معرفی و دانلود مجله دنیای تصویر - شماره 344

معرفی مجله دنیای تصویر - شماره 344

مجله دنیای تصویر - شماره 344 منتشر شد. هیچکاک کاتولیک، شاه دل یا سه و چهار گیشنیز؟، انکار بیش از این جایز نیست، هیولا را در آغوش بگیر، قدرت به مردم باز می‌گردد؟، اراده الهی یا وجدان انسانی، دوئل مارکسیست‌ها و لیبرال‌ها، چشمان بسته و دل‌های گشاده، لحظه را دریاب و... از جمله عناوینی هستند که در این شماره از مجله می‌خوانید.

در بخشی از مجله دنیای تصویر - شماره 344 می‌خوانیم

واژه‌ی «مؤلف» در دهه‌های اخیر به معیاری برای تجلیل از جایگاه فیلمسازان تبدیل شده است. وقتی فیلمسازی به لقب مؤلف مفتخر‌ می‌شود، معمولا به پانتئونی راه پیدا ‌می‌کند که فن سالاران صرف جایی در آن ندارند. فیلمساز مؤلف، هنرمندی از جنس کلود مونه یا آنتون چخوف قلمداد ‌می‌شود. همانطور که الکساندر آستروک بحث را تئوریزه کرده بود، دوربین برای چنین فیلمسازی همان نقشی را ایفا ‌می‌کند که قلم برای یک نقاش. با این تعریف، یک کارگردان زمانی ‌شایسته‌ی کسب لقب مؤلف ‌به نظر ‌می‌رسد که فیلمسازی را تا حد امکان به یک هنر ‌تک نفره تبدیل کند. به عبارت دیگر، مهم نیست که دیگر عوامل تولید یک فیلم سینمایی چه دیدگاهی نسبت به جهان و هنر دارند؛ این کارگردان، و فقط کارگردان، است که جهان‌بینی و الگوهای‌ زیبایی‌شناختی محصول نهایی را تعیین ‌می‌کند. در مورد جان کاساوتیس، شرایط متفاوت با تعریف بند قبل است. در برخی از آثار او با ‌حال‌وهوایی ‌روبه‌رو می‌شویم که ‌بداهه‌پردازانه ‌به نظر ‌می‌رسد؛ گویی بسیاری از لحظات کلیدی ‌فیلم‌های او در لحظه و بدون‌ برنامه‌ریزی قبلی ضبط ‌شده‌اند. علاوه بر این، کاساوتیس به عوامل کلیدی آثارش آزادی ‌قابل‌توجهی می‌بخشید تا جایی‌ که گاه ‌به نظر ‌می‌رسد این بازیگران هستند که دارند صحنه را از صفر خلق ‌می‌کنند. توجه به حرکات دوربین سیال و دائما در حال ‌جابه‌جایی‌های غیرمنتظره میان بازیگران، این احتمال را تقویت ‌می‌کند. خود کاساوتیس هم تلاشی در راه دگرگون‌ کردن این برداشت انجام نداد. ‌مجموعه‌ی این ‌بحث‌ها باعث شد تا سوءتفاهم‌هایی در مورد سینمای او شکل بگیرد. به‌عنوان مثال، زمانی خیلی‌ها به این سوءبرداشت دچار شده بودند که کاساوتیس آثارش را بدون فیلمنامه جلوی دوربین ‌می‌برد؛ اشتباهی که البته همکاران ‌همیشگی‌اش و بسیاری از نویسندگانی که در طول این ‌دهه‌ها به سینمای کاساوتیس پرداختند، سعی در برطرف‌ کردن آن داشتند. با این وجود، کیفیت ‌بداهه‌پردازانه‌ی سینمای جان کاساوتیس ‌به اندازه‌ای است که ‌می‌توان او را فیلمسازی دانست که با گریز عامدانه از ظواهر مؤلف ‌بودن، توانست به جایگاهی رفیع در تاریخ سینما برسد و حتی ‌به‌عنوان یک مؤلف شناخته شود؛ دستاوردی کمیاب و غیرمنتظره.

فهرست مطالب

سرآغاز
سوء هاضمه خبری!
در رهگذار باد
راهنمای اکران
استاد/ صبحانه با زرافه‌ها
باغ کیانوش/ نبودنت
هفتاد سی/ آریاشهر دو نفر
برف آخر/ علت مرگ نامعلوم
تعارض/ عزیز
بی‌نظم منظم
هیچکاک کاتولیک
مباحث نظری
شاه دل یا سه و چهار گیشنیز؟ (مقایسه رضا عطاران و بهرام افشاری از منظر پرسونای ستارگی و کشش گیشه)
مستند
انکار بیش از این جایز نیست (تاریخ شخصی و شفاهی بی رتوش در مستند «نصرت کریمی هنرمند بودن در ایران»)
رسانه
چشمان بسته و دلهای گشاده «پدیده بلایند دیت چگونه به دنیای رسانه راه پیدا کرد؟»
جذابیت تراژیک (تصویر غیرواقعی شوهرهای رمانتیک از روابط عاطفی)
شیرجه در استخر محبت! (چرا به دیدن ریلیتی شوهای عاشقانه معتاد می‌شویم؟) نقد
علت ساخت؟ نا معلوم کارکرد منفی مهندسی معکوس در متن و اجرای علت مرگ نامعلوم).
درخشش گرگ‌ها در زمستان مردسالاری برف آخر» و روایتی نمادین از حضور زنان علیه فراموشی (تاملی بر چگونگی گسترش ایده داستانی در «عزیز»)
صبحانه ناتمام با زرافه‌های دوست‌داشتنی (تلاش سروش صحت برای نازک اندیشی در باب مرگ و زندگی)
کاندر غلطم که من توام یا تو منی (بازتاب تنهایی انسان معاصر در روایت غیر‌معمول «تعارض»)
گزارش ویژه
از صعود تا فرود (گفته‌ها و ناگفته‌ها درباره فیلم‌های حاضر در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر)
احتیاط جاده لغزنده است! (مروری بر چند دوره اخیر جشنواره فجر و تاثیراتش روی سینمای ایران)
کاپیتان هنوز دوشنبه است! (آنچه که در جشنواره فجر امسال دیده نمی‌شود)
مسافران زمان (راهکارهای قدیمی مدیران فرهنگی برای چالشهای میدان کنونی سینمای ایران)
سینمای کشورها
سوارکار مفرغی («سنگ سیاه» تصویری شاعرانه از واقعیت توسعه به سبک چینی)
برداشت کوتاه
اهلی شدن را دوباره تعریف کن (مرز باریک رویاهای کودکانه و کابوسهای بالغانه در «روبات وحشی»)
زیر سایه پادشاه (مروری بر سیر تولیدات دریم ورکس در دنیای انیمیشن)
سینماتک
ملکه بازیگوش قلمروی دیوها جنبه‌های نوآورانه از درون مایه تا ساختار
تعقیب جنون آمیز لذت بخش (سازندگان «دلبر عجیب» تجربه سینمایی خود را شرح میدهند) سریال
قضاوت برهنه (قربانی کردن روایت به پای شعارهای زیرمتن در «سلب مسئولیت»)
زمانی برای شیرجه زدن (تناقضات روایت و شخصیت‌پردازی در «سلب مسئولیت»)
ممنتو
کندن از پیله («امیلیا پرز» هبوط ایده‌ای جاه‌طلبانه در سینمای ژاک اودیار) مؤلف زخم‌ها («امیلیا پرز» چه نسبتی با سینمای ژاک اودیار دارد؟)
سینما و ادبیات
زیر سقف استعاره (جست و جوی نشانه‌های تصویری و متنی در سینمای ادوراد برگر)
اراده الهی یا وجدان انسانی؟ (مقایسه رمان رابرت هریس و اقتباس سینمایی «مجمع کاردینال‌ها»)
اکوسینما
دوئل مارکسیست‌ها و لیبرال‌ها پول قدرت سرگرمی و پدیده‌ای به نام بازی مرکب).
فرمول دست نیافتنی کره‌ای‌ها (یا آنچه از ارتباط اقتصاد و صنعت سینما در قاره آسیا نمی‌دانید)
برداشت بلند
قدرت به مردم باز می‌گردد؟ (گلادیاتور 2 و حکایت مردی که دیگر لازم نیست رم به او احترام بگذارد.)
نبرد وارثان رم (راه طولانی سازندگان گلادیاتور 2 برای بازگشت به میدان)
صندل، شمشیر و شورش (روایت‌هایی دراماتیک از روم باستان که در هالیوود جایی ندارند)
بازگشت به میدان نبرد (ریدلی اسکات از گلادیاتور 2 و استمرار در عرصه فیلمسازی میگوید.)
متاسینما
هیولا را در آغوش بگیر (وحشت جسمانی و شهوت دیده شدن در سابستنس»)
جوانی پیری و سینمای بی رحم (گذری بر مضامین مفاهیم و حواشی بحث برانگیز «سابستنس»)
نهایت وحشت تن (آیا «سابستنس» با تعریف بادی هارور همخوانی دارد؟)
به خاطر یک تصویر ایده آل لعنتی (کار کرد دراماتیک و نمایش جسم زنانه در فیلم‌های کورالی فارژا)
و در پایان به هیولا تبدیل می‌شویم (گفت و گو با کورالی فارژا درباره «سابستنس» و ایده‌های دیوانه وارش)
آخرین سنگر خبرگی (تلاقی فمینیستی سینمای افراطی فرانسه و بادی هارور در «سابستنس»)
سیاهچاله جاودانگی (روایت افراطی «سابستنس» از مفهوم انسانی افراط)
پنجره عقبی
لحظه را دریاب (نگاه دوباره به سینمای اگزیستانسیالیستی جان کاساوتیس)
شورش با دلیل... (شصت و پنج سالگی «سایه ها» و ساختار شکنی به شیوه جان کاساوتیس)
اینجا کسی هست که اسپاگتی بخواد؟ بازبینی زنی تحت تاثیر» پس از شصت سال)
انیمه
نفرین باطل نمی‌شود (گذری به اوزوماکی» و جهان ذهنی سیاه و پیچیده جونجی ایتو)
بخش ویژه
باج گیری در هالیوود (هاروی واینستین، کوین اسپیسی، دانلد ترامپ و چند رفیق در دسرساز دیگر)
۱۰۰۱ فیلم که باید قبل از مرگ ببینید
پارک ژوراسیک/ پیانو
فیلادلفیا/ عروسک گردان/ سه رنگ: آبی