معرفی و دانلود کتاب آخرین قصه‌گوی زمین

معرفی کتاب آخرین قصه‌گوی زمین

تصور کنید زمین و ساکنانش در معرض خطر انقراض هستند و تنها دختری قصه‌‌گو است که می‌تواند با تعریف کردن داستان‌های مختلف این کرۀ خاکی و تمام ساکنان آن را نجات دهد! دانا باربا هیگرا در کتاب آخرین قصه‌گوی زمین که بهترین کتاب سال به انتخاب نیویورک‌ تایمز است، داستان دختری را روایت می‌کند که قرار است با قصه‌هایش جان همه را نجات دهد.

دربارۀ کتاب آخرین قصه‌گوی زمین

داستان کتاب آخرین قصه‌گوی زمین (The Last Cuentista) از جایی شروع می‌شود که ساکنان کرۀ زمین متوجه می‌شوند که جان سیاره‌شان در خطر است و چیزی نمانده تا آن‌ها هم به سرنوشت دایناسورها دچار شوند. دانشمندان فهمیده‌‌اند که تشعشعات خورشیدی مسیر ستارۀ دنباله‌دار هالی را تغییر داده، و حالا این زمین است که بر سر راه این ستاره قرار گرفته است. دولت‌ها برای انتقال مردمشان به کهکشان‌هایی جز راه شیری با هم رقابت می‌کنند و آژانس‌های مسافرتی مردم را به رگبار تبلیغات برای زندگی در سیاره‌های دیگر گرفته‌اند. ساکنان کرۀ زمین تصمیم می‌گیرند تا با استفاده از کشتی‌های فضایی به هر جایی غیر از کرۀ زمین مهاجرت کنند و این همان تصمیمی است که پدر و مادر پترا پنیا مصمم به اجرای آن هستند.

پترا پنیا دختری دوازده‌ساله‌ و دورگه است که به قصه‌ها عشق می‌ورزد و قصه‌گویی در خون اوست. مادربزرگ پترا، مادر مادربزرگش و همین‌طور مادر مادر مادربزرگش نیز قصه‌گوهای معروفی بوده‌اند که داستان‌های مختلفی ساخته‌اند و آنان را سینه‌به‌سینه به نسل بعدی منتقل کرده‌اند. حالا این میراث به دست پترا رسیده و او تنها قصه‌گوی باقی‌مانده در کرۀ زمین است.

وقتی که پترا و دیگر اعضای کشتی فضایی‌شان به مقصد، یعنی سیارۀ ساگان، می‌رسند، متوجه می‌شوند که گروهی به نام «انجمن» تمامی خاطرات آن‌ها را از بین برده است. حالا این پتراست که باید تلاش کند تا با داستان‌سرایی، خاطرات انسان‌ها را به یادشان بیاورد تا بدانند که بوده‌اند و از کجا آمده‌اند.

نویسنده در کتاب آخرین قصه‌گوی زمین که در سال 2021 منتشر شده است، قصد دارد به خواننده اهمیت گذشتۀ هر فرد را نشان دهد. او می‌خواهد بگوید اینکه ما که هستیم، از کجا آمده‌ایم و ریشه در چه خاکی داشته‌ایم بسیار مهم است. او به مخاطبان می‌آموزد که انسان بدون خاطرات خوب و بدش هیچ است و بدون داشتن پیشینه و تاریخچه، هیچ هویتی نیز وجود ندارد. نویسنده به‌درستی به این نکته اشاره می‌کند که بدون داشتن هویت، هر قدرتی می‌تواند بر ما تسلط پیدا کند.

جوایز و افتخارات کتاب آخرین قصه‌گوی زمین

• برندۀ جایزۀ سیبلز در سال 2021
• برندۀ مدال نیوبری در سال 2022
• برندۀ جایزۀ پورا بلپره در سال 2022
• بهترین کتاب سال به انتخاب بنک‌استریت
• بهترین کتاب سال به انتخاب نیویورک‌تایمز
• بهترین کتاب سال به انتخاب بوستنون‌گلوبز
• بهترین کتاب سال به انتخاب وال‌استیریت ژورنال
• بهترین کتاب سال به انتخاب کتابخانۀ عمومی نیویورک

نکوداشت‌های کتاب آخرین قصه‌گوی زمین

• کتابی پرپیچ‌وخم با فضاسازی تکان‌دهنده. (نیویورک‌تایمز)
• اثر یک قصه‌گوی توانا: گیرا، خوش‌آهنگ، و سرشار از جادوی داستان‌سرایی (پاپلیشرز ویکلی)
• سفری شگفت‌انگیز در میان ستارگان، به اعماق چیزی که ما را به انسان تبدیل می‌کند. (آمازون)

کتاب آخرین قصه‌گوی زمین برای چه‌ کسانی مناسب است؟

اگر به خواندن رمان‌هایی با فضای اسطوره‌ای و شیوۀ تألیف داستان در داستان علاقه‌مند هستید، کتاب آخرین قصه‌گوی زمین می‌تواند انتخابی مناسب برای شما باشد. همچنین علاقه‌مندان به عناصر فضایی و میان‌سیاره‌ای نیز از خواندن این اثر بسیار لذت می‌برند.

با دانا باربا هیگرا بیشتر آشنا شویم

دانا باربا هیگرا (Donna Barba Higuera) نویسنده‌ای آمریکایی است که علاوه بر کار داستان‌نویسی در بخش مراقبت‌های بهداشتی نیز در حال خدمت‌رسانی است. او بیشتر به نویسندگی برای کودکان شناخته می‌شود. کتاب‌های او توانسته‌اند جوایز مختلفی را به خود اختصاص دهند. کتاب «Lupe Wong Won't Dance» که به قلم این نویسنده نوشته شده است، توانست در سال 2021 برندۀ جایزۀ پورا بلپره و PNBA شود. کتاب آخرین قصه‌گوی زمین، که به قلم این نویسنده نوشته شده است، توانست مدال نیوبری و مدال پورا بلپره را در سال 2022 به خود اختصاص دهد.

در بخشی از کتاب آخرین قصه‌گوی زمین می‌خوانیم

سفر از شهر سانتافه به سایت پرتاب در جنگل ملی سن‌خوآن در نزدیکی شهر دورانگو، کمتر از دو ساعت طول می‌کشد. نیم ساعت از این زمان به سخنرانی پدر گذشت که برای خاویر و من توضیح می‌داد نباید باهم کل‌کل کنیم، باید مهربان باشیم و سخت‌کوش.

به نظرم عجیب بود که دولت به‌جای پایگاهی نظامی جنگل کلرادو را انتخاب کرده بود. اما وقتی جاده‌های پرت و کیلومترها جنگل انبوه را می‌بینم، دلیل این انتخاب را می‌فهمم. این جنگل انبوه توانسته بود حتی سه فضاکشتی میان‌ستاره‌ای بسیار عظیم را که قرار بود وسیله‌ی مهاجرت جمعی انسان‌ها از زمین باشند، در دل خود پنهان کند.

شرکت پلایِدیز این فضاکشتی‌های مجلل را طراحی کرده بود تا ثروتمندان را در نهایت راحتی از کهکشان بگذرانند. نمایشگرهای بزرگ تبلیغاتی‌شان را در امتداد هواراه‌ها دیده بودم که فضای داخلی هتل پنج‌ستاره‌ی فضاکشتی را نشان می‌دادند. چلچراغ‌های ارغوانی، رنگ نشان شرکت پلایدیز، نور می‌تاباندند بر چهره‌ی هنرپیشه‌هایی که لباس‌های پرزرق‌وبرق به تن، لیوان نوشیدنی در دست و لبخندبرلب به یک سحابی ساختگی زل زده بودند. در پس‌زمینه صدای پیانو طنین‌انداز بود و مردی با صدایی چنان بی‌خش که انگار هر روز صبح روغن آووکادو قرقره می‌کند، می‌گفت: در بخشی از کتاب آخرین قصه‌گوی زمین می‌خوانینم«شرکت پلایدیز. ما تصور شما از سفر در کهکشان را دگرگون می‌کنیم. زندگی مجلل در میان ستارگان، ویژه‌ی سرآمدان ماجراجو.»

با خودم فکر می‌کنم حالا آن فضاکشتی‌ها چه شکلی‌اند. آن آدم‌های لبخندبرلب روی نمایشگرهای بزرگ با آن دندان‌های سفیدشان هیچ شباهتی به ما نداشتند: دانشمندان، زمین‌سازهایی که می‌آمدند تا سیاره‌ای دیگر را همچون زمین سکونت‌پذیر کنند و رهبرانی که دولت‌ معتقد بود بیش از دیگران شایسته‌ی زندگی‌اند. خانواده‌ی من چطور در میان این گروه سر درآوردند؟ آن سیاستمدارهای دولتی چطور این آدم‌ها را انتخاب کردند؟ اگر سن مامان و بابا بیشتر بود چه می‌شد؟ چندتا از آن سیاستمدارها بی‌هیچ گزینشی راهی این سفر شده‌اند؟

حس می‌کنم درست نیست با عجله و دزدکی از زمین فرار کنیم و این‌همه آدم را پشت سر خود جا بگذاریم. آن‌ها حتی تا همین دیروز مقصدمان را از پدر و مادرم مخفی کرده بودند. بابا می‌گوید پلایدیز فضاکشتی‌هایش را در مرکز زیرزمینی بسیار بزرگی در فرودگاه قدیمی دِنوِر نگه می‌داشته، چون قرار بوده دو سال دیگر در اولین سفر رسمی خود، زمین را ترک کنند نه حالا. همین چند ماه پیش، نخستین پرواز آزمایشی آن‌ها به فضایی نزدیک زمین با موفقیت انجام شد، اما چون حالا داریم این‌طور ناغافل از زمین می‌رویم، ‌ این سفر می‌شود اولین سفر میان‌ستاره‌ای آن‌ها.