معرفی و دانلود کتاب آینده‌ای برای نقد

معرفی کتاب آینده‌ای برای نقد

کاترین بلزی در کتاب آینده‌ای برای نقد تلاش می‌کند تا شیوه‌ای جدید و کاربردی را، غیر از شیوه‌ی دانشگاهی معمول، برای نقد آثار کلامی ارائه دهد. او در این کتاب نظریه‌اش را که بیشتر مبتنی بر کشف مکانیسم التذاذ ادبی است و با تکیه بر ادبیات خلاق طراحی شده، مطرح می‌کند و رویکردی برای بازتعریف مقوله‌ی نقد پیشنهاد می‌کند.

درباره‌ی کتاب آینده‌ای برای نقد

کتاب آینده‌ای برای نقد (A Future for Criticism) نوشته‌ی کاترین بلزی (Catherine Belsey)، منتقد ادبی بریتانیایی، مسیر جدیدی را در دنیای نقد ادبی برای خوانندگان ایجاد می‌کند. نویسنده که تصور می‌کند شیوه‌های نقد دانشگاهی که بیشتر بر تشریح کردن، قابل فهم کردن، توجیه کردن و ایجاد ارتباط بین آثار ادبی مبتنی است، دیگر چندان در این حوزه کاربردی نیست، تلاش کرده تا در این کتاب نظریه‌ای جدید در برابر خوانندگان بگذارد.

او در مسیر ساخت این رویکرد جدید، شاخه‌ی ادبیات خلاق را از بین هنرهای کلامی انتخاب و بر آن تمرکز کرده است. نظریه‌ی او این مسئله را مرکز توجه قرار داده است که خوانندگان چگونه از آثار ادبی لذت می‌برند. کاترین بلزی در تلاش است تا مسئله‌ی التذاذ را از ارزش‌های مالی یا زیبایی‌شناختی جدا کند و مکانیسم لذت بردن از اثر ادبی را تحلیل کند. او بدین ترتیب سبب جذابیت و گیرایی ادبیات داستانی را برای مخاطب روشن می‌کند و با این مقدمات رابطه‌ی ادبیات داستانی با تاریخ فرهنگی تا حدودی تبیین خواهد شد.

به عقیده‌ی نویسنده، داستان، تاریخ فرهنگی را به شکلی عمیق و چندلایه در خود بازمی‌تاباند. این چندصدایی و چندلایگی داستان، انسان را در شناخت تعدد انتخاب‌هایش در جهان فرهنگی و طبیعی یاری می‌کند. اگر داستان این جذابیت و فریبندگی را نداشت، نمی‌توانست به سیر تاریخ فرهنگ کمکی شایان کند. بنابراین مسئله‌ی التذاذ در کشف این رابطه‌ی متقابل بین فرهنگ و ادبیات کمک‌کننده است.

کاترین بلزی در کتاب آینده‌ای برای نقد، برخلاف منتقدان دانشگاهی، موضوع تحقیقات خود را در آثار کلاسیک یا «ارزشمند» محدود نکرده و آثار پرفروش و عامه‌پسند را نیز مورد توجه قرار داده است. او هرجای بحث که لازم باشد، نمونه‌هایی از متون مختلف ادبی آورده و آن‌ها را تحلیل کرده است.

کتاب با بحث درباره‌ی مسئله‌ی لذت آغاز می‌شود. از آن‌جا که او لذت را با مسائل کانتی مانند فضیلت و اخلاق نمی‌سنجد و به دنبال دلایل فریبندگی متن ادبی است، در فصل دوم به مسئله‌ی تقوا و اخلاق و جایگاه آن در نقد ادبی می‌پردازد. او مسائلی را درحوزه‌ی زندگی‌نامه‌نگاری و رئالیسم، مانع فهم بهتر متن می‌داند، به همین سبب فصل سه و چهار را به ترتیب به این دو موضوع اختصاص می‌دهد. فصل پنجم حاوی توضیحاتی درباره‌ی فرهنگ است و فصل ششم تاریخ را مورد بررسی قرار داده. فصل هفتم نیز میل را به عنوان نیروی پیش‌رو و پیش‌برنده در ادبیات به بحث می‌گذارد.

در نهایت باید گفت کاترین بلزی در کتاب آینده‌ای برای نقد، گستره‌ی سنت انتقادی پیشین را بررسی می‌کند و روشی جدید و جایگزین را پیشنهاد می‌دهد. روشی که راهبردهایی برای خروج از بن‌بست‌ها و آسیب‌های موجود، پیش پای منتقدان می‌گذارد.

کتاب حاضر توسط حبیب رستمی ترجمه شده و در انتشارات نیماژ به چاپ رسیده است.

درباره‌ی مجموعه‌ی استخوان‌های روح

انتشارات نیماژ مجموعه‌ای از کتاب‌های فلسفی را که بر بازخوانی مسائل و نظریات فلسفی مدرن تمرکز دارند، تحت عنوان مجموعه‌ی استخوان‌های روح به چاپ رسانده است. کتاب‌های این مجموعه، نظریات متفکران و فیلسوفان را بررسی و بازخوانی می‌کنند و جریان‌ها و جنبش‌های نظری متأخر را مورد تحلیل قرار می‌دهند.

برخی از کتاب‌های این مجموعه:

• «جستارهایی درباره‌ی زن»، نوشته‌ی سوزان سانتاگ
• «دیرشکوفاشدگان»، نوشته‌ی ریچ کارلگارد
• «مرگ را جدی نگیر»، نوشته‌ی استیون ندلر
• «فرازمینی‌ها»، جیم الخلیلی

نکوداشت‌های کتاب آینده‌ای برای نقد

• خواندن این کتاب از آغاز تا پایان، لذت‌بخش است. آینده‌ای برای نقد حتی اعصاب آرام را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد و به هرکسی که به خواندن و فکر کردن به خواندن اهمیت می‌دهد، انرژی و نشاط می‌بخشد. (میشل وود، دانشگاه پرینستون)
• کتابی فوق‌العاده، دقیق و چالش‌برانگیز، در دسترس و شفاف. (کاپلیا کاهن، دانشگاه براون)
• بلزی دارای مهارت منحصربه‌فردی است که هم مشکلات پیش روی نقد فرهنگی پساانسانگرایانه را بازنگری کند و هم مسئولیت فکری و سیاسی‌ای را که مستلزم آن است، اصلاح و بازسازی کند. این کتاب انتظارات را ناامید نمی‌کند. متنی بسیار خواندنی و قانع‌کننده است و من نمی‌توانم آن را به اندازه‌ی کافی توصیه کنم. (متیو بیومونت، دانشگاه کالج لندن)

کتاب آینده‌ای برای نقد برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای کسانی که به نقد ادبی علاقه‌مندند یا به طور جدی به مطالعه‌ی ادبیات، خصوصاً رمان اشتغال دارند، مناسب است.

در بخشی از کتاب آینده‌ای برای نقد می‌خوانیم

به‌رغم آنچه قرن بیستم برای بی‌اعتبار کردن فرم انجام داده است، بسیاری از منتقدان همچنان لذت را به‌طور انحصاری وابسته به واقع‌گرایی می‌دانند. برای یک دوره، ژانری که به‌منظور شبیه‌سازی واقعیت در نظر گرفته شده بود، تبدیل به سبکی محبوب بر روی صفحه و صفحه نمایش درآمده و به ستایشی اغراق‌آمیز در هالیوود دست یافت. اما احترام به واقع‌گرایی هرگز به‌طور کامل ناپدید نشد: جین آستن، جورج الیوت، ویلفرد اوون، و رابرت فراست برجستگی و تعالی انتقادی خود را حفظ کرده‌اند. کار تجربی ممکن است با‌فضیلت‌تر باشد؛ ممکن است ترجیح دادن دشواری معتبرتر باشد؛ اما تنها رئالیسم است که وعده لذت را به بسیاری از افراد می‌دهد. آیا حق با آن‌هاست؟

تقلید و یا بازنمود زندگی‌وار، برای مدت زمان طولانی و به‌صورت ادامه‌داری حفظ حیات کرده است. افلاطون به‌دنبال ممنوعیت آن بوده است؛ نوگرایان آن را تحقیر کردند؛ تندروها به‌دنبال راهی برای دور زدن آن بوده‌اند. از یک سو، مسیحیت از قدرت تصاویر تقلیدی برای تحریک احساسات مذهبی سوء‌استفاده کرده است، و از سوی دیگر، اسلام به تصویر کشیده شدن انسان یا حیوانات را ممنوع ساخته است. در قرن نوزدهم، رئالیسم به‌طور کامل توسط گوستاو فلوبر به نقطه اوج خود در داستان رسید. اگر‌چه این امر تبدیل به سوء‌ظنی بزرگ در میان جانشینان او شد، اما این سبک به‌صورت یک انتقام‌جویی پست‌مدرن، این بار به‌عنوان نئو‌رئالیسم، با استناد به تقلید و اقتباس، اشاره و طنز به‌عنوان بهانه‌های خود بازگشت. درحال‌حاضر برنده بسیاری از جوایز ادبی است.

در همین حال، این فرض که داستان تکرار می‌کند و یا تمایل به تکرار واقعیت دارد، زمینه بسیاری از نقد آکادمیک رایج است. تاریخ‌گرایی نوین، پسا‌استعماری، مطالعات جنسیتی، نقد زیست‌محیطی و مطالعات حیوانی همگی با بی‌تفاوتی به سبک و سرگرم بودن به تم، این امر را بدیهی می‌پندارند که ادبیات نشان‌دهنده جهانی است که ما می‌شناسیم و یا دیگران آن را در گذشته شناخته‌اند.

فهرست مطالب کتاب

دیباچه
1. لذت: آیا آن را نادیده گرفته‌ایم؟
2. تقوا: آیا درمورد آن افراط کرده‌ایم؟
3. زندگی‌نامه: دوست یا دشمن
4. رئالیسم: آیا اهمیت بسیاری به آن می‌دهیم؟
5. فرهنگ: منظور از فرهنگ چیست؟
6. تاریخ: آیا منصفانه حق آن را ادا می‌کنیم؟
7. میل: نیروی پیش‌رو