معرفی و دانلود کتاب بی‌زاد

معرفی کتاب بی‌زاد

کتاب بی‌زاد، با قلمی دلکش و ظریف، شرح حالی از حواریون حضرت روح‌الله را بیان می‌کند. علی خوشدست، در این کتاب با الهام از وقایع واقعی، سیری را آغاز کرده که به فهم پیچیدگی‌های مغلق و معنوی دفاع مقدس می‌پردازد.

عرصه دفاع مقدس، مولد موضوعات متضاد و متفاوت است و تلاقی مباحث از این وادی، به ساحت ادبیات دفاع مقدس هم، راه پیدا کرده و وظیفه خطیر نویسندگان را، پیش چشم می‌آورد. با رصد ابتدایی سیر تطور تاریخ ادبیات این مرز و بوم، می‌توان دریافت: که تقریباً دو قله بلند محتوایی جدا از هم، در این وادی، گردن فرازی می‌کنند، قله‌هایی مجزا و گاه، پشت به یکدیگر! که یکی حماسه است و دیگری عرفان!

دوره‌های سبک ادبیات پارسی، همواره محل بروز و ظهور یکی از این قله‌های محتوایی است. اگر در سبک خراسانی حماسه پر رنگ است، آن‌جا عرفان سهمی نداشته، یا درخور توجه نیست. بر عکس در مکتب عراق و اصفهان، غلبه عرفان، راه را بر حماسه می‌بندد و در این طریق، عرفان به سویی می‌رود و حماسه به دگر سوی!

خانقاه در محاصره یغماگران مغول، به ورد و وَعظ اکتفا می‌کند و حماسه‌ها و پهلوانی‌ها را، حتی به زاویه و گوشه عرفان راهی نیست. لیکن تلاقی شگرف حماسه و عرفان در عرصه دفاع مقدس، زمینه‌ساز ایجاد صحنه‌های بدیع و خلق موضوعات بکر و تصاویر جذاب، در اعیان ادبیات مناسب و در خور شأن حقایق و شخصیت‌های نادری است که معرفی شیران روز و زاهدان شب، مصداق کوچکی از آن واقعه عظیم است.

همانان، که راه صد ساله را یک‌شبه پیموده و حتی با وجود سن کم، در پی لبیک به ندای ملکوتی مقتدای فرزانه عصر خویش، از سَر صدق و اخلاص، پای در میدان جهاد نهادند، و چنان عارفانه حماسه آفریدند که پیر روشن ضمیر عارفان، خواندن وصیت‌نامه آنان‌ را به سالکان طریقت، با هفتاد سال عبادت، توصیه می‌کند و به اعتراف خودش: خواندن این وصیت نامه‌ها، تنَش را لرزانده است.

کتاب بی‌زاد، که از محتوای غنی و کامل در ادبیات دفاع مقدس برخوردار است، نویسندگان را به چالش جدی کشیده است و توان هنر و ادبیات را، به مبارزه طلبیده و این فرمایش مقام معظم رهبری را که: «آیا ما، خواهیم توانست این گنج را استخراج کنیم» بیشتر به رخ می‌کشد. آن‌چه را، عرفای قرن هفتم و هشتم، در بیان مفاهیم بلند عرفانی در حوزه زبان آزمودند، می‌نمایاند که زبان خالی از لطایف هنر خلاق و بدایع ادبیات، عاجز از بیان این مفاهیم بلند است.

در این میان، آن‌چه کمتر به آن توجه شده، استفاده از همین توانایی‌های هنری، در بیان مفاهیم ارزشمند دفاع مقدس و نمایش شخصیت آسمانی مردان خاکی پوش و تحلیل ماجراهای ماورای تصور و باور است.

پوشیده سخن گفتن و پنهان کردن موضوع در لفافه‌ها و تمثیل و استعاره و کنایه، از ویژگی‌های نثر علی خوشدست است. این راز‌ اندودی و رمز‌آلودگی را ذائقه‌های راحت‌ طلب و دیر‌یاب نمی‌پسند. این البته مطلب غامضی نیست. بلکه آن‌چه، باعث تعجب و شگفتی می‌شود: روی‌گردانی متخصصین مربوطه، از این نوع محصولات است.

علی خوشدست توانسته، مباحث پیرامون ولایت، قضا، فنا، عشق و سایر موضوعات، از این‌ دست را با توسل به همین زبان به زیبایی بیان کند و از طرفی ماجراهای واقعی را که افسانه می‌نماید، در فضایی مه‌آلود و نیمه روشن به تصویر بکشد و به حقیقت مانندی آن‌ها کمک کرده و باور پذیر کند.

در بخشی از کتاب بی‌زاد می‌خوانیم:

بعد نماز مغرب و عشا جلسه توجیه عملیات بود، که منم علی‌رغم نداشتن مسئولیت، فقط به دلیل داشتن جدیدترین اطلاعات، برای رفع بعضی ابهامات شناسایی توی جلسه شرکت‌کردم.

بعد صحبتای فرمانده عملیات سپاه و مسئول اطلاعات سقز، نوبت سؤال حاضرین رسید، بعضی از سؤالات رو که جوابش فقط من می‌دونستم، با اشاره فرمانده عملیات جواب می‌دادم، که بیشتر وضعیت جغرافیایی جاده سوته بود و محل استقرار نیروهای ضد انقلاب و وضعیت روحی اونا، جلسه که تموم شد، نیروهای عمل کننده آماده حرکت شدن.

یه نفر از واحد تدارکات، به هر نفر، یه بسته جیره جنگی می‌داد که توی اون پاکت، نون خشک، مغز بادوم، کشمش، یه کمپوت گیلاس و یه کنسرو ماهی کیلکا بود، به تدارکات چی گفتم: در قوطیا‌ رو، چه جوری باز کنیم؟

گفت: توی بسته کیلکا، یه در باز کن کوچولو هس!

از شنیدن صدای اذون تعجب کردم، برادر ناصر کنارم بود، گفتم: چه خبره! این موقع اذون می‌گن؟

گفت: این اذون عشاس!

پرسیدم: چرا این موقع؟

گفت: این‌جا روزی پنج بار اذون می‌گن!