نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی شوهر حسود و رمانی در نه نامه - فئودور داستایوفسکی

داستان اول جذاب شروع شد، اما بعد خسته کننده و کلافه کننده و مکالمه‌ها گاهی تکراری شد. در آخر هم نویسنده میگه ادامه میدم اما داستان دوم ربطی به اولی نداشت، من اسامی رو چک کردم شاید مشترک باشد که نبود. داستان دوم هم گنگ وگیج کننده، عجیب هم بود تو نامه به هم بدو بیراه میگفتن، آخرش احترام هم میذاشتن، به نظرم چیزی هم اشتباه اومد، ایوان میگه همسرم بارداره، اما بعد در نامه زنش گفته میشه که قراره بعد رفتن یوگی با ایوان ازدواج کنه، از طرفی ایوان، یوگی رو به پتر معرفی کرده، اونوقت میگه من به یوگی به خاطر شما خدمات دادم.
به نظرم نویسنده فقط می‌خواسته خواننده رو گیج کنه چون می‌تونست توضیحات بیشتری بده و اسامی رو اینجوری انتخاب نکنه. در آخر هم فهمیدم هر دو همسرشون خیانتکار بودن، اصلا داستان‌های زن خاین رو از ادبیات روسیه حذف کنند چیز زیادی نمی‌مونه.
در آخر اجرا خوب بود، عصبانیت وکلافگی شخصیت‌ها رو میشد از اجرا فهمید، اما به نظرم داستان اول ارزش گوش دادن داره، اما داستان دوم وقت تلف کردن بود

شوهر حسود و رمانی در نه نامه از فئودور داستایوفسکی روسی، کتابی است که روال منطقی و اصول داستان سرایی و روایت داستان آکادمیک و کلاسیک را ندارد و به نوعی سیال ذهن است و سوررئال نیست.
کتاب از حسادت صحبت می‌کند که زیاد با هم برای افراد مبتلا به این معنا رو راست واشکافی نمی‌کند. گنگ و مبهم بودن نویسندگان شوروی و تزار، بیشتر مربوط به ادبیات و جامعه آن مربوط می‌شود. با شناخت اجتماع روسیه و علاقه به گنگ بودن رمان‌های روس آن زمان سراغ این کتاب و سبک‌های ادبیات گذشته روس رفت. کتاب را شنید و در بیان مطالب کتاب، قدرت و توانایی نوشتن نویسنده کتاب، داستایوفسکی، دیده می‌شود. دقت در گوش کردن را کتاب شوهر حسود می‌طلبد و نمی‌توان هم زمان به کار دیگر آن را شنید. شخصیت‌های داستان تا انتها از بیان احساسات خود به خواننده اطلاعاتی نمی‌دهند و این دوروویی و عدم روراستی، گویی برای نویسنده و کاراکترهای داستانش عادی و نرمال است و برایشان فرقی ندارد که خواننده نیز آن را می‌پذیرد یا نه.

داستان "شوهر حسود" و "رمانی در نه نامه" از آثار اولیه‌ی فیودور داستایفسکی هستند که به خوبی توانسته‌اند نقد و طنز اجتماعی را در دل داستان‌ها بگنجانند. داستایفسکی در این آثار به مسائل اجتماعی و روان‌شناختی پرداخته و در قالب طنز و گاهی تند، نگاه خود را به طبقات مختلف جامعه و تفاوت‌های میان آن‌ها بیان کرده است.
داستایفسکی در این آثار به ویژه در "شوهر حسود"، به نوعی بررسی عمیق شخصیت‌ها و روابط انسانی پرداخته و نحوه‌ی واکنش افراد به شرایط اجتماعی و فشارهای روانی را نشان می‌دهد. این داستان‌ها در عین حال که به طور سطحی روایت‌هایی ساده به نظر می‌آیند، در عمق خود بار زیادی از نقد اجتماعی دارند که به‌ویژه در کارهای اولیه‌ی داستایفسکی مشاهده می‌شود.
داستایفسکی در این آثار به شکلی ظریف، تقابل میان ارزش‌های اجتماعی و فردی را به تصویر می‌کشد و از این طریق، نگرش‌های مختلف به عشق، ازدواج و روابط انسانی را به چالش می‌کشد. در این جمله‌ها که اشاره به "خام عشوه‌ای شدن" و فدای ارزش‌ها برای رسیدن به خوشبختی خانوادگی دارند، نوعی طنز تلخ و کنایه‌آمیز از شخصیت‌ها و دنیای آن‌ها به نمایش گذاشته می‌شود.
این گونه نقدها و تحلیل‌های پیچیده از روابط انسانی در آثار داستایفسکی، او را به یکی از برجسته‌ترین نویسندگان تاریخ تبدیل کرده است.

این کتاب یکی از اون داستانای جمع‌وجوره که شاید کمتر از بقیه آثار داستایفسکی معروف باشه، ولی یه چیزایی توش داره که نباید دست‌کم گرفت.
ماجرا درباره‌ی یه مردیه که حسادتش داره زندگی‌شو نابود می‌کنه. اما قضیه فقط یه شوهر شکاک نیست؛ این داستان یه جور فرو رفتن توی ذهن آدمای وسواسیه، اونایی که توی ذهنشون هی سناریو می‌چینن، هی شواهد جمع می‌کنن که بهم ثابت کنن حق دارن، ولی در واقع دارن خودشونو از درون می‌خورن.
داستایفسکی داستان رو توی نه تا نامه تعریف می‌کنه. یعنی شخصیتا دارن از طریق نامه با هم حرف می‌زنن و ما هم مثل یه نفر که نامه‌های خصوصی دیگران رو می‌خونه، کم‌کم می‌فهمیم که توی رابطه‌ی اینا چه خبره. داستان این‌جوریه که کم‌کم می‌فهمی، حسادت فقط شک نیست، یه جور سمه که آدمو از درون پوک می‌کنه.
داستایفسکی استاد اینه که ذهنیات آدمارو بشکافه و اینجا هم دقیقاً همون کارو کرده. شک، وسواس، تردید، خشم و حتی ترس رو توی این نامه‌ها می‌تونی حس کنی. انگار داری سرک می‌کشی توی مغز یه آدمی که حسادت داره نابودش می‌کنه.
تنها عیبی که دیدم: حسادت بیمارگونه برای همه قابل درک نیست: بعضیا ممکنه با شخصیت اصلی همزادپنداری کنن و بعضیا بگن «آخه این چه مسخره‌بازیه؟!» چون واقعاً بعضی از فکرایی که این شخصیت داره، بیشتر از این که منطقی باشه، یه جور توهم و خودآزاریه.

توی این داستان‌ها، بیشتر از اینکه دنبال یه قصه پرماجرا باشیم، با یه کندوکاو عمیق توی روان آدمایی طرفیم که با حسادت، ترس یا تظاهر دست‌وپنجه نرم می‌کنن.
نکته قوت اصلی داستایوفسکی اینه که بدون اینکه مستقیم قضاوت کنه، خواننده رو وسط دنیای ذهنی شخصیتا پرت می‌کنه. آدم کم‌کم از خودش می‌پرسه اگه جای این شخصیتا بودم، من چطور رفتار می‌کردم؟ همین مسئله باعث میشه که داستان‌ها تأثیرگذار و موندگار بشن.
البته یه چیزی که شاید بعضیا خوششون نیاد، همین سبک روایت طولانی و جزئی‌نگرشه. داستایوفسکی عاشق اینه که فکرای پیچیده و احساسای ریز آدمارو موشکافی کنه، که گاهی برای خواننده‌ای که دنبال یه روایت سرراست می‌گرده، سنگین میشه.
در نهایت، این دوتا داستان بیشتر از اینکه یه قصه باشن، یه تجربه روانشناختی هستن. داستایوفسکی به‌جای اینکه یه ماجرای ساده بگه، یه آینه دست آدم میده تا خودش و احساسات پیچیده‌شو بهتر بشناسه. برای کسی که دوست داره لایه‌های عمیق‌تر ذهن آدمارو بشناسه، این آثار یه انتخاب عالیه.

کتاب صوتی «شوهر حسود و رمانی در نه نامه» اثر فئودور داستایوفسکی، شامل دو داستان کوتاه با مضامین طنز و اجتماعی است. داستایوفسکی در این دو داستان، با زبانی طنزآمیز به نقد رفتارهای انسانی و معضلات اجتماعی می‌پردازد. نویسنده با مهارت، به واکاوی ذهن و روان شخصیت‌ها، به ویژه شوهر حسود، می‌پردازد و انگیزه‌های آن‌ها را به تصویر می‌کشد. اجرای صوتی کتاب با صدای گرم و رسا، به جذابیت داستان‌ها افزوده است.
برخی مخاطبان، داستان «رمانی در نه نامه» را پیچیده و گنگ می‌دانند و ارتباط بین شخصیت‌ها و وقایع را به درستی درک نمی‌کنند. به نظر برخی منتقدان، داستان دوم فاقد انسجام لازم است و پایان‌بندی آن رضایت‌بخش نیست.
داستان «شوهر حسود» به خوبی حسادت و پارانویای مردی را به تصویر می‌کشد که به همسرش شک دارد. داستایوفسکی با استفاده از طنز و موقعیت‌های کمیک، این حسادت را به سخره می‌گیرد و پیامدهای مخرب آن را نشان می‌دهد.
داستان «رمانی در نه نامه» روایتی پیچیده و گیج‌کننده از روابط بین چند شخصیت است. این داستان به صورت نامه‌نگاری روایت می‌شود و مخاطب باید با دقت به جزئیات توجه کند تا بتواند ارتباط بین شخصیت‌ها و وقایع را درک کند.
کتاب صوتی «شوهر حسود و رمانی در نه نامه» اثری ارزشمند از داستایوفسکی است که با طنز گزنده و روانشناسی قوی، مخاطب را به تفکر وا می‌دارد. اگرچه داستان دوم ممکن است برای برخی مخاطبان پیچیده و گنگ باشد، اما داستان «شوهر حسود» به تنهایی ارزش شنیدن دارد.

با سلام و درود 🙏🌱داستایوفسکیِ بزرگ در داستان های این کتاب، زبانِ نقادِ طنزآمیز خود را به کار گرفته و به مزمت کاستی های رفتاری افراد در روابط میان فردی و اجتماعی شان پرداخته است. شوهر حسود در زمره ی آثار متقدم فئودور داستایوفسکی قرار دارد. او در این داستان کوتاه و مکالمه محور راوی کشمکش های ذهنی مردی ست که به خیانت همسرش مشکوک شده است اما توانِ مواجهه با آن را ندارد. هجوم افکار پریشان و فشار حسادت هنگامی که با ساده لوحی وی در هم می آمیزند، این مرد آشفته حال را به اقداماتی جنون آمیز ترغیب می کنند. موقعیت های کمیک و بهت آور روایت هنگامی به اوج خود می رسند که در خیابان به رهگذری بر می خورد که گویا هدف مشترکی با وی دارد! شنیدن کتاب صوتی شوهر حسود و رمانی در نه نامه را به تمامی علاقه مندان داستان های کوتاه، دوست داران ادبیات روسیه و طرفداران آثار فئودور داستایوفسکی پیشنهاد می کنم با تشکر از کتابراه و اساتید 🙏🌱👌

داستان "شوهر حسود" از اون دسته کارای داستایفسکیه که خیلی با لحن و فضای جدی کارای معروفش مثل "جنایت و مکافات" فرق داره. تو این داستان کوتاه، یه جورایی طنز رو قاطی حسادت و روانشناسی کرده. انگار خواسته به یه شکل سبک‌تر، مسائل عمیق انسانی رو نشون بده.
داستان درباره یه مردیه که به شدت حسوده. حسادتش انقدر قویه که می‌تونه زندگی رو برای خودش و اطرافیانش زهر کنه. تو روایت، داستایفسکی این شخصیت رو طوری پرداخته که نه تنها آدمو عصبی می‌کنه، بلکه تو بعضی جاها خنده‌دار هم می‌شه. این تناقض، جذابیت اصلی داستانه.
یکی از نقاط قوت کار اینه که داستایفسکی با طنز تلخش، نشون می‌ده چطور حسادت می‌تونه آدم رو از درون بخوره و ازش یه شخصیت وسواسی و ترسناک بسازه. دیالوگ‌ها و توصیفات خیلی ساده‌س، ولی تو همین سادگی، کلی حرف داره. تو بعضی جاها حتی حس می‌کنی خودت تو موقعیت اون آدم حسودی!
اگه بخوایم نقد کنیم، شاید داستان به اندازه آثار دیگه‌ش مثل "برادران کارامازوف" یا "ابله" عمق فلسفی نداشته باشه، ولی تو بخش روان‌شناسی شخصیت واقعاً عالیه. یه چیزی که می‌شه گفت اینه که طنز این اثر شاید برای کسایی که به کارای جدی‌تر داستایفسکی عادت دارن، یه کم عجیب باشه، ولی اگه بهش فرصت بدی، واقعاً لذت‌بخشه.
کلاً این داستان یه تجربه متفاوت از داستایفسکیه. اگه بخوای یه چیز سبک‌تر ازش بخونی که هم سرگرم‌کننده باشه، هم بهت نشون بده چطور یه حس ساده می‌تونه زندگی رو به هم بریزه، "شوهر حسود" انتخاب خوبیه!

کتاب **"شوهر حسود"** یکی از داستان‌های کوتاه و کمتر شناخته‌شده‌ی **فیودور داستایوفسکی**ه که مثل بقیه آثارش، پر از عمیق‌ترین احساسات و پیچیدگی‌های روانشناختیه. این داستان با اینکه کوتاهه، اما یه روایت جذاب و تاثیرگذار از حسادت و تأثیرش روی ذهن و رفتار آدماست.
### خلاصه داستان:
ماجرا درباره‌ی مردیه که حسادت بیش از حدش به همسرش، نه‌تنها زندگیشون رو به هم می‌ریزه، بلکه خودشم درگیر یه سری بحران‌های روانی می‌شه. داستایوفسکی مثل همیشه، این احساس رو به شکل خیلی واقعی و با ظرافت خاص خودش توصیف کرده؛ جوری که حس می‌کنی داری تو ذهن شخصیت اصلی زندگی می‌کنی.
### چرا بخونیمش؟
- **نگاه عمیق به روان انسان: ** داستایوفسکی استاد اینه که احساسات پیچیده مثل حسادت رو جوری نشون بده که همزمان از شخصیت متنفر بشی و دلت براش بسوزه.
- **سبک جذاب و تأثیرگذار: ** با اینکه داستان کوتاهه، اما تو همون چند صفحه به قدری عمیق می‌شه که حس می‌کنی یه رمان کامل خوندی.
- **یه تلنگر برای خودمون: ** وقتی داستان رو می‌خونی، ناخودآگاه با خودت فکر می‌کنی که حسادت چه تاثیری تو روابطت داشته و چطور می‌شه کنترلش کرد.
این داستان یه نمونه‌ی کوچیک اما ناب از هنر داستان‌سرایی داستایوفسکیه. اگه به آثارش علاقه داری یا دوست داری یه داستان کوتاه اما عمیق بخونی، این کتاب رو از دست نده.

داستان‌های شوهر حسود و رمانی در نه نامه از اولین آثار فیودر داستایفسکی است. در این دو داستان نقد و طنز اجتماعی پررنگ و چشمگیری دیده میشود که خاص و ویژه داستایفسکی است. امضای او را آشکارا میتوان در این اثر مشاهده میکرد. مقام و موقعیت که داری مرفه که هستی آدم محترمی هستی، آخر چه کاری است که خام عشوه‌ای بشوی و همۀ اینها را فدای کرشمه‌ای کنی! میدانید چه گفت؟ میگفت نه، میخواهم ازدواج کنم خوشبختی خانوادگی... بفرما و ببین، این هم از خوشبختی خانوادگی! بسیاری از منتقدان ادبی داستایوفسکی را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین رمان‌نویسان کل ادبیات جهان ارزیابی می‌کنند؛ زیرا چندین اثر او شاهکارهای بسیار تأثیرگذار به حساب می‌آیند. رمان «یادداشت‌های زیرزمینی» -منتشرشده به سال ۱۸۶۴- یکی از اولین آثار ادبیات اگزیستانسیالیستی است. بر همین اساس، به او در جایگاه یک فیلسوف نیز نگاه می‌شود، شوهر حسود که در زمره‌ی آثار نخستین داستایفسکی قرار دارد، گرته‌ای از طنز خاص این نویسنده را نیز با خود به همراه دارد. این اثر گشت‌وگذار در ذهن مردی است که به خیانت همسرش مشکوک است، اما قادر به رویارویی با آن نیست. ساده‌لوحی و حسادت شوهر بدبخت، او را وارد انواع موقعیت‌های دیوانه‌وار می‌کند.

بدون تعصب و نفرت؛ نظرات دوستان و کاربران گرام و گرانقدر را تک تک خواندم و درک و فهمم را به چالش کشید که چه راحت در بعض نظرات داستایوفسکی سترگ را یواش و یواشکی نقد و زیر سوال می‌برند بی اغراق بر خود بالیدم برای اینکه یکی از خوانندگان آثار بزرگ نویسنده را خوانده و با پوست و گوشت و استخوان بدون هر گونه کوته فکری و جانبداری زندگی کرده ام؛ تازه متوجه شدم که اینکه چه سهل آثار بزرگان وطنی خودمان به بوته نقد و نقادی می‌کشیم؛ چه رسد به آثار بزرگ نویسندگان آن ور آبی که آسان جلوه می‌نماید؛ این مداومت ادامه دارد تا جایی که خوانش بزرگان وطنی را هم نادیده می‌انگاریم؛ حال اگر به این آثار بدون تعصب و نفرت نقدی وارد است؛ بی حماقت و مودبانه نسبت به این بزرگان صورت پذیرد؛ و من کمترین هم اگر بخواهم به جوانب و حواشی بی غرضانه به بوته نقد بسپارم؛ باید خدمت اعزه خودم عرض نمایم اگر نقدی هم هست که هست باید شرایط و اوضاع و احوال نویسنده محترم و صد البته خوانش مکرم را در نظر گرفت که بدون اینها کمی بی انصافی می‌نماید ولی به هر حال شوهر حسود از نوشته‌های فاخر این نویسنده روسی که با مترجمی جناب اسماعیلی بزرگ و خوانش بزرگانی با آن حالت‌ها و میمنک‌های بجا و صحبت به جای چند نفر چه جالب ایفای نقش می‌نمایند؛ اما این را هم به محضر شریف و مبارکتون با صدای رسا صمیمانه عرض می‌کنم که هیچ اثری خالی از نقد نیست آن هم نقد بی غرض و سازنده و آنهم در زمان و مکان درست؛ دست دوستان و همکاران و دستاندرکاران که این آثار مفاخر را برای خواندن و دیدن و شنیدن؛ آماده و مهیا نموده و اینطور جلوی دیدگان خواننده و شنونده قرار می‌دهند؛ به آرامی و با رعایت اصول اخلاقی و عفاف حجابی؛ به گرمی می‌فشارم و تقدیر و تشکر صادقانه می‌نمایم. /

با احترامی که به نویسندگان دارم، انتظارم از داستایوفسکی بیشتر بود. داستان شوهر حسود، آموزنده بود و در مورد مردی بود که بی دلیل و به اشتباه به همسرش مشکوک بود و برای مچ گیری او خود را به دردسر می‌انداخت.
داستان دوم گیج کننده و بی نتیجه بود، در جایی همسر یکی از نامه نویسان قرار بود با شخص دیگری ازدواج کند که گیج کننده شد و خیلی موارد دیگر که مطالب دیگری را نقض میکرد...
تنها چیزی که از داستان دوم دستگیرم شد این بود که چقدر امکان ایجاد سوتفاهم در نامه نگاری و صحبت غیر حضوری وجود دارد و خیلی وقتها بهتر است به صورت حضوری و رو در رو با فرد مورد نظر صحبت کنیم تا مسئله‌ای پیش نیاید.
گویندگان کتاب بسیار بامهارت و جالب توجه کتاب را خوانده‌اند و شاید اگر این کتاب صوتی نبود آنرا به اتمام نمی‌رساندم، اما گویندگان خوب ان باعث شدند که تا پایان کتاب را گوش کنم. مرسی

دو داستانِ کتاب «شوهر حسود و رمانی در نه نامه» قصه‌هایی طنزآمیز و نقادانه‌اند که در عین نقد جامعه‌ای که داستایفسکی در آن می‌زیست، مسائلی را پیش می‌کشند که هر انسانی فارغ از زمان و مکان، با آن‌ها آشنا و چه‌بسا به‌نحوی با درگیر است. گفته شده است که داستایفسکی در داستان «شوهر حسود»، از بعضی تکنیک‌های نمایش موسوم به «وودویل» استفاده کرده که نوعی نمایش مفرح و سرگرم‌کننده بوده است. کتاب از حسادت صحبت می‌کند که زیاد با هم برای افراد مبتلا به این معنا رو راست واشکافی نمی‌کند. گنگ و مبهم بودن نویسندگان شوروی و تزار، بیشتر مربوط به ادبیات و جامعه آن مربوط می‌شود. با شناخت اجتماع روسیه و علاقه به گنگ بودن رمان‌های روس آن زمان سراغ این کتاب و سبک‌های ادبیات گذشته روس رفت

داستایوفسکی یک روانشناس هست و فقط شخصیت رو شناسایی نمیکنه بلکه درون آدم ها را می کاود و آن ها را به زبان ساده بیان می کند. دراین رمان داستایوفسکی یک انسان حسود را توصیف می کند که از فرط حسادت دچار اشتباه تصور شده که در آخر یک رسوایی به بار می آورد این نماد خ رفتار خیلی از انسان هاست که حسادت چشم آن ها را کرو می کند و این واقعا بد بختی بزرگی است. از طرفی ایشان این هیجان خویش رو انکار می کند و درک کاملی از وضعیت پیش آمده ندارد و درعین حال یخیلی حرف می زند که این هم باعث شد بیش تر در اشتباه فرو رود و برای همین هم درنهایت در تخت قائم شد. درباره رمان نه نامه هم داستایوفسکی سوی تفاهم های پیش آمده بین دونفر می گوید که چگونه باعث جدایی آن ها می شود.

در کنار هم قرار دادن رمان‌های قرن هجدهمی «شوهر حسود» و «نامه‌هایی که در نه روز نوشته شد» بررسی‌های جالبی از احساسات در دوران خود ارائه می‌دهد، اما با رویکردهای متمایز. «شوهر حسود» با لحنی ملودرام و شاید حتی تا حدی هجوآمیز، به عمق  ملودرام حسادت مردانه می‌پردازد و  تصویری  از  پیامدهای ویرانگر  بدگمانی  را به تصویر می‌کشد.   در مقابل، «نامه‌هایی که در نه روز نوشته شد»   به  ظرافت  دنیای  احساسات  زنانه را از طریق  نامه‌های  عاشقانه‌اش  کاوش می‌کند.   هر دو رمان،   با  اینکه  به  روش‌های  متفاوت  به  احساسات  می‌پردازند،   چشم‌اندازهای  ارزشمندی  را  در  مورد  هنجارهای  اجتماعی  و  ابراز  احساسات  در  دوران  خود  ارائه  می‌دهند.

این کتاب از آثار نویسنده شهیر روس داستایوفسکی هست اما برخلاف سایر آثار مشهورش ابتدای و انتهای درست و دقیقی نداشت، شاید نسخه صوتی دستخوش تغییرات یا اعمال سانسور شده باشه چون کاملا پراکنده و پایانی بی نتیجه و نامشخص داشت. داستان شوهری که مدام به همسرش شک داره و اون رو هرجا که میره دنبال میکنه تا بتونه حین ارتکاب خیانت گیرش بندازه ولی در مواجهه با افراد متاهل بودنش رو به کلی انکار میکنه و مدام در برزخ روانی به سر میبره. در جاهایی از کتاب صفت حسادت قهرمان مورد شماتت قرار گرفته ولی در نهایت مشخص نمیشه آیا صرفا حسود بوده یا همسرش واقعا خیانت میکرده!! والبته پایان داستان هم کاملا نامعلوم و بلاتکلیف بود.

صدا گذاری فوق العاده ترجمه خوب و داستان فوق العاده موضوع داستان در رابطه با مردی هست که به زن پاکدامن خود بد دل هست و برای همین خودش رو به دردسر میندازه و زمانی که اون درگیر موارد بیهوده بوده همسرش در واقعیت در خانه و درگیر درد دندان بوده و در لحظاتی که زن نیاز به همسرش داشته کرد درگیر توهمات مغزش بودهو داستان بعدی این کتاب راجب مردی هست که به صورت همسرش خیلی اعتماد داره و دوستش طی یک نامه به اون اطلاع میده با فرد مشخصی کمتر رفت و آمد کنه طی این نامه ها دو دوست باهم درگیر مسأله میشن و در نهایت می فهمه دوستش قصد راهنمایی و لطف داشته تا زندگی عاشقانه اون رو از خطر نجات بده

داستان اول یعنی شوهر حسود فوق‌العاده بود. یک نمونه از ادبیات کلاسیک و طنز آلود روسی که به راحتی لبخند به لب می‌آورد. موقعیت گیر کردن زیر تخت و قرار گرفتن به جای کسی که شوهر میخواست مچش رو بگیره واقعا جالب بود. در چنین داستان‌های کوتاهی به وضوح میتوان هنر موقیت پردازی و شخصیت سازی نویسنده را درک کرد.
گویندگی جناب عقیلی پور هم به جذابیت اثر افزوده بود.
در مورد داستان دوم من گیج شدم و متوجه ماجرا نشدم به نظرات سایرین مراجعه کردم که البته همه را نخواندم ولی گویا مبهم بودن داستان دیگران رو هم درگیر کرده، از این رو نظری درباره داستان دوم نمی‌دهم.
با سپاس از کتابراه

کتاب از حسادت صحبت می‌کند که زیاد با هم برای افراد مبتلا به این معنا رو راست واشکافی نمی‌کند. گنگ و مبهم بودن نویسندگان شوروی و تزار، بیشتر مربوط به ادبیات و جامعه آن مربوط می‌شود. با شناخت اجتماع روسیه و علاقه به گنگ بودن رمان‌های روس آن زمان سراغ این کتاب و سبک‌های ادبیات گذشته روس رفت. کتاب را شنید و در بیان مطالب کتاب، قدرت و توانایی نوشتن نویسنده کتاب، داستایوفسکی، دیده می‌شود. دقت در گوش کردن را کتاب شوهر حسود می‌طلبد و نمی‌توان هم زمان به کار دیگر آن را شنید.

خوانش و روایت بسیار خوب بود خود داستان هم یک جورایی فرهنگ (یا معضل فرهنگی) روسیه رو نشون میده و داستان هم از باب توصیف مرد مضطربی که به دنبال بافته های ذهنی اش میره و در آخر هم رسوا میشه و بازی ذهنی یک جورایی دست میگیردش خوب بود. و در اوایل هم میخواد حفظ ظاهر کنه و در آخر به بیچارگیش اعتراف میکنه تا از مهلکه بگریزه و حمایت دریافت کنه. رمانی در ۹ نامه هم من باب توصیف مرد که خودش ابتدا نامه میده و بعد خودش رو میزنه به تغافل تا آدم خوبه داستان باشه جالب بود.

داستانهای شوهر حسود و رمانی در نه نامه از اولین آثار فیودر داستایفسکی است. در این دو داستان نقد و طنز اجتماعی پررنگ و چشمگیری دیده میشود که خاص و ویژه داستایفسکی است. امضای او را آشکارا میتوان در این اثر مشاهده میکرد. مقام و موقعیت که داری مرفه که هستی آدم محترمی هستی، آخر چه کاری است که خام عشوه‌ای بشوی و همۀ اینها را فدای کرشمه‌ای کنی! میدانید چه گفت؟ میگفت نه، میخواهم ازدواج کنم خوشبختی خانوادگی... بفرما و ببین، این هم از خوشبختی خانوادگی!

این داستان ها از اولین نوشته های داستایوفسکی است و به پختگی آثار معروفش مثل جنایت و مکافات نیست و اصولا به خاطرسپردن نام های روسیه ای برام سخته. داستان "شوهر حسود" داستان مردی رو روایت میکنه که به دلیل شک به همسرش و حسادت به مرد دیگری ماجراهایی رو رقم میزنه. داستان "رمانی در نه نامه" هم نامه نگاری بین "پتر ایوانیچ" و "ایوان پتروویچ" است که ظاهرا سوتفاهمی بینشان شکل گرفته و نامه هایی هم از همسرانشون خونده شد که برام قضیه رو پیچیده کرد.

داستانهای شوهر حسود و رمانی در نه نامه از اولین آثار فیودر داستایفسکی است. در این دو داستان نقد و طنز اجتماعی پررنگ و چشمگیری دیده میشود که خاص و ویژه داستایفسکی است. امضای او را آشکارا میتوان در این اثر مشاهده میکرد. مقام و موقعیت که داری مرفه که هستی آدم محترمی هستی، آخر چه کاری است که خام عشوه ای بشوی و همۀ اینها را فدای کرشمه ای کنی! میدانید چه گفت؟ میگفت نه، میخواهم ازدواج کنم خوشبختی خانوادگی بفرما و ببین، این هم از خوشبختی خانوادگی!

همانند تمساح شوهر حسودی رمانی است که احتمالا مخاطب مردد است که آیا باید با خواندن آن قهقه بزند یا مضطرب گردد و به مسئله خیانت زوجین بیاندیشد؛ اما به قطع یقین متوجه خواهد شد که وقتی صحبت از قدرت قلم‌ می‌شود، مراد و منظور چیست!
داستایفسکی با همه پیچش‌های راز آلود و دغدغه‌های گاه سطحی و گاه متعالی‌اش نویسنده‌ای است که الهام بخش فلسفه نیچه بوده است و از این‌رو این احتیاط را باید نمود که در فحوای کتاب‌هایش بیشتر اندیشید

کتاب خوبی بود. شاید در برخی قسمت‌ها به علت طولانی شدن مکالمه ‌های بین دو شخص با یک محوریت موضوع، کمی برای خواننده خسته کننده باشه، اما به خوبی سطح استئصال، درماندگی و جنگ‌های روانی یک شخص حسود رو به تصویر میکشه. در نهایت پیام خوبی داره.
بخش نامه‌ها در پایان کمی بی سر و ته هست و ممکنه برای همه جذاب نباشه.
صدا و شیوه خوانش گوینده بسیار عالی و تاحد زیادی به ادامه دادن کتاب کمک میکنه.

شوهر حسود طنز بود، طنز قویی خوبی بود. گزنده وتلخ نبود، اما نه نامه که نوشته دودوست بود بهم که در ابتدا با ملایمت شروع شد وبتدریج به تندی وسردی کشید گرچه نوشته کماکان مودبانه بود . شخص سومی انگیزه اصلی نامه ها بود که بعدها به مسایل دیگر چون نیامدن سر قرار وبدهی ها انجامید و در آخر معلوم شد که دلیل شخص اول نامه نویس از اینکه از فرد ذکر شده در نامه گلایه داشت چی بود. ترجمه خوب وخوانش هم عالی بود.

داستان اول از دردسرهای که شوهر حسود یا شکاک داشت به تصویر میکشید که خودش رو با این طرز فکر به چه دردسرهایی انداخت که همه‌ی اینها از فکر پوچ و شکاکش نشات میگرفت در زندگی واقعی هم همچین کسانی وجود دارن و داستان دوم هم از مکالمات دونفر که با هم دوست هستند اما دچار سوء تفاهم و قضاوتهای نابجا میشن و حرف هم رو نمیفهمن و بینشون شکرآب میشه، صدای راوی خیلی خوب بود اما یه مقدار تند وخشن بیان میشد.

داستان جالبی بود. روند خوبی داشت. فقط مثل بسیاری از داستان‌های روسی نام‌ها را حسابی با هم اشتباه می‌گرفتم!! این موضوع کمی برای فهم داستان به زحمت می‌انداخت من را. اما در کل پیام داستان و گوشه کنار بامزه‌اش را کاملا متوجه می‌شوید.
اما بابت نامه‌های آخر کتاب انصافا زیاد متوجه نشدم که ماجرا چه بود. چرا این روس‌ها در مورد نام‌های عجیبشان تجدید نظر نمی‌کنند!!! 😅

نثر روان و خوبی داره، ولی متوجه نشدم چرا باید دوتا داستان نام مربوط رو تو یه کتاب جا میدادن (خوب بنده خدا دو تا داستان هم زمان به ذهش آمده پشت سر هم رو کاغذ طرح اولیه شو پیاده کرده، ولی وقت نکرده بعداً کاملشون کنه) لازم نبود به همون شکل چاپش کننتازه نه داستان اول به سر انجام درستی رسید نه دومی معلوم بود چی به چیه شاید همین مسئله باعث تازه بودن کتاب شده باشه🙄

آثار داستایوفسکی و کلا آثار کلاسیک را خیلی دوست دارم ولی به نظرم کمی کم لطفی شده بودهم در خوانش آن‌ها، و هم اینکه آیا واقعا اینقدر خلاصه بودن، یا خلاصه شده بودند، با اینکه چند بار گوش کردم بخصوص قسمت نامه‌ها، نتوانستم رابطه‌ها را دریابم، بسیار پیچیده و شاید سانسور، نمیدانم چون این کتابها را قبلاً نخوانده بودم و دلم میخواست کامل آن‌ها را بخوانم ولی متوجه نشدم، سپاسگزارم

راستش روبخواهید ماکه از این داستان متوجه نشدیم ابتداش کجاست انتهاش کجاست و چی شد که ناگهان زن نامه راباز کرد و خواند وبرای دوست شوهرش نوشت که شوهرم ساعت ده ونیم میرود و تو ساعت یازده بیا یعنی زنش خیانت کاربود چندبارگوش کردم اما هنوز درک نکردم شاید هم سانسور شده که اگر این کار صورت گرفته باشد جای بسی تامل و نگرانیست که چرا باید اینگونه باشد ماکه کپ کردیم

داستان های شوهر حسود و رمانی در نه نامه از اولین آثار فیودر داستایفسکی است. در این دو داستان نقد و طنز اجتماعی پررنگ و چشمگیری دیده میشود که خاص و ویژه داستایفسکی است. امضای او را آشکارا میتوان در این اثر مشاهده میکرد. این کتاب نگاه نقادانه خود به جامعه و نیز دغدغه و اظطراب و تشویش های انسانی و روان شناختی را به نمایش میگذارد

شوهر حسود که در زمره ی آثار نخستین داستایفسکی قرار دارد، گرته ای از طنز خاص این نویسنده را نیز با خود به همراه دارد. این اثر گشت وگذار در ذهن مردی است که به خیانت همسرش مشکوک است، اما قادر به رویارویی با آن نیست. ساده لوحی و حسادت شوهر بدبخت، او را وارد انواع موقعیت های دیوانه وار می کند. ولی در کل از داستایوفسکی بعید بود

متن بسیار قشنگ و روان اجرا شده بود و موضوع پیرامون یک مرد ساده لوح بود که به خیانت همسرش مشکوک بود و مدام سعی در توجیه و تبرئه کردن همسرش داشت ولی وای اون رومانی در نه نامه واقعا فوق العاده بود طی یسری مکالمات کوتاه در قالب چند تا نامه واقعا بنظر من پیچیدگی روابط انسانی رو نشون میداد فریب انتقام خیانت دوستی اعتماد همه چیز

سلام کتاب شوهر حسود واقعا بینظیره حتما بخونین کتاب های داستایوفسکی بهترینن نویسنده ی جهانه همه ی کتاباش عالیه کتابش واقعا جالب بود نخونین عمرتون رفته ممنون از داستا یوفسکی عزیز بابت چنین عصر زیبایی رو نوشته و ممنون از کتاب راه عزیز بابت چنین کتاب خوبی و سپاس گزارم بابت تمام کسانی که برای کتاب زحماتی رو به همراه داشتن

اثار داستان یفسکی را دوست دارم متاسفم که تمام آثار ترجمه شده‌اش را خوانده ام. کاش بود و می‌نوشت.
کتاب از حس مردی میگوید که شکاک است و در پی آنکه همسرش را غافلگیر کند. خودش از این حس شرمسار است. کتاب کمی طنز است و در نهایت هم بنظر میرسد حسش درست بوده. راوی داستان دلچسب و هنرمندانه اجرا کرد ممنون از همه شما

قطعا هر کتابی نکاتی برای یادگرفتن داره اما این کتاب صوتی چون بصورت نمایشنامه‌ای هست میبایست با صداهای مختلف به تعداد شخصیتهای داستان اجرا میشد که متاسفانه یا عدم این مورد حق اصولی آن رعایت نشده و شنونده حتی در نهایت مرکز هم که باشه در بعضی جاهای داستان سردرگم میشه و مدار درکش خارج.

شوهر حسود نمایشنامه‌ای کوتاه از فدریکو گارسیا لورکا، شاعر و نمایشنامه‌نویس برجسته اسپانیایی، است. این اثر با طنزی تلخ و نگاهی انتقادی به حسادت، مالکیت در عشق و روابط زناشویی می‌پردازد. داستان درباره مردی مسن و به‌شدت حسود است که به همسر جوان خود شک دارد و درگیر وسواس بیمارگونه‌ای می‌شود.

اگر کسی ادبیات کلاسیک روسیه را بپسندد مطمئناً شته‌ای از چنین نویسنده‌ای راه را مگر ممکن است که نپسندد حبت‌هایهای پیرمرد و حسادتی که کار دست او داده و چنان او را اذیت کرده بود که همسرشو حتی دیگران از دست او به ستوه آمده و عاجز شده بودند پسبهترین توصیه من خواندن این کتاب است با تشکر از سایت کتابراه

هر دو داستان از جذابیت خوبی برخوردار بود. شرح حال شوهر حسود و ماجرایش خیلی زیبا توصیف شده بود. گویندگی هم دلنشین بود.
داستان ۹ نامه هم سیر غیر منتظره‌ای داشت. صدای خانم الهه احسانی رو اولین بار بود شنیدم، خیلی دلنشین بود، امیدوارم کتابهای بیشتری با صدای ایشون بشنویم. از همه عوامل تشکر میکنم.

شاید این کتاب برای نویسندگان و دانشجویان مشتاق به نویسندگی جالب باشد ولی از نظر من یک داستان تکراری شاید برای فرهنگ غربی و البته روسی بود که انتظارم را از یک نویسنده معروف پاسخ نداد.
اجرا با توجه به محدودیت افراد خوب بود و کلا نمونه صوتی داستان به نظرم جذاب‌تر بود.
ممنون از کتابراه🙏

از سبک این کتاب اصلأ خوشم نیومد قسمت اول کتاب باز کمی جذابیت داشت هرچند عصبیم میکرد اما قسمت دوم نامه‌ها هیچ جذابیتی نداشت خسته کننده بود فقط گوش دادم ومدام انتظار می‌کشیدم به امید جذاب شدن داستان اما بیفایده بود

اثر جالبی و و طبیعتا نمیشه راجب این اسطوره نقدی گفت اما از نظر من که بقیه آثار ایشون رو خوندم و شنیدم باید بگم نسبت به دیگر آثارشون مقداری کسل کننده و حوصله سر بر بود پس بهتره برید سراغ رمان‌های دیگه برای خرید و این رمان رو آخره لیستتون بذارین

۴ تا ستاره را به خودم دادم چون نتونستم تمرکز خوبی روی کتاب داشته باشم و تمام اسمها را و اتفاقات را به خوبی در ذهنم حفظ و حلاجی نکردم
کتاب کاملا با سبک سیاق داستانهای روسی هستش در مورد شوهری که به خیانت زنش مشکوکه و وارد گفتگو‌ها و ماجرا‌های با مزه میشه

سرگرم کننده بود نحوه نگارش جالب گویندگی جالب موسیقی های جالب برای ما که گوشمون به اینجور موسیقی ها عادت نداره ولی راستش من درست متوجه نشدم چی شد اگه این حالت هاله ای از ابهام بودن را خود نویسنده یا یکی از دوستان قشنگ توضیح میدادن تا روشن بشه خوب بود

موضوع داستان و پیامش مهم و قابل تامل بود و خب دیالوگهای طولانی در داستانهای داستایوفسکی همیشه هستاز شیفتگان داستایوفسکی نیستم که هر آنچه نوشته باشه رو تحسین کنم، از خوندن این کتاب لذت نبردم و احتمالا مجددا نمیخونمشروایت خوب بودممنون

فقط گویندگان خوب بودن خوده داستان بدرد نمیخورد, توقعم خیلی بیشتر بود و منتظر بودم ربط داستان اصلی و نامه هارو بگه که نگفت, یا متن داستان سانسور شده بود که اینجوری گنگ بود یا کلا داستان بی محتوایی بوده

اثار داستایوفسکی نشان میدهد که چه نابغه‌ای در گذشته میزیسته و چه شخصیت‌های پیچیده‌ای را در آن زمان خلق کرده است اولین کتاب داستایوفسکی را در تابستان ۱۰سالگی خاندم والان پس از ۳۰سال هنوز میگویم که او نابغه بوده است.

نویسنده در این اثر قدرت قلم خود را به نمایش میگذارد. از گوش دادن به داستان لذت بردم و برام جالب بود. ضمنا از دلایل مهم دلنشین بودن کتاب، ترجمه خوب و اجرای عالی گفتگوها را نباید از نظر دور داشت.
ممنون از کتابراه

سلام‌داستان خوبی بود صدا گذاری عالی بود ولی به نظرم صدای موسیقی متن زیاد دلنشین نبود به هر حال داستایوفسکی به خوبی در مورد قضاوت‌های اشتباه انسان‌ها داستان سرایی کرده ممنون از کتابراه