معرفی و دانلود مجله سینما و ادبیات - شماره 68

معرفی مجله سینما و ادبیات - شماره 68

مجله سینما و ادبیات - شماره 68، منتشر شد. زندگی و آثار میک لآنجلو آنتونیونی، آنتونیونی از شیوه‌ی روایت تا ساخت فیلم‌هایش می‌گوید، صحرای سرخ میکل‌آنجلو آنتونیونی: نقاشی به مثابه کلام بطنی و رنگ به مثابه حرکت و آنتونیونی، سینمای بدن و سینمای مغز، از جمله عناوینی هستند که در این شماره از مجله می‌خوانید.

سینمای ایتالیا که بر پایه ادبیات و تئاتر قدرتمند و تکنولوژی پرسابقه سرزمین اسطوره‌ها شکل گرفته مسیر پرفرازونشیبی را طی کرده است. از دوران آثار مجلل و تاریخی ماندگاری چون کابیریا (جووانی پاسترونه، 1914) و سینمای پهلوانانی چون ماسیست و ستاره‌های زیباروی و ملودرام‌های موسوم به «تلفن سفید» تا ظهور نئورئالیسم از دل حاکمیت فاشیستی موسولینی و پاگرفتن سینمای قدرتمند چپ، و بالاخره کمدی ایتالیایی و وسترن اسپاگتی، همه و همه تاریخ متنوع و یگانه‌ای برای سینمای ایتالیا رقم زده‌اند که اکنون میلیون‌ها طرفدار پروپاقرص در سراسر جهان و از جمله در کشور خودمان ایران دارد.

میکل‌آنجلو آنتونیونی در پربارترین دوران سینمای ایتالیا و از دل نئورئالیسم سر برآورد. آنتونیونی یکی از مهم‌ترین فیگورهای سینمای مدرن اروپا و جهان است. او در اوایل دهه 1950 با جریان نئورئالیسم فیلم‌سازی را شروع کرد. نئورئالیست‌ها پس از پایان جنگ جهانی و فروپاشی اجتماعی ناشی از فاشیسم «سینمایی رنگ‌ورو رفته از حیث فرم ولی به شدت انتقادی و موثر از نظر محتوا را پایه‌ریزی کردند». توجه به تولید فیلم «صحرای سرخ» نشان از نوسان بین سابقه نئورئالیستی و بلندپروازی‌های آنتونیونی دارد. ظهور مفاهیمی چون «بیگانگی بورژوازی شهری» یا «مظلومیت عشق و عاطفه» در آثار آنتونیونی ریشه در چه دارد؟ آیا نسبتی میان مولفه‌های آثار آنتونیونی و نئورئالیسم وجود دارد؟

دهه 1960 اوج درخشش آنتونیونی است که «سینمای منحصر‌به‌فرد و مدرن» خود را به جهان عرضه می‌کند. هر پنج فیلم او؛ «ماجرا»، «شب»، «کسوف»، «صحرای سرخ» و «آگراندیسمان» موفق می‌شوند معتبرترین جوایز سینمایی را از آن خود کنند و او را در مرکز توجه منتقدان و دوستداران سینما قرار دهند.

فهرست مطالب

زندگی و آثار میک لآنجلو آنتونیونی
آنتونیونی از شیوه‌ی روایت تا ساخت فیلم‌هایش می‌گوید
صحرای سرخ میکل‌آنجلو آنتونیونی: نقاشی به مثابه کلام بطنی و رنگ به مثابه حرکت
آنتونیونی، سینمای بدن و سینمای مغز
مدرنیسم آنتونیونی با نگاهی به فیلم «آگراندیسمان»
کادربندی، نقاشی و گردآوری تصاویر: میراث آنتونیونی
آنتونیونی؛ آگاهی دوربین و زمان کش آمده با نگاهی به تریلوژی مدرنیته و ناخرسندی‌های آن
قدرت خلأ در قاب‌های سینمای آنتونیونی
نگاهی به سه گانه‌ی آنتونیونی
یادداشتی درباره فیلم «فریاد»
سینمای میکل‌آنجلو آنتونیونی، از منظر مدرنیته و مسئله هویت
فیلم‌ها و احساس‌ها
یادداشت‌هایی درباره نقد ویدئویی و سینه‌فیلیا
جهان تصاویر نو
مولف‌گرایی نقد فیلم در عصر دیجیتال
عشق‌های بی‌شائبه: در ستایش سایت‌های هواداری
وبلاگ سینمایی دانشگاهی، یک مدیحه‌سرایی
هنر و سیاست
در جدال با فراموشی، در ستایش خاطرات
شیلیِ گوسمان، شیلیِ فریدمن
نوستالژی برای نور
تاملی در فیلم‌های مستند یاد دشوار ساخته پاتریسیو
شیلی/ نوام چامسکی
مسلح تنها به یک دوربین
از دل نظریه‌ها
تئوری مولف
یادداشت‌هایی بر تئوری مولف
خواندن، فرهنگ، مولف
سینمای ایران
مستندگرایی در آثار داستانی
چشم مستند در یک اتفاق ساده
تاثیر متقابل فیلم مستند و داستانی بر یکدیگر
نگاهی به تفاوت تعلیق ناباوری در آثار مستند و داستانی
واقعیت محض، یا واقعه‌ی دراماتیک
داکیودراما در ایران
نمایش واقعی
یادنامه
تحلیل فرازوفرودهای بازیگری در سینمای فارسی با مروری بر کارنامه ناصر ملک‌مطیعی
اکران و اکنون
هفتادویکمین جشنواره کن و پنج فیلمساز