است دست به کارهای مفید بزنند، اما چیزی در درونشان تغییر می‌کند که باعث می‌شود به قوانین حاکم بر بدن توجهی نکنند، البته سیستم ایمنی بدن، به‌عنوان نیروی پلیس بدن در جهت نابودی این سلول‌های مضر انجام وظیفه می‌کند. اما سلول‌های سرطانی به‌سختی به دام می‌افتند. زیرا مثل تبهکاران حرفه‌ای که کارشان ارتکاب جرم و در رفتن است، آن‌ها هم در ضربه‌زدن به سیستم، زیرک هستند. در حال حاضر، سرطان همیشه به مرگ منتهی نمی‌شود. در حقیقت- هیچ سرطانی صد در صد قابل درمان نیست، اینجاست که خیلی از متخصصان سرطان دروغ می‌گویند. با تحقیقات بر روی افرادی که با سرطان مبارزه کرده‌اند، آن را شکست داده‌اند و جان سالم به‌در برده‌اند، مشخص می‌شود که این کار از طریق کشف و شناسایی و تکرار مکانیسم‌هایی که در نابودی سلول‌های سرطانی انجام شده است. درست است که در بعضی سرطان‌ها مثل سرطان لوزالمعده احتمال جان سالم به‌در بردن کم است، اما احتمال درمان موفقیت‌آمیز بعضی سرطان‌ها بسیار زیاد است و بسیاری از آنها قابل پیش‌بینی هستند. در بعضی موارد (مثل سرطان پروستات، که وقتی پیرتر می‌شوید، بیشتر قابل پیشگیری است)، حتی می‌توان با سرطان زندگی کرد بدون این‌که شما را نابود کند یا شما آن را از بین ببرید. همۀ سرطان‌ها به‌خاطر جهش نامحسوس در ژن‌های شما که مشغول تولید سلول‌های جدید برای فعالیت‌هایی روزانه هستند به‌وجود می‌آید. این دستگاه پیچیده، با شتاب‌دهنده‌ها برای وقتی که به سلول‌های بیشتر نیاز دارید و کاهنده‌ها برای وقتی که به سلول‌های کمتر احتیاج دارید، تکمیل می‌شود. گاهی یک تکه از ژن از بین می‌رود. بیشتر آنها کم‌اهمیت هستند و کسی به آنها توجه نمی‌کند. سپس چیزی در عملکرد عادی سلول‌ها باعث جهش ژنتیک می‌شود که سیستم ایمنی شما قادر به تشخیص آن نیست و واکنشی نشان نمی‌دهد. اما این جهش چیزی نیست که هر چند وقت یک‌بار در گوشه‌ای از بدن اتقاق بیافتد. این اتفاق همیشگی است. این کتاب ترجمۀ سمیه نورعلی است که در انتشارات افراز به نشر رسیده است.

فهرست مطالب کتاب

باورهای غلط درباره‌ی سرطان
سرطان: آناتومی
پیدایش سلول‌های سرطان
سلول‌های جهنمی و درمان
واقعیت
افسانه یا حقیقت؟
رشد سلول‌های سرطان
افسانه یا حقیقت؟
انواع سرطان
گسترش سرطان
سرطان: طرحی برای جوان‌تر زندگی کردن
اقدام شماره‌ی یک
ویتامین D
فولیت
براکلی، کلم و گل‌کلم
دیگر ویتامین‌ها
اقدام شماره‌ی دو: آزمایش بدهید
افسانه یا حقیقت؟
سرطان پوست
سرطان سینه
سرطان پروستات
سرطان روده
غذا برای فکر: غذا بخورید یا قرصش را بالا بیاندازید؟
اقدام شماره‌ی سه: آسپرین عظیم‌الشأن بخورید