معرفی و دانلود کتاب او هنوز اینجاست

معرفی کتاب او هنوز اینجاست

هالی ام. مگی در کتاب او هنوز اینجاست، دوستی، مرگ و فقدان را به تصویر می‌کشد. او قصه دخترکی را روایت می‌کند که با همراهی دوست بسیار صمیمی‌اش، یک مارمولک خال‌دار را به عنوان حیوان خانگی خریداری می‌کند؛ اما روزهای خوش این دو، مدت زیادی طول نمی‌کشد چرا که با اتفاقی وحشتناک همه چیز به هم می‌ریزد.

درباره‌ی کتاب او هنوز اینجاست:

سوسی دختر ده ساله‌ای است که دوستی صمیمی به نام گای دارد. این دو بسیار به یکدیگر نزدیک هستند و زمان زیادی را با هم می‌گذرانند و خنده‌ها و امیدهای مشترکی در کنار هم دارند و حتی احمقانه‌ترین افکار و عمیق‌ترین آرزوها و احساساتشان را نیز با همدیگر در میان می‌گذارند.

روزی سوسی و گای تصمیم می‌گیرند یک حیوان خانگی تهیه کنند. چیزی که تنها برای خودشان باشد. آن‌ها به یک فروشگاه حیوانات خانگی می‌روند و به یک مخزن چشم می‌دوزند. یکی از مارمولک‌ها که طرح پوستش خال‌خالی است، برایشان سر تکان می‌دهد و سوسی و گای می‌فهمند که این همان مارمولکی‌ست که آن‌ها به دنبالش بودند. به کمک پدر سوسی، آن‌ها یک مارمولک می‌خرند و نامش را ماتیلدا می‌گذارند.

عصر یک روز آن‌ها برای خرید ویتامین د3 برای ماتیلدا از خانه خارج می‌شوند؛ در حالی که مشغول دوچرخه‌سواری بودند، بر اثر یک تصادف وحشتناک گای از دنیا می‌رود.

بعد از آن سوسی تصمیم می‌گیرد که تمام انرژی و وقت‌اش را به ماتیلدا معطوف و از این طریق دوستی‌اش را به گای اثبات کند. سوسی که قادر نیست مرگ صمیمی‌ترین و بهترین دوستش را باور کند، در راه اثبات وفاداری و دوستی‌اش تا اندازه‌ای جلو می‌رود که حتی دست به دزدی و دروغ‌گویی می‌زند...

کتاب او هنوز اینجاست (Matylda, bright and tender) به مفهوم دوستی، وفاداری و تلاش برای برگشتن به زندگی بعد از رخ دادن یک حادثه بد می‌پردازد. هالی ام. مگی (Holly M. McGhee) در اثر خود به دنیای دختری 10 ساله وارد می‌شود و احساسات و تلاش‌های او را برای کنار آمدن با مرگ دوستش روایت می‌کند. به کمک این کتاب می‌توانید در مود نحوه روبه‌رو شدن با حوادث تلخ و ناراحت‌کننده با کودکان و نوجوانان گفت‌وگو و زندگی کردن را با آن‌ها تمرین کنید.

نکوداشت‌های کتاب او هنوز اینجاست:

- این کتاب باریک انتظارات را برآورده می‌کند، داستانی که درخشان و ملایم است. (Reading Style Guide)
- داستانی خوب، دل‌انگیز، لطیف که نباید از دست داد. (Randomly Reading)
- این یک داستان زیباست که با امید و نور به بررسی چگونگی دوام زندگی با وجود فقدان می‌پردازد. (BookPage)
- با خواندن این کتاب گریه خواهید کرد. ولی ارزشش را دارد. از هر صفحه لذت بردم، قلبم سرشار است. (Colby Sharp)
- به عنوان یک داستان عاشقانه ساده پیش از نوجوانی، باطراوت و شاداب‌کننده است. (Booklist)
- یک داستان دوستانه، صادقانه و لطیف. (Publishers Weekly)

کتاب او هنوز اینجاست برای چه کسانی مناسب است؟

این اثر دوست‌داشتنی برای نوجوانان بسیار جذاب، لذت‌بخش و آموزنده خواهد بود.

با هالی ام. مگی بیشتر آشنا شویم:

او نویسنده‌ای آمریکایی با نام مستعار هالی دوراند است که به گفته خودش به کلمات و تصاویر علاقه زیادی دارد. ام. مگی کتاب او هنوز اینجاست را در سال 2017 به چاپ رساند. داستان این کتاب الهام گرفته از تجربیات شخصی خود اوست.

در بخشی از کتاب او هنوز اینجاست می‌خوانیم:

همین که پایمان را گذاشتیم داخل فروشگاه، یک فروشنده‌ی لاغرمردنی که تی‌شرت توتال پِت پوشیده بود، گفت: «چطور می‌تونم کمکتون کنم؟» قیافه‌اش به پسر دبیرستانی‌ها می‌خورد و اسمش روی سنجاق لباسش نوشته شده بود: مایک. «ماهی قرمز می‌خواین؟»

بابا گفت: «ماهی قرمز به درد ما نمی‌خوره. اومدیم گکو بخریم.»

مایک گفت: «گکو گونه‌های مختلفی داره. گونه‌های فوق‌العاده زیادی که...»

گای گفت: «گکوی پلنگی.»

مایک گفت: «مختصر و مفید. همیشه دنبال این‌جور مشتری‌هام. دنبالم بیاین رفقا.» او یک مخزن بیست گالونی را نشانمان داد که سه‌تا گکوی پلنگی داخلش بود. گفت: «اون دو‌تا کوچیک‌تره تازه از تخم دراومدن. اون بزرگه که روش خال‌های سیاه داره، چند وقتیه که اینجاست، از قبل اومدن من به اینجا. یه نگاه بهش بندازین.»

گای روی زانوهایش نشست، به گکوی بزرگ‌تر اشاره کرد و گفت: «خودشه.» گکو نزدیک شیشه بود و خیره به گای نگاه می‌کرد.

گفتم: «از کجا می‌دونی؟» نگاهم به کوچک‌ترها بود که مدام می‌خزیدند توی یک کُنده‌ی درخت و می‌آمدند بیرون. خیلی بازیگوش‌تر بودند. کنار گای خم شدم و به گکوی بزرگ‌تر نگاه کردم. چشم‌هایش مشکی بود و پلک می‌زد. پوستش هم تیره بود و رویش لکه‌های زردرنگ داشت. خیره به گای نگاه می‌کرد.

کوچک‌ترها دیگر پیدایشان نشد؛ قایم شده بودند توی کُنده؛ در‌حالی‌که گکوی بزرگ‌تر با دهان باز مدام نزدیک و نزدیک‌تر می‌شد و زبانش را به ما نشان می‌داد. دوتایی چسبیده بودیم به شیشه و بعد گکو سرش را تکان داد، مستقیم برای گای؛ تمام سر و گردن درازش را. انگار داشت بهش می‌گفت: «آهای تو، تویی که عینک داری، یالا منو بردار و ببر خونه.»