نظر فاطمه احمدی برای کتاب کتابخانه تپش‌ها

داستان جالبی بود. نویسنده در آن به بیان احساسات درونی شخصیتها می‌پردازد؛ احساسات و افکاری که بیان آن با کلمات به سختی صورت می‌گیرد با این وجود قلم نویسنده به خوبی به توصیف این احساسات و افکار مبهم پرداخته است. به نظر من برای خوب بودن کتاب همین جمله کافی است... «باور دارم که ما می‌تونیم خودمون رو از نو بسازیم، هر روز، کمی. ‌»