نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی پدرم و رادیواش - رفیق شامی

مرتب‌سازی: پیش‌فرض
مجتبی زارع
۱۴۰۳/۶/۲
اگربگویم تنها کتابی بود که مرابرای اولین بارخنداند. بیراه نگفتم. یاد نوشته‌های وودی الن افتادم... که درکشان یک نوع نگاه خاص تیزبینی وطنزگونه میخواهد همانطورکه هرکسی باخواندن یاگوش دادن داستانهای وودی الن هیچی نمیفهمد وازنظرش بیمعنی وابکی هست. درصورتی که کتابهای وودی الن نوعی طنزوسبک مدرن وفهمش ادراک مدرنترمیخواهد وهمینطوراین داستان
مجیدناجی
۱۴۰۳/۶/۲۵
داستان در مورد وسایلی است که ما به آن ها احتیاجی نداریم ولی بخاطرفخر فروشی تهیه میکنیم در صورتی که چیزهای ضروری تری داریم در زندگی. صاحب رادیو خود تعمیرکار میشود و هردفعه چیزی اضافه می آورد.
علیزاده
۱۴۰۳/۶/۱۲
خیلی عالی بود این کتاب با اینکه طنز بود منو یاد خاطره‌های رادیو‌ی کهنه و داغون داییم انداخت که اونم با مشت میکوبید روی رادیو و اون بکار میافتاد😊فقط داستان خیلی کوتاه بود 🙃
الهام طاهریان
۱۴۰۳/۵/۳۱
والا من کلا فلسفه نظر در مورد کتاب نوشتنو نمیفهمم خب با همون ستاره معلوم میشه ایا بقیه خوندن یه کتابو توصیه میکنن یا نه هر کسی یه حسی میگیره یه برداشتی داره
الهه رحیمی
۱۴۰۳/۵/۳۱
داستان کوتاه و بسیار ساده‌ای از یک خانواده عرب که پول زیادی برای خرید و تعمیر یک رادیو پرداخت کردن. موضوع خاصی نداشت و نپسندیدم.
مرتضی ظهیری
۱۴۰۳/۶/۲۰
خیلی خیلی خیلی خوب بود ممنونم و واقعا جالب و خواندنی بود با حالت طنز ممنون از کتابراه
Eti Atshani
۱۴۰۳/۶/۱۷
داستان بیان یک خاطره از ورود 'رادیو به خانوارها وزیبایی بخاطر نوستالژی بودن آن خاطره بود
تارا حاجی زاده
۱۴۰۳/۶/۵
کتب خوبیه. خاطرات ورودرادیوهست که افتخار خانمها بود زمانی شده بودعضوی از هم خونه ها
حمید وطنی
۱۴۰۳/۵/۳۱
بد نبود داستان جالبی داشت دم صداپیشه‌های هاش گرم