نظر محمد امین پیشدار برای کتاب آخرین باری که می‌گوییم خداحافظ

این کتاب یکی از بهترین کتاب‌های چندرسانه‌ای است که توانسته‌ام در سال‌های اخیر شاهد آن باشم. این کتاب داستان دختری به نام "لِکِی" را روایت می‌کند که بعد از از دست دادن برادرش در یک تصادف، درگیر احساسات پیچیده‌ای می‌شود. این داستان، نشان می‌دهد که چگونه یک رویداد ناگوار می‌تواند به زندگی یک شخص تاثیر بسیاری بگذارد و در عین حال، چگونه این شخص می‌تواند با تلاش و تلاش بهبود پیدا کند.
از نکات برجسته این کتاب، نگاهی است که به احساسات دخترانه دارد. سینتیا هند با طرح داستان، به خواننده‌ها نشان می‌دهد که چگونه احساسات یک دختر جوان می‌تواند پیچیده باشد و در عین حال، چگونه این احساسات می‌توانند بهبود پیدا کنند. همچنین، در این کتاب به بررسی موضوعاتی مانند ترس، انزوا، دلتنگی و اضطراب پرداخته شده است.
از دیگر نکات برجسته این کتاب، نحوه‌ی روایت داستان است. با توجه به اینکه داستان به نوعی یک حماسه‌ی پر احساس است، سینتیا هند با استفاده از زبان ساده و شیوا، خواننده‌ها را در داستان فرو می‌برد. این شیوه‌ی نوشتاری، به نحوی که خواننده‌ها با خود همدردی می‌کنند و با شخصیت اصلی درگیر می‌شوند، یکی از نکات قوی این کتاب است.
در کل، کتابی احساسی است.