معرفی و دانلود خلاصه کتاب صوتی مسیر نایکی: داستانی گفته نشده از نایکی و کسانی که در زمین آن بازی می‌کردند

معرفی خلاصه کتاب صوتی مسیر نایکی: داستانی گفته نشده از نایکی و کسانی که در زمین آن بازی می‌کردند

کتاب صوتی مسیر نایکی: داستانی گفته نشده از نایکی و کسانی که در زمین آن بازی می‌کردند (میکروکتاب) نوشته جولی استراسر و لاوری بکلاند، به شما شرح می‌دهد که چگونه شرکت و بنیان‌گذاران نایکی با درست فکر کردن و به موقع تصمیم گرفتن توانسته‌اند برند خود را معتبر و جهانی کنند.

امروزه برند نایکی یکی از برندهای مشهور و درخشان در پوشاک ورزشی است و طرفداران بسیاری دارد. اما مثل هر شرکت موفقی، این شرکت هم مسیر پر فراز و نشیبی را طی کرده است تا به ارزشمندترین برند ورزشی جهان دست یابد. روزی که فیلیپ نایت موسس نایکی، تصمیم گرفت کفش ورزشی تولید کند، تمام بازار آمریکا و اروپا در اختیار آدیداس بود و همه فکر می‌کردند رقابت با او غیرممکن است.

جولی استراسر (J. B. Strasser)، دختر راب استراسر یکی از موسسان نایکی و عضو هیئت مدیره آن است. او به عنوان خبرنگار مدت زیادی مشغول به کار بود و در نگارش مطالب مهارت بسیار خوبی کسب کرده بود. به واسطه اطلاعات خوبی که از پدرش درباره‌ی رویدادهای نایکی داشت، اقدام به نوشتن کتابی در مورد مسیر موفقیتی که نایکی تاکنون پیموده است، گرفت.

لاوری بکلاند (Laurie Becklund)، روزنامه‌نگار و نویسنده رسمی و مشهور لس‌آنجلس تایمز بود. او کتاب‌های مسیر نایکی (Swoosh) و بین دو جهان را نوشت که هر دو اثر از پرفروش‌ترین کتاب‌های آمریکا بوده‌اند. بکلاند سال‌های بسیاری در جنگ‌های عراق و شیلی به عنوان خبرنگار فعالیت کرد و چندین سال در کشورهای آفریقایی برای درک بیشتر زندگی آن‌ها، زندگی کرده است. لوری سال‌های پایانی عمرش را به نگارش مقالات و برگزاری رویدادهای بسیاری در مورد سرطان در خانم‌ها گذراند. او در 60 سالگی بر اثر بیماری سرطان درگذشت.

این کتاب صوتی در قالب میکروکتاب به شما عرضه شده تا با صرف هزینه و زمان کمتر از تمام بخش‌های اصلی و مهم، به دور از حاشیه و اضافه‌گویی کتاب اصلی از محتوای آن بهره‌مند شوید. میکروکتاب‌ها تحت قواعد و استانداردهای خلاصه‌نویسی برای شما چکیده شده‌اند. شما با شنیدن آن‌ها‌‌‌ همان اطلاعات مفیدی را دریافت می‌کنید که کتاب اصلی در اختیارتان می‌گذارد.

در بخشی از میکروکتاب صوتی مسیر نایکی می‌شنویم:

نایت سراغ یکی از دانشجویان هنری که می‌شناخت رفت و از او خواست یک نام و لوگوی مناسب برای کفش‌های جدید روبان آبی که قرار بود تولید شوند، طراحی کند. این دانشجو لوگویی طراحی کرد که شبیه به علامت تیک بود. هنگامی که کار ساخت جعبه‌های کفش آغاز شد، نایت متوجه شد که برای برند جدیدش به یک اسم احتیاج دارد. چند اسم پیشنهاد شد اما هیچکدام مناسب به نظر نمی‌رسید. یک شب که جف جانسون مشغول فکر کردن بود ناگهان اسم «نایکی»، الهه پیروزی در افسانه‌های یونانی، به نظرش رسید. این اسم چندان مورد علاقه‌ نایت نبود اما در شرایطی که هیچ ایده‌ای دیگری نداشتند تصمیم گرفتند از همین اسم استفاده کنند.

نایت با یک کارخانه‌ تولید کفش مکزیکی قراردادی امضا کرد و سفارش ساخت اولین کفش فوتبال نایکی را داد که به روش تزریق کفی کفش و میخ‌ها ساخته می‌شد. تنها مشکل این بود که هنگام ارائه این کفش به بازار، آن‌ها متوجه شدند که هیچ‌کس کفشی را که در مکزیک ساخته شده در هوای سرد آمریکای شمالی امتحان نکرده است. با وجود این، نخستین محصول شرکت نایکی تا حدی موفق بود و 9000 جفت از 10000 جفتی که در اولین سفارش تولید شده بود به قیمت 7.95 دلار به فروش رفت.

نایت بار دیگر با شرکت نیشوآوای قراردادی امضا کرد و این شرکت متعهد شد که 650 هزار دلار سرمایه در اختیار نایت قرار دهد تا برند نایکی را راه‌اندازی کند. نایت به ژاپن، هنگ‌کنگ و تایوان سفر کرد تا تولید کننده‌هایی پیدا کند که برایش کفش ورزشی بسازند. او در نهایت موفق شد 20 هزار جفت کفش تنیس، دو، بسکتبال، کشتی و کفش راحتی سفارش دهد.
از این زمان به بعد شرکت روبان آبی وارد مسیر خوشایندی شد. شرکت همچنان از شرکت اونیتسوکا کفش ورزشی وارد می‌کرد، در حالیکه اولین سفارش‌ کفش‌های نایکی در حال آمده شدن بودند. هنگامی که اونیتسوکا فهمید شرکت روبان آبی مشغول تولید کفش‌های نایکی جدیدش است، فروش کفش را به این شرکت متوقف کرد و در این زمان هنوز موجودی کافی از کفش‌های نایکی در اختیار نایت نبود. این کار شرکت روبان آبی را وارد یک بحران وحشتناک کرد و کیفیت، وضعیت موجودی و حمل کفش‌ها در یک وضعیت کاملا آشفته قرار گرفت.

نایت تلاش زیادی کرد تا یک تولید کننده‌ ژاپنی دیگر را جایگزین اونیتسوکا کند. در نهایت با شرکتی به نام نیپون رابر به توافق رسید و قرار شد کفش‌هایی با طراحی بورمن برایشان تولید کند تا با برند نایکی فروخته شوند.

در سال 1972، شرکت روبان آبی مجبور شد با داشتن 8 سال سابقه بار دیگر از صفر شروع کند. بازار بسیار خوبی وجود داشت، اما آن‌ها کفشی نداشتند که به بازار عرضه کنند. در همان زمان فرصت بسیار خوبی برای پول درآوردن در اختیار شرکت روبان آبی قرار گرفت. بیل بورمن به عنوان مربی تیم دو و میدانی آمریکا در المپیک 1962 مونیخ انتخاب شد و به این ترتیب شرکت این فرصت را داشت که کفش‌هایش را در المپیک عرضه کند.

فهرست مطالب کتاب صوتی