نقد، بررسی و نظرات کتاب شیدایی - شیدا اکبریان

کتاب خوبی بود ممنون از شیدا خانم که این داستان رو خلق کردن...
من همیشه به نویسنده‌ها میگم خلق کننده چون اونها چندین شخصیت و اتفاق‌های مختلف رو خلق میکنن و از زبون اونها مینویسن و خودشون رو جای افراد مختلف میذارن و در رمان زندگی میکنن و این کار سختیه و کار هر کسی نیست پس واقعا به شیدا خانم خسته نباشید میگم:)))))
و اما از این رمان بگم که خوب بود و به یه نکته‌ای اشاره شده بود که کمتر دربارش نوشته شده ینی یه نفری که خودش رو به بیماری زده. ولی بهتر بود از اینده پدرام هم اخرش اشاره‌ای میشد. و نکته دیگه اینکه بیماری خانم رواشناس کمی اغراق بود و به این راحتی کسی رو بستری نمیکنن که مشکل خاصی نداشته باشه و با چند هفته خوب بشه! تازه خودش هم روانشناس باشه و تو تیمارستان بستری بشه یه مقدار اغراق بود و میتونست با همون دارو‌ها حل بشه و البته درخواست طلاق که داده شد هم کمی اغراق امیز بود ولی...
همین هم ممکنه به زیبا بودن رمان کمک کنه و حتی همین اغراق‌ها بوده که این کتابو از بقیه متمایز کرده...

داستان درمورد دختری به نام مانیاست که دانشجوی روانشناسی هست و بخاطر موضوع پایان نامش تصمیم میگیره به یک آسایشگاه بره و روی یکی از بیماران اون آسایشگاه تحقیق کنه و در اونجا با پسری به نام پدرام آشنا میشه که بعد از فهمیدن حقیقت زندگی پدرام، مشکلاتی هم برای خودش به وجود میاد، مشکلی که دوباره براش تکرار میشه و زندگیش رو تحت تاثیر قرار میده... ✧✧✧ کتاب خوبی بود ولی به نظرم اگر درباره‌ی زندگی پدرام بیشتر گفته میشد خیلی بهتر بود در کل من از داستان خوشم اومد.
راجب کتاب که باید بگم خیلی درسهای قشنگی داشت و مثل بقیه رمانها که فقط‌ی عشق و عاشقی ساده است نبود کلی حرف داشت، ولی نظرات بقیه مثلا کتاب خونای مملکتن نمیدونم من خیلی زود بزرگ شدم یا بقیه خیلی دیر که نتونستن درسهایی به این مهمی رو بگیرن از هر اتفاق و هر لحظه‌ی این داستان میشه کتابها نوشت، این که آدم خودشو واسه بقیه تغییر نده و یا این که به خاطر حرف‌های بیخود زندگیشو نپاشه ازهم و.... و.... و... چیزای بی ارزش و بیخودی نیست تازه خیلی مهمتر از اینا بود حرف این رمان واقعا دست مریزاد.
در کل رمانی با روایت جالب و خواندنی بود از خواندنش پشیمان نمیشید

کتاب رو به این دلیل انتخاب کردم و خوندم که در معرفیش نوشته بود روانشناختی ولی این رمان نه تنها روانشناختی نبود بلکه به شدت ضعیف هم بود. کلا اصلا نپسندیدم و از این به بعد به معرفی نوشته شده اعتماد نمی‌کنم. راوی دانشجوی ارشد روانشناسیست و حداقل می‌بایست سایه‌ای از این رشته تحصیلی در سبک نوشتاری و رفتاری‌اش به چشم بخورد. عجیب‌تر این که عمده داستان در مورد پایان نامه و بیماری‌های روانیست!
به نظرم اگر کل قسمتهای مربوط به آسایشگاه را حذف شود و در حد یک یا دو پاراگراف به علت برگشت کابوس‌های مانیا اشاره شود نه تنها لطمه‌ای به داستان نمیخورد برعکس ساختارش را بهبود میدهدچون تمام قسمتهای مربوط به آسایشگاه صرفا بصورت تخیلی نوشته شده و پیداست نویسنده اطلاعات واقعی راجع به رشته روانشناسی و بیماران روانی و یک آسایشگاه نداشته‌اند.
قلم روانی دارند و امیدوارم موفق باشند.

داستان یکم معماییه و توش نکات روانشناسی توضیح داده میشه. کلا قلم روان نویسنده آدم را با کتابش دوست میکنه. کتاب برام جذاب بوده. به نظر من داستان جو خوبی داشت، بیخودی کشدار و رویاپردازانه نبود.
من از شخصیت سازی این رمان لذت بردم و اینکه نویسنده با جمله بندی و متنی زیبا خیلی راحت میتونه خواننده رو به جای اشخاص داستانش قرار بده این خیلی مهمه که خواننده داستان رو درک کنه.
موضوع کتاب درواقع درباره انواع دوست داشتن بود عشق زن و شوهر / علاقه پدر و فرزند / خواهر و برادر / و سایر روابط عاطفی که در زندگی هر فرد ممکنه وجود داشته باشه. اوایل داستان خوب شروع شده بود ولی به تدریج از جذابیت داستان کم شد و پایان خیلی معمولی و ساده‌ای داشت، اما موصوع خوبی انتخاب شده بود.
به هرحال بنظرم ارزش مطالعه داره.

رمان هم مثل فیلم که نقش اول داره، شخصیت اول و برتر داره از دید خیالی خواننده! به نظرم شخصیت برتر و محوری داستان د‌ر نظر خواننده پدرام جلوه می‌کرد و خواننده دوست‌داشت که داستان چیزی فراتر و پر پیچ و خم تر از این شخصیت نشون داده بشه. ضمن خواندن این رمان متوجه میشیم گذشته‌ی پدرام واقعیت موجود در جامعه هست ولی تو این رمان به طرز ضعیفی‌این حقیقت ناراحت کننده رو گنجانده بودن!یعنی اوج داستانی وجود نداشت! و با این کمبود اوج داستان، حداقل باید به زندگی پدرام بعد از بیرون اومدن از آسایشگاه پرداخته می‌شد! چون جالب‌تر از عشق یا همون روابط ساده زوج‌هایی هست که روزانه میبینیم!

بسیار زیبا بود که نمیتونم هیچیییی بگم تنها کاری که از دستم بر میاد اینه که بگم: ۱_برید بخونید، تند زود و سریع و انقلابی۲_دست خانم اکبریان درد نکنه که باعث افتخارن۳_اگه میشد بیشتر ۵ تا ستاره میدم😐😂ولی بخوام از بدی هاش بگم که انگار نویسنده عزیز اطلاعاتی از پایان نامه‌های کارشناس ارشد نداشتند بدونید اینقدر ابکی نیست: |و اخرین بدیش اینکه شخصیت پردازی پدرام افتضاح بود به نظرم اگه او واقعا مریض بود و در اخر هم مانیا مداوا‌اش میکرد و همچنین با شیوا عاقبت به خیر میشد رمان خیلیی خیلیی جالب تری میشد اما بالاخره خب این هم نظر نویسنده است🤗

سلام... رمانی که با چند راوی روایت میشود مرا یاد رمان‌های مجازی تلگرام می‌اندازد! به جای چند راوی نویسنده میتوانست زاویه دیدگاه را تغییر دهد!هر چند همان راویِ شخص اول هم نتوانسته به خوبی در بیاورد!آیا شخصیت‌های مرد داستان با ان راوی همخوانی داشتند؟بیشتر به مخاطب حس دختر بودن میدادند تا پسر! حامد و پدرام! کل داستان هم زیاد انسجامی نداشت و ته داستان به طور کاملا بچگانه تمام شد!انگار سطح رمان برای نوجوانان بود تا بقیه! به هر حال میتوانست با قلم پخته تر و داستانی پر پیچ و هیجانی تر بهتر شد ولی... در هر صورت خسته نباشید و موفق باشید.

سلام داستان بد نبود چون همه داستانها حتما یه اشکالاتی دارن که نویسنده خودش باخواندن نقد کتابهاش متوجه خواهد حالا یا رفع میکند یاهمچنان با نظر خود ادامه میدهد فقط در متن این داستان و در زندگی پدارم و نوع زندگی مادرش که باعث به وجود امدن تمام این اتفاقات شد به این موضوع و معظل اصلی جامعه برمیگرده که بیشتر زنهایی که طلاق میگیرند اگر از طرف خانواده حمایت شوند جلوی بسیاری از اتفاقات ناخوش ایند در زندگی زنهای مطلقه گرفته خواهد شد کاش بیشتر به هم خوبی کنیم سپاسگزارم هم از نویسنده محترم و هم از کتابراه

به نظرم باید با یک روانشناس مشورت می‌شد چون یک سری جاهاش از لحاظ قوانین روانشناسی مشکل داشت مثلا اونجا که دختره برگه‌هایی که در مورد پدرام نوشته بود رو داد پسره بخونه قانون رازداری رو لغو کرد هر چند رسما روانشناس نبود ولی کار حرفه‌ای هم نکرد. کاری که پدرام هم کرد احمقانه بود و به نظرم حداقل افسردگی رو داشت سالم سالم نبود ولی درکل داستان شسته رفته‌ای بود. در ضمن نمره‌ی پایان نامه رو استاد راهنما نمی‌ده. ولی درکل به نویسنده‌اش برای تلاشی که کرده بود فوقعالده تبریک می‌گم هیچ کاری بدون ایراد نمی‌شه

در یک کلمه میتونم بگم آبکی. دلیل مانیا واسه طلاق خیلی مسخره و پیش پا افتاده و غیر قابل باور بود اونم واسه یه دختر تحصیل کرده و بخصوص روانشناس. نکته دیگه اینکه مانیا خودش روانشناس بود اما به شدت در مقابل بستری شدن جبهه گرفته بود و این خیلی عجیبه. سوم اینکه رفتار پدرام بعنوان یه فردی که از بچگی و تقریبا نیمی از عمرشو در اسایشگاه بوده و در کودکی هم تربیت درستی نشده، خیلی بالغانه و پخته بود که این هم باز خیلی عجیب بود.

یه سری کتابا با این که صفحات زیادی دارن ولی ارزش خوندن ندارن ولی کتابایی هستند که با وجود صفحات کم ارزش چند بار خوندن رو دادن و این کتاب جز دسته اوله چون میتونست خیلی زندگی پدرام رو گسترده تر و بعد از گفتنش اون رو خارج از اون محیط به تصویر بکشه و با اون سختیایی که میتونست براش پیش بیاد و...

سلام به نویسنده عزیز، واقعا من در حد و اندازه‌ای نیستم که از نوشته و کتاب نقد کنم و فقط در حدّ یک خواننده کتاب نظرم رو میگم، به نظرم وجود داستان پدرام وسط داستان زندگی مانیا خیلی بی‌ربط بود و اشفته وپراکنده بود نوشته‌ها، به هر حال ممنون امیدوارم روز به روز قلمت بهتر بشه، موفق باشی

سلام کتاب خوبی نبود ارزش خوندن نداشت اولش خوب بود ولی بعدش خیلی ساده وسطحی شد لصلا هیجان نداشت یه موضوع خاصی هم نداشت که ادم جذب کنه در مقایسه با داستان فصل اخر خانم اکبریان خیلی بد بود و اونجایی که درموردهیپنوتیزم مطلبی نوشته بوداصلافک نمیکنم پایه و اساس پزشکی داشته باشه

بنظر من که جالب نبود.. خیلی سطی و ضعیف بود.. اولش خوب شروع شد ولی خیلی الکی تموم شد.. چیزی که توقع داشتم نبود.. درضمن پایان نامه نوشتن با یه تحقیق از یه مریض اونم چندجلسه خیلی دور از واقعیته. ‌ این بیشتر شبیه یه پروژه کلاسی ۱ نمره ایه تا پایان نامه

مگه میشه باجامعه آماری که فقط یه نمونه داره بنام پدرام پایان نامه نوشت؟؟ اصلا اطلاعاتتون در مورد تحصیلات تکمیلی صفره! با یه نمونه فقط میشه داستان نوشت نه پایان نامه!! اونموداستان آبکی وتکراری مثل کپی رمانهای خارجی!!

کتاب رمان نبود بلکه برداشتی ازاد از یک پایان نامه با پس زمینه روانشناسی اسیب‌های دوران عقد و نیم نگاهی به معضلات خانواده‌های سست بنیان بود، خواننده در هیچ جا با چالش خاصی مواجه نشد و طبق مصلحت نویسنده از ماجراهای کاملا سطحی نگاشته شده، عبور می‌کرد

خوب بود. اونم بیشتر به این دلیل که داستانش تکراری نبود (پسر پولدار مغرور و دختر فقیر لجباز) هر دو در یک سطح بودن. ولی قصه پدارم ناشیانه بود به نظرم، چون کار روانشناسا اینه که بیمار واقعی رو از کسی که تظاهر به بیماری میکنه یجورایی تشخیص بدن.

اواسط داستان را خیلی کش داده و آخر کتاب رو هم سریع جمع کرده ولی در کل سمت و سوی رمان جدید و خلاقانه بود تبریک میگم. بعضی از نظرات را که خوندم نوشته بودن کپی از رمانهای خارجیه نه اصلا اینطور نیست میشه گفت شاید الهام گرفته شده

بد نبود اما دقیقا تو اوج داستان یه دفعه تمومش کرد نه به اون لج کردنش نه به این یه دفعه پشیمونی تنها نکته مثبتش پیامش بود که بی‌نگرانی ازآینده‌ای که اتفاق نیفتاده زندگی کنیم در کل برای نویسندش آرزوی موفقیت می‌کنم

یک کتاب خیلی بی‌محتوا و شدیدا روزمره که هیچ موضوع ادبی و هیچ چیز جدیدی رو منتقل نمی‌کرد. خواهش میکنم وقت همون انگشت‌شماری که کتاب میخونند رو تلف نکنین تا همونا هم از کتاب خواندن زده نشند. ممنون بابت زحمتی که کشیدید.

با تشکر از نویسنده محترم موضوع خیلی خوب شروع شده بود ولی درست در اوایل داستان موضوع جمع شد انتهای داستان کاملا باز بود نکات مبهم زیادی داشت میتونست خیلی جراب تر نوشته بشه واین نیازمند مطالعه اثار نویسندگان مشهور ه موفق باشی

سلام، رمان جالبی بود و واقعاا حرفهایی واسه گفتن داشت، اینکه‌ی تصمیم اشتباه چطور میتونه زندگی جگر گوشه هاتو و زندگی خودتو به تباهی بکشه و‌ی تصمیم درست چطور میتونه زندگی و خوشبختی بیاره

باسلام و تشکر از نویسنده محترم رمان عالی بود و چقدر خوبه که وقتی میخونیم این و درک کنیم که یک کلمه حرف چطوری میتونه خوشبختی دو نفر رو به زوال و نابودی بکشه... حواسمان به کلمات باشه ممنون ازشما

موضوع اصلی رمان جالب بود که دکتر روانشناس بیمار روانی رو میخواد درمان کند ولی بنظرم قسمت‌های جزیی رمان کلیشه و قابل حدس بود با این حال نویسنده سعی کرده که پندی هم بدهد آخر رمان

کتاب خوبی بود لذت بردم ولی بیشتر از کتاب خوندن ازین لذت میبرم که میبینم هنوز با این همه درگیری‌ها تعدادی هستند که کتاب میخونن و به کتاب خوندن اهمیت میدن با آرزوی موفقیت برای همه❤

این همش راجب پایان نامه بود من کتاب فصل آخر، طلسم شده و دروغی که تمام زندگی‌ام بود رو پیشنهاد میکنم اینا بهترین کتابای عاشقانه‌ای هستن که تا به حال توی کتابراه خوندم و البته رایگان

من میخواستم بخونم الان تابستون 97هست و دوست دارم وقتمو سر بازی بزارم و رمان کم بخونم میخواستم اینم بخونم چون رمان فصل اخر خیلی خیلی قشنگ بود و از نویسنده خوشم اومده بود ولی بقیه انقد حرف زدن نظرم عوض شد

داستان جالبی بود و خلاقیت نویسنده رو میرسوند اما میتونست طولانی تر و پیچیده تر باشه تا خاننده رو بیشتر جذب داستان بکنه، همچنین جمله‌ها و فراز‌های داستان عموما شبیه به هم بودن

داستان جالب و پر کششی بود، به نظر من آخرش هم درس بزرگی داره. به امید موفقیت بیشتر برای نویسنده‌ی عزیز

خانم اکبریان نویسنده‌ی قهاریه
منتهی تو هر شغل و رشته‌ای بالا و پاییین و فراز و نشیب هاییی هم وجود داره
امیوارم داستان بعدی که از ایشوون میخوونم خیلی قوی تر و پر محتوی تر باشه

سلام خدمت نویسنده محترم کتاب بسیار عالی بود داستان خیلی خوبی بود. شاید زندگی ما آدم‌ها در این جامعه البته به یک شکل دیگه چقدر خوبه قدر زندگی را بدونیم و بفهمیم چرا آمدیم.

من دو تا از کتابهای خانم اکبریان رو خوندم و خیلی دوست داشتم. این کتاب پایان خوب و زیبایی داشت برخی قسمت‌ها خیلی خوب فضا سازی شده بود و حس‌های داستان به خواننده کاملا منتقل میشد

سلام داستان بدی نبود ولی نویسنده بیش تر سعی کرده بود حق مطلب رو ادا کنه و باعجله نوشته رو تموم کنه اگه یکم داستان رو با قضایای جالب کش می‌داد به نظرم بهتر میشد

واقعا آموزنده بود دستتون درد نکنه این رمان با همه‌ی رمان‌هایی که خوندم فرق داشت اکثر اونا داستانشون یه دختر بدبخت و خوشگل درمقابلش یه پسر مغروره که اخرش عاشق هم میشن

رمان خوبی بود درواقع یجور آسیب شناسی در جامعه امروزی بود.... لذت بردم... حتما همه رمان‌ها نباید عجیب و غریب باشن... ممنون

خیلی سطحی و ناپخته بود موضوع خوبی داشت اما قلم نویسنده ماهرانه نبود. خواننده منتظر بود داستان پدرام بوسیله مانیا به سرانجام مطلوب برسه که نشد. بهرحال خسته نباشید

داستان خیلی خوبی بود. شاید زندگی ما آدم‌ها در این جامعه البته به یک شکل دیگه چقدر خوبه قدر زندگی را بدونیم و بفهمیم چرا آمدیم. انوقت زندگی شکل دیگه‌ای پیدا می‌کرد.

نوشته‌ای که ادبی باشه کاملا احساسات توش حس میشه خواننده با شخصیت رمان شاد میشه همدردی میکنه درواقع خودش رو جای شخصیت رمان میگذاره واقعا ارزش خوندن نداره

خوب بود. کاش زوجهای جوان میخوندند و سر هیچ و پوچ زندگیشون رو به هم نمیریختند و از لحظه لحظه‌اش عاشقانه و صادقانه لذت میبردند در این دوران تنهایی و بیکسی.

کتاب خوبی نبود بسیار سطحی بود فصا سازی‌ها جالب نبود نیازمند بازبینی بود کاش نویسنده محترم قبل از نشر کتابش با یه متخصص روانشناسی مشورت میکرد

مکالمه بین پدرام و مانیا بسیار شیرین و لذت بخش بود به طوری که آدم میتونست بین اون مکالمات جملات پایداری رو پیدا کنه،
توصیه میکنم حتما این کتاب رو بخونید

به نظر من کتاب خوبی نبود... بلکه عالی بود محشر بود از هر جمله‌اش گرفته من دوست داشتم قلم نویسنده عالی بوده و اون فوق العاده نویسنده‌ی ماهری هستش.

فضا سازی خوب، درد جامعه امروزمون خوب بیان کرد، آدم‌ها باید مسئولیت کارهاشونو بپذیرن وگرنه فرار کردن و نابود کردن زندگی بقیه خیلی راحته

رمان زیبایی بود من که لذت بردم😍
ممنون از نویسنده این کتاب و اگه‌ مایل بودین یه داستان برای رمان بعدیتون میتونم پیشنهاد بدم که واقعیته

نمیگم بد بود ولی خیلی زود کتاب بیرون دادی باید بیشتر از اینا کتاب بخونی و بنویسی تهش رو خیلی زود جمع کردی معلوم نشد آخر ندارم چی شد پدرام

اونقدر قوی نیست که به راحتی به همه پیشنهادش بدم. ولی بدک نیست. من یه باره تمومش کردم. خوب بود که مسائلو کشش نمیداد و زیاد لوس بازی در نمیاورد

کتاب خوبی بود نثر روان و جذابی داشت کاش یکم بیشتر ادامه داده بود داستان رو من ترجیح میدم یکم بیشتر سر انجام رو بدونم

تقریبا نویسنده سعی در بسیار خاص جلوه دادن داستان داره که از نظر من عمق داستان تا حدی ضعیف هست و فقط نویسنده توانسته خوب داستان را مدیریت کند

داستان جالبی بود ولی نسبت به داستان فصل آخر نه اصلا نمیشه بهش امتیاز داد... چون فقط گذری بود به زندگی روز مره... کاش زندگی واقعا شبیه داستانا بود

بد نبود به هر حال ممنونم از شما که در اختیار ما گذاشتید کسانی که خارج زندگی میکنن دست رسی زیادی به کتاب فارسی ندارن ممنون از شما