معرفی و دانلود کتاب ناگفته‌های زبان عربی

معرفی کتاب ناگفته‌های زبان عربی

کتاب ناگفته‌های زبان عربی نوشته‌ی زهرا رحمانی دربردارنده‌ی مهم‌ترین نکات آموزش زبان عربی است و به شما می‌آموزد که به چه نکاتی برای آموزش این زبان که از دقیق‌ترین زبان‌های دنیاست، توجه لازم را داشته باشید، چرا که بدون توجه به این نکات قطعا در آموزش زبان عربی موفق نخواهید بود.

زبان از پیچیده‌ترین، متنوع‌ترین، گسترده‌ترین و کامل‌ترین اشکال بیان است. هیچ زبانی را نمی‌توان بهتر یا بدتر از زبان دیگر دانست. همه زبان‌ها برای بیان و انتقال عقاید، امیدها، آرمان‌ها، نگرش‌ها و عواطف سخنگویان خود به کار می‌روند و بدین لحاظ توانایی استفاده از زبان برای انسان وجه ممیزه‌ی او از سایر جانداران دیگر محسوب می‌شود تا جایی که او را حیوان ناطق نامیده‌اند.

در دنیای امروز، برای موفقیت هر چه بیش‌تر در اهداف علمی پژوهشی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و پیشرفت در فعالیت‌های تجاری - مالی و برقراری ارتباط هر چه نزدیک‌تر با جوامع انسانی نیاز به زبانی مشترک بیش از پیش احساس می‌شود و «فراگیری زبان دوم» یک ضرورت به شمار می‌آید.

در مورد زبان عربی با توجه به کثرت جمعیت و محدوده وسیع جغرافیایی که از خاورمیانه آغاز شده و تا آفریقای غربی ادامه می‌یابد و نیز مجاورت و نزدیکی ما با بسیاری از این کشورها زمینه ارتباط و پیوند همه جانبه‌ای را بین فارسی زبانان و عرب زبانان به وجود آورده و موجب شده که دامنه فراگیری و آموزش زبان عربی در ایران رونق گیرد.

ما زبان عربی را زبان خود و زبان تمدن مسلمانان در طول قرون متمادی می‌دانیم و هیچ گاه آن را یک زبان بیگانه تلقی نمی‌کنیم؛ زیرا نزدیکی، آمیختگی و اشتراک میان دو زبان فارسی و عربی حکایت از پیوند عمیق چندین هزار ساله دارد، زبان عربی به عنوان زبان برگزیده خداوند، زبان دین، فرهنگ و میراث ارزشمند اسلامی ماست. غنا و پویایی این زبان، ساختار بدیع و پرجاذبه اش، استحکام و استواری‌اش در نظام زبانی از ویژگی‌های لاینفک و قابل توجه این زبان است که به آموزش و فراگیری این زبان اهمیت زیادی بخشیده است.

بنابراین زهرا رحمانی سعی بر این دارد تا در کتاب حاضر مهم‌ترین مسائلی را که متاسفانه در کلاس‌های درس آموزش زبان عربی به هیچ عنوان به آن توجه نمی‌شود را بازگو نماید و با آوردن مثال‌های متعدد یادگیری این زبان را برای شما بسیار راحت و قابل فهم نماید.

(فایل کتاب در تاریخ 1398/12/12 به‌روز رسانی شده است.)

در بخشی از کتاب ناگفته‌های زبان عربی می‌خوانیم:

الفاظ عربی بسیاری در زبان فارسی به کار رفته‌اند که از معانی عربی متداول خودشان خارج گردیده‌اند و هم ‌اکنون در زبان فارسی به معنای دیگری استفاده می‌شوند که دانستن آن‌ها برای فراگیران زبان عربی بسیار مهم و قابل تأمّل است، به عنوان نمونه:

واژه در زبان فارسی: اتّفاق
مراد در زبان عربی: المُوافَقَۀ أَو إجْماع الرّأی
مراد در زبان فارسی: «الحادِثَۀ» أو «الطّارِئَۀ» أو «الصِّدْفَۀ»

واژه در زبان فارسی: ادویه
مراد در زبان عربی: جمع «دَواء» لِلعِلاج
مراد در زبان فارسی: مجازاً «التَّوابل» زیرا آن طمع غذاها را معالجه می‌کند و باعث بهبود آن‌ها می‌گردد.

و در قسمت دیگری می‌آموزیم:

هر منطقه از دنیای عرب، گویش‌های محلّی خاص خود را داردکه گاه تفاوت آن‌ها به حدّی است که عرب‌ها مجبور به تکلّم به عربی فصیح با هم می‌شوند؛ بنابراین با توجّه به گونه‌های محلّی متعدّدی که با یکدیگر اختلافات بسیاری دارند، مهمترین رابطه زبانی آن‌ها، زبان عربی فصیح است که در کنار گونه‌های معیار محلّی وجود دارد ولی در گفتار عامیانه مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. و از آن جا که‌ «إنَّ الغایۀَ مِن تدریسِ اللّغۀِ، هی فَهمٌ و تَفْهِیْمٌ، فَهْمُ ما یُقالُ و یُقْرَأُ و تَفْهیمُ ما تَحْتاجُ إِلیه نُفُوسُنا مِنْ خَواطِرَ و أَفکارٍ، قَولًا (مُحادثۀً) و کتابۀً بِسُرعَۀٍ و وُضُوحٍ»؛ بنابراین اوّلین قدم معلّمان، آموزش به زبان عربی فصیح می‌باشد نه آموزش با لهجه‌های گوناگون و بنا به گفتۀ متخصّصان زبان عربی اگر در کار آموزش زبان عربی فصیح تسامح نشان دهیم، رفته‌رفته زبان عربی فصیح که معیار و اصل است مسخ می‌گردد و گویشی ایجاد می‌شود که مبتنی بر سماع است؛ پس در این صورت اثری از زبان عربی فصیح و اصالت آن باقی نخواهد ماند.

«... إِنَّ مُعَلّمِی اللّغۀِ العربیّۀِ النّاجِحینَ قَلائلُ فإِنَّ أَکثَرَهُم لا یَعْرِفُونَ العربیّۀَ جیّدًا، فَیَسْتَعمِلُونَ اللَّهجاتِ کوسیلۀٍ لمخاطبۀِ التّلامیذِ، کما لُوحِظَ أنَّ مَعاهدَ تَدْریبِ المعلّمینَ فیها الکثیرُ مِن الفَوضیٰ و غِیابِ التّدریبِ العِلمیِّ و انْعدامِ التَّنْسیقِ بینَ البُلدانِ العَربیّۀِ المختلفۀِ فی مَجالِ إعدادِ المعلّمینَ، وَ أَخیرًا لاحَظَ المُتَخَصِّصُونَ أَنَّ معلِّمَ اللّغَۀِ العَربیَّۀِ یَتَلَقَّی الکتبَ الجدیدۀَ، و یُطْلَبُ منه تدریسُها مِنﹾ دُونِ الإِلْمامِ الکافی بِها، فَیَتِیْهُ فیما تَعَوَّدَه و الأسالیبَ التَّربَوِیَّۀَ الجدیدۀَ الّتی تَتَطَلَّبُها هذه الکُتُبُ فَتَقِلُّ فاعِلیّتُه».

و در جای دیگری اشاره شده:

باید توجّه داشت که هدف از آموزش قواعد زبان عربی صرفاً خود قواعد نیست بلکه هدف قوام بخشیدن به زبان فراگیر و حفظ و صیانت گفتار و نوشتار از لحن و خطا می‌باشد؛ لذا آموختن آن برای یادگیرنده زبان عربی امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. تسلّط و اشراف بر قواعد زبان عربی و آگاهی و شناخت دقیق از آن، فراگیر را قادر می‌سازد تا افکارش را در اسلوبی صحیح و سلیس و بدون هیچ‌گونه غموض و پیچیدگی بیان کند. با توجّه به این نظریۀ تدریس، قواعد به منظور کمک به تسهیل یادگیری زبان عربی است به عبارت دیگرهدف نهایی آموزش زبان عربی، فقط فراگیری قواعد صرفی و نحوی نیست؛ لذا نباید تمام سعی و تلاش خود را صرف فهم تقدیرات، تأویلات و محذوفات کرد. فهم قواعد وسیله‌ای برای صحّت اسلوب، سلامت ترتیب‌ها و استحکام زبان از لغزش و انحراف است. خالی بودن گفتار از اشتباهات، متوقّف بر شناخت قواعد نحوی است. از سوی دیگر فهم معنی چه از طریق خواندن، چه شنیدن، چه گفتگو و نقش کلمه در جمله، بر یادگیری قواعد صرفی و نحوی بنا نهاده شده است.

فهرست مطالب کتاب

مقدّمه
زبان عربی و قواعد
زبان و انگیزه
زبان عربی و لهجه‌ها
نکات افتراق و اشتراک در آموزش دو زبان فارسی و عربی
موارد اختلاف فارسی و عربی در مورد اسم
موارد اختلاف فارسی و عربی در مورد فعل
موارد اختلاف فارسی و عربی در مورد حرف
نکات مهم در آموزش زبان عربی
منابع و مآخذ