معرفی و دانلود کتاب با مخ توی تاریخ 1: تاریخ خنده‌دار خانه و خرت‌ و‌ پرت‌هایش

معرفی کتاب با مخ توی تاریخ 1: تاریخ خنده‌دار خانه و خرت‌ و‌ پرت‌هایش

کتاب با مخ توی تاریخ 1: تاریخ خنده‌دار خانه و خرت‌ و‌ پرت‌هایش نوشته‌ی علی اکبر زین العابدین و تصویرسازی بابک قریب، نحوه‌ی تکامل زندگی انسان را بازگو می‌کند و نشان می‌دهد که بشر چطور توانست از غارنشینی به خانه‌نشینی برسد. این کتاب مصور با زبانی طنزآمیز و خیلی ساده می‌گوید که اجداد ما چطور توانستند برای خودشان خانه بسازند و بعدازآن وسایلی مثل فرش، یخچال، تلویزیون، حمام و ساعت را اختراع کردند.

درباره‌ی کتاب با مخ توی تاریخ 1: تاریخ خنده‌دار خانه و خرت‌ و‌ پرت‌هایش

تابه‌حال فکر کرده‌اید که خانه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، چطور ساخته شده؟ یعنی بشر چطور ایده‌ی خانه به ذهنش خطور کرده؟ و بعد، چطور وسایل و خرت‌وپرت‌های داخلش را کشف کرده یا ساخته؟ اجداد ما در ابتدا روی درخت‌ها و درون غارها زندگی می‌کردند. این‌ها در حکم سرپناه آدم‌ها بودند تا از خطر شکار حیوانات و باد و باران در امان بمانند. بشر درواقع این سرپناه‌ها را نساخت، بلکه کشف کرد. او فهمید که حفره‌ی تنگ و تاریک غار یا بالای درخت می‌تواند جای خوبی برای خوابیدن باشد. اما ازآنجایی‌که انسان همیشه کنجکاو و باهوش بود و دوست داشت شرایط زندگی‌اش را بهتر کند، حس کرد خودش هم می‌تواند وسایلی بسازد. اولین دوست انسان در زندگی، درخت‌ بود. انسان اول از میوه‌ی درختان تغذیه می‌کرد یا بر روی شاخه‌های آن‌ها می‌نشست و می‌خوابید. ولی بعدتر فهمید که از شاخه‌های درخت می‌تواند ابزارهایی برای شکار بسازد. وسایلی مثل نیزه، محصول همین دوره از زندگی بشر هستند و اولین اختراع او به‌ حساب می‌آیند. بعدازآن کم‌کم وسایل دیگری هم با کمک درخت‌ها ساخت تا به ایده‌ی خانه رسید. جایی که فقط برای خودش باشد و بتواند در آرامش در آن زندگی کند.

کتاب با مخ توی تاریخ 1: تاریخ خنده‌دار خانه و خرت‌ و‌ پرت‌هایش نوشته‌ی علی‌اکبر زین‌العابدین بخشی از یک مجموعه‌ی چند جلدی است که تلاش دارد تاریخ فناوری‌ها را با زبانی طنز و البته ساده به کودکان توضیح دهد. نویسنده در این اثر بر روی شیوه‌ی تکامل خانه و ابزارآلات آن متمرکز است و می‌کوشد به بچه‌ها توضیح بدهد که انسان چطور این وسایل را ساخته. زین‌العابدین از متن زیادی استفاده نمی‌کند و بیشتر از تصاویر برای انتقال مفاهیم بهره می‌برد. تصویرسازی‌های بابک قریب از این نظر به کتاب کمک زیادی کرده و باعث جذابیت بیشتر آن شده است.

علی‌اکبر زین‌العابدین به‌عنوان نویسنده‌ی کتاب‌های کودک، پیش‌تر چندین اثر دیگر هم در زمینه‌ی تاریخ منتشر کرده بود. به همین خاطر او به‌خوبی با نحوه‌ی توضیح تاریخ به کودکان آشناست. او در کتاب با مخ توی تاریخ 1 بر روی موضوعاتی دست می‌گذارد که عموماً برای بچه‌ها کنجکاوی‌برانگیز است و احتمالاً پرسش‌های زیادی در مورد آن دارند؛ مثل‌اینکه تلویزیون چطور ابداع شده و قبل از آن آدم‌ها چطور زندگی می‌کردند؟ یا بدون یخچال، اجدادمان چگونه غذاهایشان را تازه نگه می‌داشتند؟ زین‌العابدین سعی می‌کند خیلی موضوعات را پیچیده نکند و از بحث‌های فنی می‌پرهیزد. او فقط قصد دارد بچه‌ها را تحریک کند بیشتر به اطرافشان دقت کنند و از کوچک‌ترین خرت‌وپرت خانه‌شان هم به‌سادگی عبور نکنند؛ چون پشت آن قرن‌ها تلاش و خلاقیت و سختی نهفته است.

کتاب با مخ توی تاریخ 1: تاریخ خنده‌دار خانه و خرت‌ و‌ پرت‌هایش را نشر پرتقال به چاپ رسانده است.

درباره‌ی مجموعه‌ی با مخ توی تاریخ

«با مخ توی تاریخ» مجموعه کتاب‌هایی از علی‌اکبر زین‌العابدین هستند که می‌کوشند تاریخ بشر و فناوری‌های زندگی را با زبانی ساده برای کودکان توضیح دهند. این کتاب‌های مصور به بچه‌ها نشان می‌دهند که انسان‌های اولیه چطور زندگی می‌کردند و چگونه به‌مرور ابزارهای مختلف را کشف کردند یا ساختند. انتشارات پرتقال ناشر این مجموعه است و تاکنون دو کتاب در قالب آن به چاپ رسانده است.

کتاب با مخ توی تاریخ 1: تاریخ خنده‌دار خانه و خرت‌ و‌ پرت‌هایش برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب به بچه‌های بالای 8 سال پیشنهاد می‌شود. اگر کودکتان به تاریخ و نحوه‌ی تکامل بشر و فناوری‌ها علاقه دارد، این کتاب می‌تواند گزینه‌ی مناسبی برای مطالعه باشد.

در بخشی از کتاب با مخ توی تاریخ 1: تاریخ خنده‌دار خانه و خرت‌ و‌ پرت‌هایش می‌خوانیم

کسی نیست بگوید شاه‌مخ عزیز! اگر آن خانه‌ها به درد می‌خوردند که آدم‌ها نمی‌آمدند خانه‌های به این سختی بسازند! وقتی طوفان می‌آمد، چه‌کار می‌خواستی بکنی که از بالای درخت شوت نشوی وسط ابرها؟ یا از خرس‌های پشمالوی گرسنه‌ای که دم غار می‌آمدند، چه‌جوری می‌خواستی پذیرایی کنی؟

اولش خانه‌ای وجود نداشت. آدم‌ها باید سرما و گرما را تحمل می‌کردند. بعدش بعضی‌ها در غارها زندگی می‌کردند و گاهی هم تخته‌سنگ‌هایی جلوی در می‌گذاشتند مثل در. بعدترش در جنگل‌ها خانه‌هایی روی درخت ساختند. بعدترترش خانه‌هایی با چوب و برگ درختان روی زمین ساخته شدند. این خانه‌ها محکم نبودند. کافی بود طوفان بیاید.