معرفی و دانلود کتاب قصر شگفت انگیز 5: شنبه‌ها

معرفی کتاب قصر شگفت انگیز 5: شنبه‌ها

کتاب قصر شگفت انگیز 5: شنبه‌ها از پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز نوشته‌ی جسیکا دی جورج، ماجرای سیلی و خانواده‌اش را به تصویر می‌کشد که یک کشتی با قطعه‌هایی از قصر اسرارآمیزشان می‌سازند تا سفری پرماجرا را آغاز کنند.

موضوع کتاب قصر شگفت انگیز 5: شنبه‌ها چیست؟

سیلی و خانواده‌اش با کشتی ساخته شده از قصر محبوب و سحرآمیزشان، سفری هیجان انگیزی را شروع می‌کنند اما این سفر مطابق میل آن‌ها پیش نمی‌رود و کشتی بدون کنترل آن‌ها به سمت آب‌های ناشناخته و کشف نشده حرکت می‌کند. سیلی و خواهرش امید دارند تا این کشتی به سمت سرزمین اسب‌های تک شاخ برود اما با گذشت زمان متوجه می‌شوند که آذوقه‌هایشان رو به اتمام است و کشتی هم به مقصدی نمی‌رسد. آیا این کشتی همانند قصرشان شگفت انگیز و قابل اعتماد است؟ داستان جذاب قصر شگفت انگیز 5: شنبه‌ها (Saturdays at Sea) را دنبال کنید تا ببینید چه ماجراهایی در انتظار سیلی و خانواده‌اش است.

درباره‌ی مجموعه قصر شگفت انگیز:

داستان‌های این مجموعه در مورد قصری اسرارآمیز به نام درخشان است که هر موقع حوصله‌اش سر می‌رفت یک یا دو اتاق جدید به خودش اضافه می‌کرد. این اتفاق معمولاً سه‌شنبه‌ها می‌افتاد. پادشاه‌ درخشان هفتاد و نهم، پدر دختر کوچولویی به نام سیلی بود که مانند پدرش عاشق این قصر بود. پدر سیلی صاحب قصر و حاکم سرزمین، می‌دانست که باید کاری به کار قصر نداشته باشد و آن را به حال خودش بگذارد.

جسیکا دی جورج (Jessica Day George) در هر جلد از مجموعه قصر شگفت انگیز داستان‌هایی فانتزی و جذاب را به تصویر می‌کشد که کودکان را وارد دنیایی سحرآمیز و دوست داشتنی می‌کند. داستان‌های این کتاب‌ها همگی با قصر جادویی درخشان، پیوند دارند و در هر قسمت ماجرایی خواندنی رخ می‌دهد که به خوبی با دنیای کودکان ارتباط برقرار کرده و لحظات خوبی را برای آنان رقم می‌زند.

کتاب قصر شگفت انگیز 5: شنبه‌ها مناسب چه کسانی است؟

این کتاب برای نوجوانان علاقه‌مند به داستان‌های فانتزی و تخیلی، جذاب خواهد بود.

در بخشی از کتاب قصر شگفت انگیز 5: شنبه‌ها می‌خوانیم:

قصر سلطنتی گراث، که نام رسمی‌اش را پناهگاه ساحلی ترجمه کرده بودند، فوق‌العاده دلنشین بود. انگار هر گوشه‌اش را یک نقاش کشیده و هر سنگش را هنرمندی کار گذاشته بود. با اینکه قصر درخشان محبوب سیلی خیلی مقاوم و کاربردی بود، ولی این پناهگاه را طوری ساخته بودند که زیبا باشد. یعنی همه‌ی اتاق‌هایش راحت نبودند، و روی بعضی قسمت‌هایش پارچه‌های ابریشمی کشیده بودند، چون آن‌قدر ظریف بودند که نمی‌شد ازشان استفاده کرد. ولی روی‌هم‌رفته خیلی جالب بود، و فکر سیلی را کاملاً به خودش مشغول می‌کرد. بیشتر وقت‌ها که این‌طور بود.

روز پنجم بود که سیلی اعلام کرد: «من اینجا رو دوست ندارم.» رفته بودند بیرون توی باغشان تا دریا را ببینند و صبحانه بخورند. هر روز صبحانه و ناهار را آن جا می‌خوردند، و سیلی کلی وقت اقیانوس را تماشا می‌کرد و مواظب بود روفوس از روی دیوار با کله توی اقیانوس شیرجه نزند. به پرواز کردنش روی آب کاری نداشت، و خودش دو بار سوارش شده بود و او روی آب پرواز کرده و پاهایش را توی موج‌ها زده بود؛ ولی روفوس علاقه‌ی خاصی به صخره‌ها داشت و این سیلی را نگران می‌کرد. دلش می‌خواست از بالا شیرجه بزند و ببیند چقدر پیش از آنکه به صخره‌ها بخورد، می‌تواند بال‌هایش را باز کند؛ و با این کار سرعت‌عملش را امتحان کند.