معرفی و دانلود کتاب تنهایی به خاطر عشق

معرفی کتاب تنهایی به خاطر عشق

کتاب تنهایی به خاطر عشق نوشته‌ی هانری آردل، داستان دخترکی زیبا و ثروتمند را روایت می‌کند که به دلیل مرگ پدرش و ورشکستگی به عنوان معلم سرخانه در خانه یک دوک شروع به تدریس می‌کند و در ادامه با پیش آمدن ماجراهایی، جذابیت این رمان فرانسوی دوچندان خواهد شد.

هانری آردل (Henri Ardel) نویسنده کتاب تنهایی به خاطر عشق (Seule) با نام مستعار برت آبراهام در چهارم ژوئن 1863 در شهر پاریس متولد شد. او نویسنده رمان‌های احساسی زنانه است که همچون بسیاری از نویسندگان معاصر خود از نام مستعار مردانه مثل لئودارتی استفاده می‌کرد. هانری آردل یک نویسنده کاتولیک و اهل فکر و اندیشه بود. او در سال 1934 جایزه‌ی «پری مونتیون» را به خاطر نگارش کتابش به نام «قلب شکاک» به دست آورد.

در بخشی از کتاب تنهایی به خاطر عشق می‌خوانیم:

وقتی‌ که ژیسلن به خانه مادام دو پوئی بئن رسید، هنوز دلواپس و نگران بود اما مطمئن بود که در آن‌جا این بانوی محترم او را به عنوان یک دوست می‌پذیرد، دوستی که به سال‌ها پیش زمانی که ژیسلن دختربچه‌ای بیش نبود برمی‌گشت. مسیو دو پوئی بئن فرماندار شهری بود که مسیو دو وورژ فرماندهی پادگانش را به عهده‌ داشت. از زمان مرگ پدرش این بانو محبت‌های زیادی به او کرده بود. اگرچه ژیسلن تصمیم گرفته بود که خود را به کسی تحمیل نکند، ولی بعد از ترک شهر نانسی با آغوش باز مهمان‌ نوازی دوست قدیمی‌اش را که اکنون ساکن پاریس بود به جان‌ و دل خریده بود.

ژیسلن پس از ورود به خانه‌ی دوستش از خدمتکار پرسید:

- آیا خانم کسی رو به حضور می‌پذیرن؟

- بله، لطفاً چند لحظه صبر کنید تا خانم رو در جریان بذارم.

سپس ژیسلن را به سالن کوچکی راهنمایی کرد که او بارها به همراه پدرش در طول اقامتشان در پاریس به آن جا آمده بود، مکانی که در آن جا خود را بانویی محترم چیزی که آرزوی هر زنی بود می‌دید. در آینه‌ای که به دیوار آویزان بود تصویر خود را دید. در گذشته در همین آینه تصویری از یک دختر جوان خوشحال و خوشبخت می‌دید، اما اکنون آینه شبح تاریکی از نیمرخش را منعکس می‌کرد. خدایا! چقدر گذشته برایش دور می‌نمود!

- ژیسلن، دختر عزیزم، خیلی خوش اومدی! حالت چطوره؟

چنان جذبه‌ی دلپذیری در کلام مادام احساس می‌شد که به یکباره احساس آرامش دلپذیری به دختر جوان دست داد و قطرات اشک از چشمانش جاری شد. او درحالی‌ که سعی داشت ناراحتی‌اش را پنهان کند با صدای آهسته پاسخ داد:

- حالم چطوره، دوست عزیز. مثل غریقی هستم که دیگه چیزی برای از دست دادن نداره.

- ژیسلن بیچاره، می‌دونم که سختی و مرارت‌های زیادی متحمل شدی.

- خواهش می‌کنم بدبختی‌ها مو به یادم نیارین، الآن من به دلگرمی احتیاج دارم. برای ادامه‌ی حیات باید بی‌احساس باشم، به خصوص اینکه نباید به آینده‌ام چشم بدوزم، چون در حال حاضر فکرش گیجم می‌کنه.